Coffee and Games 02.01.2022:
Άντε μπήκε και το ‘22! Για να δούμε τι θα δούμε. Καλή Χρονιά σε όλους και μακάρι όλα να πάνε καλύτερα σε όλους τους τομείς. Άλλη πιο “generic” ευχή δεν μπορούσα να βρω…! 😆 Μετά από μια εβδομάδα και κάτι με το Xbox Series X ήθελα σήμερα να πω δύο πράγματα γι’ αυτό.
Καταρχάς, η φωτογραφία μας είναι από game που μπορούσα να παίξω και στην προηγούμενη κονσόλα μου. Και, ναι, από αυτό νομίζω ότι καταλαβαίνετε λίγο το ύφος που θα παίξει σήμερα το κείμενο. Assassin’s Creed Origin. Πήγα πίσω σε αυτό γιατί βρήκα σε κάτι προσφορές τα DLCs και είπα να τα δω και αυτά. Με το “να τα δω” εννοείται ότι μιλάμε για το κλασικό μου map-cleaning. Δεν μπορώ να μπω στο χάρτη και να μην κάνω ότι βλέπω… Όχι σε όλα τα games βέβαια, και αυτό ίσως είναι κάτι που μπορεί να πιάσω σαν θέμα σε κάποιο άλλο κείμενο, κάποια άλλη στιγμή.
“Καινούργια γενιά” στα χέρια μου ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία της. Όπως έχω ξαναπεί σε παλιό κείμενο αυτό για εμένα είναι “πολύ νωρίς”. Συνήθως η καινούργια γενιά, κάθε φορά, έρχεται στα χέρια μου γύρω στα τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία τους. Η μοναδική εξαίρεση ήταν το original Xbox που το είχα πάρει σε λιγότερο από ένα χρόνο κυκλοφορίας. Ότι άλλο είχα πάντα στη ζωή μου ήρθε αρκετά πιο μετά.
Πολλοί οι λόγοι γι’ αυτό. Πρώτος και κύριος είναι ο οικονομικός. Πάντα μιλάμε για μάζεμα χρημάτων. Αυτό πάντα θέλει χρόνο και υπομονή. Μετά από κάποια φάση, όταν το μυαλό μου χαλάρωσε λίγο από το hype κτλ, είδα ότι είχαμε και το πρόβλημα με τις αρχικές παρτίδες των κονσολών. Αν όχι πάντα, σε πολλών των περιπτώσεων έχουμε αρκετά προβλήματα με τις πρώτες-δεύτερες σειρές των μηχανημάτων. Γι’ αυτό καλά είναι λίγο υπομονή μιας και σίγουρα μετά από κάποια φάση όλα τα θέματα τα φτιάχνουν. Τουλάχιστον τα πιο μεγάλα και συχνά.
Με αυτά τα δύο στο μυαλό είχαμε και το τρίτο που ήρθε σε αυτή την καινούργια γενιά. Αυτό είναι τα games. Εδώ έχουμε ένα “trend” που άρχισαν οι εταιρείες από την προηγούμενη γενιά. Να βγάζουν δηλαδή τα μηχανήματα με όχι και τόσο πολύ software από πίσω. Τώρα θα μου πεις ότι το “όχι και τόσο πολύ” είναι το πως το βλέπει ο καθένας. Δηλαδή είχαμε λίγο συνηθίσει σε έναν “α” αριθμό τίτλων στην αρχή κάθε γενιάς. Εμείς “οι παλιοί gamers”. Δεν μιλάω για να παίζουν απλά. Μιλάω για τίτλους που δεν μπορούσες να παίξεις στην προηγούμενη γενιά ακόμα και αν το ήθελες.
Σε αυτή τη γενιά που είμαστε αυτό έχει αλλάξει πολύ. Ακόμα και ένα χρόνο μετά μιλάμε για πολύ λίγους τίτλους που είναι αποκλειστικοί γι’ αυτή. Και το μέλλον, στα δικά μου μάτια, δεν δείχνει όπως θα έπρεπε. Όλοι καταλαβαίνουμε τους πολλούς παράγοντες που αυτό έχει γίνει. Κάποιοι είναι δικαιολογημένοι, κάποιοι, πολύ λίγοι, όχι. Γενικά δε θέλω να κρίνω τις εταιρείες σε αυτό το κείμενο. Απλά λέω τι συμβαίνει.
Με αυτά στο κεφάλι πάμε στο Xbox Series X που ήρθε στο σπιτάκι μου. Έχω αναφέρει την “περιπέτεια” μου μέχρι να πάρω την κονσόλα στα χέρια μου σε προηγούμενο κείμενο οπότε δεν θα ξανά νευριαζω με αυτό! Πάμε από τα βασικά και αρχικά.
Όπως έχουν πει άλλοι κι άλλοι το κουτί και όλη η συσκευασία είναι τουλάχιστον γ**άτη. Όταν το ανοίγεις έτσι όπως είναι στημένη η κονσόλα και τα πάντα μέσα σε αυτό σου δίνει την πραγματική εντύπωση ότι πήρες κάτι “premium”. Δεν περίμενα και κάτι λιγότερο καθώς ήδη από το Xbox One S μου ήταν έτσι η φάση. Εδώ όμως το πήγαν ένα βήμα παραπάνω.
Αφού μπει στην τηλεόραση πάμε για τις απαραίτητες συνδέσεις με λογαριασμούς κτλ. Πολύ απλά και εύκολα. Πλέον βρίσκομαι σε άλλο διαμέρισμα και γειτονιά της Πράγας και το ίντερνετ μου δεν είναι τόσο δυνατό εδώ. Είχα την ιδέα μία μέρα πριν να κατεβάσω ότι game θέλω να παίξω στο παλιό μου Xbox, να το περάσω στον εξωτερικό σκληρό μου και να κολλήσω αυτόν στο καινούργιο. Έτσι και έγινε. Το Xbox Series X, λοιπόν, αναγνωρίζει τον σκληρό και τα games αμέσως. Πήγα να πιάσω το πρώτο αλλά δεν…
Με το που πας να ανοίξεις ένα game που έχει κάτι καλύτερο σε οτιδήποτε για Xbox Series X ή Xbox One X βλέπεις μια ειδοποίηση ότι αυτό είχε και κάτι παραπάνω να κατεβάσεις. Μπορείς αν θες να το αγνοήσεις και να παίξεις το game όπως και στο Xbox One S, αν και φαντάζομαι πολύ πιο σταθερά. Έχουμε όμως καινούργιο μηχάνημα και εγώ ήθελα να το δω στο 100%. Έτσι κατέβασα σε όλα τα games ότι υπήρχε για να το φέρει στα “μέτρα” του Xbox Series X.
Το κακό εδώ είναι ότι δεν υπήρχε επιλογή να το κάνω από τα menus. Ή τουλάχιστον εγώ δεν το βρήκα. Έπρεπε κάθε game να το ανοίξω, να μου πετάξει το μήνυμα για αναβάθμιση και μετά να μπει στη λίστα κατεβάσματος από το μηχάνημα. Αυτό δεν μου άρεσε και πολύ. Βέβαια καταλαβαίνω ότι δεν θα είναι και πολλοί αυτοί που θα κάνουν το ίδιο με μένα αλλά αυτό το κακό είναι εκεί.
Με τα πολλά τα games ήθελαν κοντά μια μέρα και κάτι για να κατεβάσουν αυτά που πρέπει. Έτσι το πρώτο game που έτρεξε ποτέ στην καινούργια μου κονσόλα ήταν το Resident Evil Code: Veronica X! Είναι αρκετά ειρωνικό το ότι στην κονσόλα του 2020 το πρώτο που έτρεξε είναι ένα game του 2001!
OK, ήρθε και η στιγμή κάποτε να πιάσω και τα άλλα. Η αλήθεια είναι ότι η τηλεόραση που έχω τώρα δεν είναι 4K ή κάτι τέτοιο. Οπότε δεν μπορώ να δω 100% τι μπορεί να μου προσφέρει η καινούργια γενιά όσον αφορά τον οπτικό τομέα. Παρόλα αυτά όλα τα άλλα οφέλη του καινούργιου μηχανήματος είναι εκεί. Πάνω από όλα οι χρόνοι φόρτωσης που είναι πολύ γρήγοροι. Το αγαπώ αυτό!
Με τα μενού, το λογαριασμό μου, τους μοχλούς μου κτλ. είναι σαν να μην άλλαξα ποτέ μηχάνημα. Είναι σαν να είμαι σπίτι μου. Αυτό είναι και καλό αλλά και κακό. Από τη μία σίγουρα είναι εύκολο και ωραίο. Πραγματικά νιώθω σαν να μην έβγαλα ποτέ το Xbox One S από την τηλεόραση. Από την άλλη είναι λίγο πρόβλημα αυτό. Όχι λειτουργικά, κάθε άλλο, αλλά δεν νιώθεις ότι κάτι άλλαξε στην όλη εμπειρία σου. Σίγουρα το βλέπεις αλλά δεν είναι το ίδιο όπως στην προηγούμενες αλλαγές γενιών του Xbox. Οπότε η παραπάνω πρόταση, “πραγματικά νιώθω σαν να μην…”, αποκτά και μία άλλη, όχι καλή, διάσταση. Αυτό είναι όμως ένα πολύ μικρό κακό.
Τα games τρέχουν και πιο καλά. Μπορεί να μην βλέπω τα 4K textures αλλά σίγουρα βλέπω τα 60 fps. Αυτό είναι κάτι που κάνει το gameplay τόσο όμορφο. Για ακόμα μια φορά είναι λίγο ειρωνικό αυτό που λέω εδώ, μιας και το game της φωτογραφίας δεν τρέχει σε 60 fps! Ότι άλλο έχω πιάσει όμως και το κάνει αυτό είναι μια χαρά. Τουλάχιστον μπορείς να πεις ότι με το γεγονός ότι η τηλεόραση μου δεν δείχνει 4K μπορώ πάντα και κατανοητά να έχω τα games στο “performance” και να μην έχω “τύψεις” που χάνω τα καλά γραφικά. Με αυτό εννοώ τα 4K, HDR κτλ. Γιατί σίγουρα αυτό που βλέπω είναι πολύ καλύτερο από το Xbox One S μου.
Τελικά αυτά τα λίγα έχω να πω. Η αλήθεια μου όμως είναι ότι δεν προτείνω σε κάποιον να τρέξει σαν τρελός να πάρει καινούργιο μηχάνημα. Σίγουρα είναι καλύτερο σε όλους τους τομείς. Το θέμα μου είναι όμως ότι οι κονσόλες υπάρχουν για να παίζουν games και αν δεν μου δίνεις ένα game που δεν μπορώ να βρω στο μηχάνημα που έχω δε θα σε αγοράσω. Ναι, θα το παίζεις “απείρως” καλύτερα αλλά αυτό εμένα δεν μου λέει τίποτα. Εντάξει, εκτός από τα 60 fps ίσως.
Καλή εβδομάδα και παίξτε ότι μπορείτε και θέλετε, όποτε μπορείτε και θέλετε.
Τα φιλιά μου!! 😘 😗 😙 😚
ΥΓ. Δεν σταμάτησα με το Resi στα VideoGame Chronicles. Έχω γραμμένο το κείμενο εδώ και δύο εβδομάδες! Απλά τις τελευταίες δύο Παρασκευές είναι κάποια γιορτή και γι’ αυτό δεν έχω κάνει publish κάτι. Την Παρασκευή που μας έρχεται θα πιάσουμε πάλι κανονικά. 🤙🤙
