Κοίτα αργά ή γρήγορα θα έρχονταν αυτή η μέρα! Οι Power Rangers είναι ένα franchise που αγαπώ από παιδάκι. Μάλιστα πέρσι πέρασα όλο τον ελεύθερο μου χρόνο για να δω όλες τις seasons του show. Δυστυχώς ή ευτυχώς… Δεν το προτείνω για να πω την αλήθεια μου. Πάμε να δούμε τι έγινε εδώ όμως. Γιατί όλοι λένε άσχημα λόγια γι’ αυτή την ταινία. Όλοι δηλαδή εκτός από εμένα!
Γενικώς, Γενικά:
Εδώ βλέπουμε κάτι τελείως διαφορετικό από την σειρά. Και η πρώτη ταινία που είχαμε με τους Power Rangers προσπάθησε να κάνει κάτι τέτοιο αλλά ήταν πολύ κοντά σε αυτό που ξέραμε από το TV show. Εδώ έχουμε τελείως άλλη ματιά σε αυτό που λέμε Power Rangers και πραγματικά όταν “μπήκα” για να τη δω την πρώτη φορά, μπήκα με πολύ ανοιχτό μυαλό και έτοιμος να την αγαπήσω.
Το Angel Grove δεν είναι αυτό που ξέρουμε. Οι αρχική πεντάδα δεν είναι ακριβώς αυτοί που ξέρουμε. Η Rita Repulsa δεν είναι αυτό που ξέρουμε. Και πάνω από όλα οι στολές, οι δυνάμεις και οι χαρακτήρες δεν είναι αυτό που ξέρουμε. Έχουμε να κάνουμε με μία πιο “μαύρη” και κοντά στην πραγματικότητα ταινία. Αυτό προσωπικά μου αρέσει. Μου αρέσει που προσπάθησαν να φέρουν τους Power Rangers στο σήμερα και στον “πραγματικό κόσμο”. Το κακό είναι όμως ότι δεν το κάνουν καλά.
Βλέπουμε τους εφήβους Rangers να έχουν προβλήματα που έχουν οι έφηβοι. Αυτό είναι κάτι που είναι πολύ ωραίο. Ναι, κάποια από αυτά φαντάζουν αστεία ή και ηλίθια αλλά πραγματικά πόσα από τα “προβλήματα” που είχαμε ως έφηβοι δεν ήταν το ίδιο. Ναι, δεν γίνεται να έχεις κόλλημα με το γκομενάκι ή το τι σου έκαναν οι φιλενάδες σου όταν ο κόσμος παίζεται “κορόνα-γράμματα”. Σίγουρα όμως είναι κάτι που θα σου τρώει το κεφάλι αν είσαι δεκαπέντε ή δέκα έξι ακόμα και αν όλα τα άλλα γύρω σου πάνε σ**τά.
Οι Power Rangers:
Οι δημιουργοί προσπάθησαν να δώσουν στον καθένα τον χρόνο του αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Jason, σαν αρχηγός, έχει την μεγαλύτερη βαρύτητα σαν χαρακτήρας. Αυτός και ο Billy, μιας και είναι οι δύο που κάνουν την ομάδα, ομάδα στο τέλος. Αυτό δεν ξέρω αν μου αρέσει ή όχι. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να δουλέψεις και να αναπτύξεις πέντε χαρακτήρες το ίδιο σε μια ταινία μιάμισης ώρας. Σχεδόν αναγκαστικά θα στραφείς σε έναν και θα δούμε τη ταινία “μέσα από τα μάτια του”. Το κακό είναι ότι οι υπόλοιποι τρεις είναι λίγο πολύ για να είναι και δεν μαθαίνουμε σχεδόν τίποτα γι’ αυτούς, πέραν βασικών πραγμάτων. Αυτό ίσως ήταν κάτι που μας ετοίμαζαν για τα sequels.
Αυτό κυρίως είναι για εμένα κάτι που μου αρέσει αλλά συνάμα και με κουράζει. Δηλαδή φαίνεται ότι πολλά πράγματα είναι δουλεμένα για να γίνει μια σειρά ταινιών μετά από αυτή. Μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, το είχαν πει κιόλας. Το κακό είναι ότι αφού δεν την έχουμε αυτή τη σειρά τώρα πολλά πράγματα μένουν στον αέρα. Αν και μπορείς να πεις ότι δεν είναι 100% κάτι που θα σε χαλάσει καθώς η ιστορία που πρέπει να δούμε εδώ υπάρχει και έχει αυτό το πολυπόθητο, που γράφω κάθε φορά. Αρχή, μέση, τέλος. Η ταινία ξέρει τι θέλει να κάνει και το κάνει.
Που είναι οι Σκηνές Δράσης;
Είναι σαν το πρώτο επεισόδιο της σειράς, όμως. Τραβηγμένο από τα μαλλιά για να γίνει λίγο πιο μεγάλο. Ούτε στα πρώτα επεισόδια του TV Show μαθαίναμε όλους τους χαρακτήρες με τη μία. Το κάθε ένα από αυτά είχε και άλλον σαν πρωταγωνιστή. Βλέπαμε τις αγάπες και τους φόβους ενός ή και δύο μελών της ομάδας σε κάθε επεισόδιο. Αυτό έχουμε και εδώ.
Το θέμα όμως που θα έπρεπε να προσέξουν είναι το ότι δεν έχουμε να κάνουμε με εικοσάλεπτα κομμάτια. Ενώ σε ένα εικοσάλεπτο μπορούμε να περάσουμε το μισό με την ομάδα να κάνει κάτι χωρίς να βάλει τις στολές της και με μηδαμινή δράση, σε μια ταινία αυτό είναι σχεδόν μια ώρα. Και αυτή η ώρα είναι “πολύτιμη” για να κερδίσεις τον θεατή σου. Ειδικά αν μιλάμε για μικρά παιδιά, σαν και εμένα καλή ώρα!
Καταλαβαίνω ότι σεναριακά θέλεις στην πρώτη ταινία σου να περάσεις ότι η ομάδα προσπαθεί να γίνει ομάδα. Και έτσι πρέπει στην τελική. Αλλά μιλάμε για ταινία Power Rangers! Όσο κι αν θέλω να δω κάτι το πιο “σκοτεινό”, μιας και μεγάλωσα πια, οι επιθυμίες μου γι’ αυτή την ταινία είναι να δω πέντε μα**κες ντυμένους με χρωματιστές στολές να λένε “cheesy” ατάκες. Να κάνουν ακόμα πιο “cheesy” πόζες. Και τέλος πολλές πολεμικές τέχνες. Αυτό προσμένω από κάτι με τον τίτλο Power Rangers. Και αυτό δεν έχω εδώ. Καθόλου.
Εκεί πιστεύω ότι είναι και το πρώτο από τα δύο μεγαλύτερα λάθη της. Και αυτό που εγώ προσωπικά, μέσα στο κεφάλι μου, έχω μπερδέψει και δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό. Δηλαδή δεν μπορείς να προσάψεις σαν κακό το ότι ο δημιουργός, Dean Israelite, ήθελε να δει την ομάδα από διαφορετική μεριά. Από την άλλη αυτό είναι και το λάθος του. Ή για να το θέσω καλύτερα, δεν έπρεπε να “πατήσει” τόσο πολύ σε αυτό και μόνο. Θα μπορούσε να κάνει και τα δύο. Ίσως… Δεν ξέρω. Δεν το έχω δουλέψει για να δω. Αλλά πιστεύω ότι αφού κάποιες ταινίες του MCU μπορούν και είναι και SuperHero movies αλλά και δραματικές, καλά όσο πατάει η γάτα (μην το παραχ**ουμε), θα μπορούσαν και εδώ. Και δεν το κάνουν…
“Krispy Kreme” out of 10:
Μιλώντας για το ένα κακό, πάμε και στο άλλο. Η διαφήμιση… Πραγματικά δεν έχω τι να πω γι’ αυτόν τον τομέα… OK, πήρατε λεφτάκια από μια αλυσίδα για να την διαφημίσετε στην ταινία σας. Το καταλαβαίνω. Λίγο πιο διακριτικά βρε παιδιά μου… Πέραν του ότι το αντικείμενο που όλοι ψάχνουν είναι κάτω από το μαγαζί αυτό, είναι ανάγκη να βάζεις και σκηνές με τους πρωταγωνιστές μέσα σε αυτό απλά για να τις βάλεις.
Πχ. έχει μια σκηνή που τα κορίτσια της ομάδας είναι μέσα σε αυτό. Μάλιστα η σκηνή αυτή είναι στο, κλασικό, μοντάζ που μας δείχνουν ότι σιγά-σιγά γίνονται ομάδα. Αυτή η σκηνή δουλεύει, ας πούμε. Είναι και διαφήμιση αλλά και σου δείχνει ότι γίνονται φίλες οι κοπέλες. Τη villain στο τέλος γιατί τι βάζεις να τρώει μέσα στο μαγαζί; Δεν φτάνει που κόβει την δράση και το τι γίνεται εκτός του κτιρίου, που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ γίνεται της π***ανάρας (!), δεν κολλάει με τον χαρακτήρας της… Καθόλου όμως…
Η Green Ranger:
Πάμε να πούμε και για την Rita μας, λοιπόν. Αυτή μπορώ να πω ότι είναι ένα από τα καλά στοιχεία της ταινίας. Μου αρέσει με το πως έπαιξαν για την γνωριμία αυτής με τον Zordon. Το τι παίζει με το πράσινο power coin της κτλ. Πέραν αυτού είναι ένας villain που βγάζει νόημα αλλά παίζει και με τα στοιχεία που ξέρουμε από τη σειρά γι’ αυτή. Είναι υπερβολική εκεί που πρέπει αλλά αυτά που κάνει έχουν λογική. Είναι ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος για τους Power Rangers, ειδικά στο σημείο που είμαστε με αυτούς (δηλαδή την αρχή τους).
Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που την κάνουν, μέσα στην υπερβολικότητα της, λογική και “αληθινή”. Δεν φαίνεται στιγμή να κρατάει πίσω τις δυνάμεις της. Δεν φαίνεται στιγμή να κάνει κάτι, σεναρικά, απλά γιατί αν έπραττε αλλιώς δεν θα είχαμε ταινία. Από την αρχή έχει το σχέδιο της. Ξέρει τι θέλει να κάνει και το προσπαθεί. Ναι, είναι villain που είναι κακός για να είναι κακός αλλά βγάζει νόημα το όλο πράγμα.
Εδώ έρχεται και κολλάει αυτό που έγραψα για την “σκοτεινή/αλλά δεν δουλεύει” γενική προσέγγιση της ταινίας. Αυτό φαίνεται πολύ καλά σε αυτήν την χαρακτήρα. Γιατί πολύ απλά, αυτή δουλεύει. Είναι και μια πιο σκοτεινή έκδοχη αυτού που ξέρουμε. Έχει όμως όλα, ή σχεδόν όλα, τα χαρακτηριστικά που κάνουν την Rita Repulsa αυτό που ξέρουμε και “αγαπάμε” από τη σειρά. Αυτό γιατί δεν μπορούσε να γίνει σε όλη την ταινία;
Η ηθοποιός που την υποδύεται, Elizabeth Banks, είναι πιστεύω και ένα από τα τρία καλύτερα σημεία της ταινίας. Παίζει και το ευχαριστιέται! Δίνει όλη την υπαρβολικότητα στον ρόλο της και πιάνει αυτό που η χαρακτήρας είχε απο τη σειρά. Τα άλλα δύο είναι ο Zordon, Bryan Cranston, και ο Alpha 5, του Bill Hader.
Τεχνικά:
Κοίτα τώρα, δεν είναι ότι οι άλλοι ηθοποιοί δεν παίζουν καλά αλλά πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι οι χαρακτήρες που παίζουν. Δηλαδή αυτοί οι τρεις που ανέφερα εδώ, έχουν και καλούς ρόλους να παίξουν. Είναι και οι τρεις ακριβώς αυτό που λέω για την Rita. “Μαύροι” αλλά με μια δόση Power Rangers νοσταλγίας. Εντάξει και η ομάδα μας καλά παίζει. Δηλαδή όσον αφορά το πως παίζουν. Και από τους πέντε δεν έχω κανένα παράπονο. Από τους χαρακτήρες που υποδύονται έχω!
Δεν θα μπορούσα να κλείσω τα τέχνικα χωρίς να μιλήσω για τη μουσική. Δυστυχώς άλλος ένας τομέας που μας ρίχνει αυτό που βλέπουμε… Είναι κρίμα που μια σειρά με τόσο επιβλητικό και εμβληματικό OST να φτάνει στο 2017 και να μην θυμάμαι, πάλι, τίποτα από μουσικής πλευράς από την ταινία της. OK, το ξέρω αυτό είναι κάτι που έχουν όλες οι SuperHero ταινίες αλλά και πάλι. Μιλάμε για Power Rangers. Αυτή τη στιγμή αν σου δείξω, ίσως το οποιοδήποτε, βίντεο με σκηνή δράσης από τη σειρά η μουσική είναι κάτι που θα σου μείνει. Πόσο μάλλον το κλασικό intro κομμάτι της σειράς. Ένα κομμάτι που η ταινία παίζει μόνο μία φορά…
Βέβαια δεν μπορώ να πω κάτι γι’ αυτό… Απλά και μόνο γιατί από την μιάμιση ώρα έχουμε δράση, ίσως, τα τελευταία είκοσι λεπτά… Πράγμα που κάνει τη μη χρήση κάποιων μουσικών θεμάτων από τη σειρά λογική εξέλιξη!
Είπα “λίγο πριν κλείσω” και τώρα κατάλαβα ότι δεν έχω γράψει για τα εφέ. Αυτά είναι κακά… Και ήταν κακά και πριν από τέσσερα χρόνια που βγήκε η ταινία. Και λογικά όσο περνάει ο καιρός μόνο πιο άσχημα θα φαίνονται στο μάτι. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολη δουλειά με το budget που είχαν αλλά η αλήθεια πρέπει να υποθεί. Δεν το χάφτεις ότι αυτό που βλέπεις είναι αληθινό. Ούτε στο παραμικρό! Ίσως μόνο ο Zordon και ο Alpha 5 να είναι κάπως καλοί… Κάπως! Όλα τα άλλα είναι πολύ ψέμα.
Τέλος, το μόνο που μπορώ να πω για τα κοστούμια της ομάδας είναι ότι μου αρέσει αυτή η καινούργια προσέγγιση. Είναι πιο “εξωγήινα” και αυτό βγάζει νόημα. Τα power coins πάλι δεν μου αρέσουν. Ούτε ο τρόπος που η ομάδα μεταμορφώνεται (spoiler alert) τη μία και μοναδική φορά που αυτό γίνεται στην ταινία… Δηλαδή έχουμε Power Rangers ταινία και ακούμε το “it’s morphin’ time” ΜΟΝΟ ΜΙΑ φορά… (end of spoilers) Τι να πω;
Επίλογος:
Πάμε για κλείσιμο γιατί πραγματικά μπορώ να μιλάω (ή να γράφω) για τους Power Rangers όλη μέρα. Γενικά αλλά και ειδικά γι’ αυτή την ταινία. Τελικά έχουμε αυτό το μπέρδεμα και πάλι. Είναι καλή ταινία; Όχι. Εμένα όμως μου αρέσει. Είναι από αυτές τις ταινίες που ξέρεις ότι είναι κακές αλλά για κάποιο λόγο εσύ απολαμβάνεις.
Είναι σαν το The League Of Extraordinary Gentlemen για εμένα, αλλά και δεν είναι! Μου αρέσει πολύ η καινούργια “σκοτεινή” προσέγγιση αλλά δεν την κάνουν καλά σίγουρα. Μου αρέσει το τι πραγματεύεται η ταινία. Αλλά δεν το κάνουν καλά. Μου αρέσει η “καινούργια” ομάδα. Αλλά δεν γνωρίζω και πολλά γι’ αυτούς, άρα δεν το κάνουν καλά. Για ακόμα μια φορά το μόνο αδιαμφισβήτητα καλό είναι η Elizabeth στο ρόλο της Rita. Ή γενικά να το πω έτσι, όλο το concept της Rita. Αυτό και μόνο.
Πραγματικά λυπάμαι που θα το πω αυτό αλλά δεν αξίζει τον χρόνο σας. Μόνο αν σας αρέσει το franchise τόσο πολύ αλλά και πάλι… Θα καταλάβω κάποιον κ***ωμένο με τους Power Rangers που θα μισήσει την ταινία. Θα καταλάβω κάποιον καυ***ένο με τους Power Rangers που θα του αρέσει. Όχι που θα την “αγαπήσει” όμως σίγουρα. Και εκεί είναι το κακό και άσχημο. Όπως έγραψα και στο Twitter, όταν ετοίμαζα το review, κάποιες στιγμές νομίζω ότι είμαι ο μόνος που του αρέσει αυτή η ταινία!
ΥΓ. Αν σας άρεσε και εσάς και θέλετε να δείτε λίγο παρακάτω υπάρχει comic που συνεχίζει λίγο την ιστορία και λέγεται Power Rangers: Aftershock. Δεν το έχω διαβάσει όμως και δεν μπορώ να πω αν το προτείνω.
