Coffee and Games 30.01.2022:
Παιδιά είναι πολύ δύσκολο το τελικό boss στο Back 4 Blood! Αν δεν κάνω λάθος παλεύω γύρω στις τέσσερις μέρες τώρα και δεν βγάζω αποτέλεσμα. Σίγουρα μαθαίνω κάποια πραγματάκια για το πως να παίζω αλλά αυτό είναι και το “πρόβλημα” μου για σήμερα. Καλό και “χρυσό” να είναι έτσι ένα game. Λογικά πρέπει να μάθεις πως πρέπει/θέλει το game να το παίξεις. Πρέπει να μάθεις πως να ανταπεξέλθεις στις διάφορες προκλήσεις που αυτό θα σου βάλει. Πρέπει όμως και ο developer να σε έχει κάνει να μάθεις αυτά που θέλει να μάθεις με μια καλή καμπή εκμάθησης/δυσκολίας.
Από εκεί αρχίζει και το πρόβλημα μου με το Back 4 Blood! Δεν μπορείς να έχεις το παίκτη σου να κάνει βόλτα, στην κυριολεξία, σε όλο το game και στις τελευταίες πίστες ξαφνικά να ανεβάζεις την δυσκολία “στον Θεό”. Δεν είναι μόνο αυτός ο τίτλος που το κάνει αυτό βέβαια αλλά αυτόν παίζω τώρα και γι’ αυτόν θα μιλήσω λίγο παραπάνω. Βέβαια μπορείς αντί για “Back 4 Blood” να βάλεις ότι όνομα θέλεις στη θέση του. Ότι τον καίει τον καθένα! Ότι μας έχει σπάσει τα νεύρα από το πουθενά και θέλει να μας κάνει τη ζωή δύσκολη.😝 Χωρίς όμως να “ξέρει” ότι όταν μου δίνεις κάτι να ξεπεράσω, ως παίκτης, πρέπει να μου παρέχεις και τα εργαλεία αλλά και τη σωστή εκπαίδευση με αυτά πριν.
Αυτό είναι από τα δύσκολα στο development ενός game. Ένα από τα πολλά δηλαδή. Υπάρχουν όμως games που το έχουν κάνει πολύ καλά. Μπορείς να δεις παραδείγματα όπως το The Witcher 3 ή ακόμα και το Resi 8 (που παίζω και πάλι αυτές τις μέρες στα livestreams) κ.α. Games που σε βάζουν σιγά-σιγά στο “ψητό”. Σου δίνουν ότι έχουν να σου δώσουν χωρίς να σε τρελαίνουν με πληροφορίες. Στα δίνουν αργά και σταθερά και παρακάτω σου ζητούν να “κάνεις master” αυτά που σου έδειξαν λίγο πριν.
Τώρα μετά από τόσα και τόσα games αρχίζεις να καταλαβαίνεις λίγο που γίνεται αυτό. Και η αλήθεια είναι ότι χάνεις λίγο το λεγόμενο immersion. Μιας και ξέρεις ότι όταν το game σε “σπρώχνει” να μάθεις κάτι καινούργιο είναι 100% σίγουρο ότι μέσα στα επόμενα δέκα λεπτά θα σου ζητήσει να το κάνεις κιόλας! Τέλος πάντων αυτό είναι ακόμα ένα πράγμα που ο καλός “τεχνίτης” developer ξέρει να το κρύψει, αν και είναι δύσκολο.
Πάμε πάλι πίσω στις “χριστοπαναγίες” μου λοιπόν! Δεν γίνεται βρε καλά μου παιδιά στα Turtle Rock Studios να βγάζω ένα game στο easy βόλτα και απλά στην τελευταία πίστα να “πέφτουν” όλα τα ευαγγέλια! Κάτι πάει λάθος εδώ.
Καταλαβαίνω τη φάση με τις κάρτες. Καταλαβαίνω ότι όλο το game στηρίζεται στην επαναληψιμότητα. Και για να μαζέψεις τις κάρτες αλλά και για να μάθεις τον κάθε ήρωα λίγο παραπάνω. Στην τελική ένα “απλό” campaign έχεις κάπως πρέπει να κρατήσεις τον παίκτη σου σε αυτό. Λογικό και επόμενο να θέλεις από εμένα να παίξω και να ξαναπαίξω αρκετές από τις πίστες για να μαζέψω τις κάρτες που πρέπει.
Κάτι τέτοιο όμως είναι λογικό στο normal βαθμό δυσκολίας. Αλλά όπως στο hard πρέπει να το πας ένα βήμα παραπάνω έτσι και στο easy πρέπει να το πας ένα βήμα παρακάτω, πιστεύω. Δεν θέλω να δω όλους τους μηχανισμούς που έχεις φτιάξει. Θέλω να παίξω το βασικό campaign και να δω λίγο το story σου. Εδώ έρχεται και κάθεται όμως το αν και πως πρέπει ο developer να σε κάνει να δεις όλα αυτά που θέλει να δεις.
Επίσης υπάρχουν παραδείγματα που το κάνουν πολύ καλύτερα αυτό. Ακόμα και σε ένα “easy mode” αν θέλετε. Καταλαβαίνω την τρέλα, και “κα**α” ίσως, ενός δημιουργού να σου δείξει όλα όσα έχει φτιάξει για το game του. Και στην τελική αν τα έχει κάνει καλά γιατί όχι; Αλλά πρέπει να είναι easy στο “easy”! Ή κι αν δεν είναι easy να ζητούν από εσένα κάτι πολύ λιγότερο από αυτό που θα ζητούσαν αν έπαιζες στο normal.
Βέβαια εδώ υπάρχουν και παραδείγματα που δεν τους νοιάζει τίποτα! Τα Dark Souls είναι κάποια από αυτά. Αυτό είναι κάτι που δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου αρέσει ή όχι… Δεν ξέρω αν games σαν και αυτά μου αρέσουν. Games δηλαδή που απλά σε “πετάνε” και πρέπει να βρεις εσύ την άκρη. Από τη μια αυτό έχει την γοητεία του. Από την άλλη θα ήθελα να μου δώσεις λίγο κάποιες βάσεις για το πως θέλεις να παίξω το game σου.
Και πάλι το παράδειγμα του The Witcher 3 μου έρχεται στο μυαλό. Ένα παράδειγμα που κάνει ότι γράφω παραπάνω πολύ καλά. Καταρχάς να πω ότι όταν εγώ έπιασα το game αυτό ήμουν πολύ άπειρος από RPGs γενικά. Είχα δει πολύ λίγα. Γενικά το “φοβόμουν” το είδος για κάποιο λόγο. Παρόλα αυτά μια χαρά με έμαθε το game αυτά που ήθελε να ξέρω για να πάω παρακάτω. Στο normal βαθμό δυσκολίας. Σου περνούσε αυτό το challenge εκεί που έπρεπε, ίσα-ίσα για να μάθεις κάποια καινούργια στοιχεία στο gameplay για να πας παρακάτω όπως πρέπει. Νομίζω πολύ λίγα games το κάνουν αυτό έτσι σωστά.
Από την άλλη στο The Witcher 3 είχε και το καλό ότι ο βαθμός δυσκολίας δεν σήμαινε μόνο πως η μπάρα ζωής του εχθρού πέφτει πιο αργά και η δική σου πιο γρήγορα. Από το easy μέχρι το very hard το game σου έβαζε και κάτι παραπάνω που θα έπρεπε να μάθεις για να πας παρακάτω. Αν θα μπορούσα να το πω έτσι. Δηλαδή στο easy είναι πραγματικά περίπατος. Παρακάτω πρέπει να μάθεις να παίζεις και “ξύλο” με τα σπαθιά σου. Μετά να μάθεις και τα ξόρκια. Ύστερα να δεις τι κάνεις με τα φίλτρα και να τα χρησιμοποιείς 100% κτλ. Αυτό πιστεύω ότι είναι, ίσως, το τέλειο. Σίγουρα μέσα στο κεφάλι μου είναι ότι πιο τέλειο έχω δει μέχρι σήμερα σε εκμάθηση του gameplay σε ένα game.
Μετά από όλα αυτά θέλω να πιστεύω ότι καταλάβατε που έχω πρόβλημα με το Back 4 Blood. Δεν με πειράζει που είναι δύσκολο το τελευταίο boss, το αντίθετο μάλιστα. Με πειράζει όμως που μέχρι τώρα το game δεν μου έχει μάθει αυτά που πρέπει να ξέρω για να με βάλει σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση. Βέβαια κάποιος θα μου πει ότι έχουμε να κάνουμε και με ένα τίτλο που στηρίζεται στην ομάδα. Οπότε πρέπει να έχεις και καλή ομάδα στο level αυτό. Και πάλι όμως ότι είπα παραπάνω ισχύει και εδώ. Δεν γίνεται όλα τα levels πριν, στο easy ξαναλέω, να μπορώ να τα βγάλω μόνος μου και τώρα ξαφνικά να θέλω ομάδα. Έπρεπε να μου το στήσεις λίγο-λίγο αυτό. Κάτι που δεν είχαν τα Left 4 Dead btw. Τα οποία μια χαρά τα βγάζεις και τα δύο μόνος σου στο easy χωρίς να “σου βγει η Παναγία” πρώτα!
Αυτά τα λίγα. Έβγαλα τον πόνο μου και για σήμερα! Πάντως αν δω ότι πάει έτσι για πολύ ακόμα το Back 4 Blood θα είναι ο δεύτερος τίτλος που αφήνω τα τελευταία χρόνια χωρίς να τελειώσω τουλάχιστον έστω μια φορά το campaign του. Θα δούμε…
Καλή εβδομάδα και τα φιλιά μου!! 😘 😗 😙 😚
