Πραγματικά μου είναι λίγο δύσκολο να μην αρχίσω τα “καντήλια” από την πρώτη παράγραφο αλλά θα προσπαθήσω. Νομίζω ότι όλοι όσοι είμαστε εδώ καταλαβαίνουμε, είδαμε και ξέρουμε ότι αυτή η σειρά δεν είναι καλή. Δεν είναι καλή για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά ο κύριος είναι το όνομα της. Δεν είναι “Resident Evil”. Δεν έχει να κάνει με αυτό που ξέρουμε και αγαπάμε εδώ και χρόνια.
Τα πράγματα μπλέκονται από το πρώτο κιόλας λεπτό όταν βλέπουμε ότι η Αποκάλυψη έχει γίνει. Αυτό είναι κάτι που αποφεύγουν τα games και πιστεύω ότι υπάρχει πολύ καλός λόγος. Αν ποτέ γίνονταν κάποιο zombie apocalypse στα Resident Evil ο επόμενος τίτλος θα ήταν σε πολύ δύσκολη θέση αν ο σκηνοθέτης του δεν ήθελε να έχει αυτό το setting. Αυτό όμως δίνει την δυνατότητα στα άλλα μέσα να παίξουν με την Αποκάλυψη γιατί κάποιος ιός ξέφυγε. Αυτό από μόνο του κακό δεν είναι. Είναι άσχημο όμως όταν στο τίτλο σου υπάρχει αυτό το “R” και αυτό το “E”!
Δυστυχώς, η σειρά επιλέγει έναν όχι και πολύ καλά στημένο τρόπο να μας πει την ιστορία της. Παίζουμε μεταξύ του πριν και του μετά της Αποκάλυψης. Αυτό το έχουν πετύχει άλλες σειρές ή και ταινίες πολύ καλύτερα. Όχι απαραίτητα με κάποιο Αποκαλυψιακό γεγονός. Παίζουν με το “παιχνίδι” του πίσω-μπροστά όταν το σενάριο θέλει να μάθουμε κάποια συγκεκριμένη στιγμή, κάποιες συγκεκριμένες πληροφορίες για το παρελθόν κάποιου πρωταγωνιστή.
Εδώ δεν γίνεται καλά. Στο τέλος, πέραν πολύ λίγων και σκόρπιων πληροφοριών, η μετάβαση στο παρελθόν είναι ανούσια. Απλά δίνει χρόνο στον συνολικό μετρητή, που για κάποιο λόγο ήθελε να είναι οκτώ ώρες. Αυτό βοηθάει μόνο σε ένα πράγμα. Η σειρά από κάποια φάση και κάτω, πολύ νωρίς θα έλεγα, γίνεται αρκετά αφόρητη και βαρετή. Ειδικά δε, αν δεν σου αρέσει το θέμα που παρακολουθείς στο παρελθόν. Και αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο κακό της. Το βασικό σεναριακό θέμα του παρελθόντος είναι ένα teen drama που έχουμε και ένα ιό στη μέση να “παίζει μπάλα”. Φαντάζομαι, απλά και μόνο γιατί υπάρχει αυτό το “R” και το “E” στην εισαγωγή.
Όπως είπα και πιο πάνω όμως, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που πρέπει να δούμε την ιστορία του παρελθόντος. Το focus αυτής δεν είναι και τόσο αυτοί οι λόγοι όμως. Ξέρω-ξέρω, ήθελαν να στήσουν χαρακτήρες. Και πάλι, άλλες σειρές το έχουν κάνει πολύ καλύτερα, με πολύ καλύτερο focus σε αυτό που θέλει η πλοκή του μέλλοντος να ξέρουμε για τους χαρακτήρες και, όπως είναι λογικό, σε πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα. Γιατί -surprise, surprise- αν το σενάριο σου έχει ένα πράγμα να πει, και μόνο, αυτό σου παίρνει πολύ λιγότερη ώρα. Αυτό κάνει τον θεατή σου να μην βλέπει fillers απλά και και μόνο για τον προαναφερθέντα μετρητή των οκτώ ωρών.
Το τρίτο κακό που προκύπτει από την ιστορία του παρελθόντος έχει να κάνει με το βασικό της θέμα. Δυστυχώς αντί να έχουμε τους ιούς και την Umbrella Corp. στο προσκήνιο, έχουμε τη σχέση των δύο αδερφών/πρωταγωνιστών της σειράς. Αυτό από μόνο του και πάλι κακό δεν είναι. Απλά στα χέρια καλύτερων σεναριογράφων ίσως αυτή η σχέση θα μπορούσε να δέσει πολύ καλύτερα με την πλοκή της Umbrella, των ιών και τελικά του outbreak που ξέρουμε ότι θα γίνει.
Από την άλλη τι να πω; Ίσως επειδή δεν υπήρξα ποτέ κορίτσι 14 ετών να μην με “έπιασε” τόσο πολύ η πλοκή. Εδώ όμως έρχεται το επόμενο κακό. Τι σχέση έχει το Resident Evil με την ψυχοσύνθεση δύο 14χρονων αδελφών και τη σχέση με τον πατέρα τους; Προσωπικά πιστεύω καμία. Δεν ξέρω όμως, και μου φαίνεται πολύ αστείο, το ότι πρέπει να το εξηγήσω αυτό. Ακόμα και η σχέση των αδελφών Redfield, στα games, δεν είναι και τόσο πολύ στο προσκήνιο όσο των κοριτσιών εδώ. Και εδώ νομίζω ότι κολλάει καλύτερα από ποτέ αυτό που αναφέρω στην αρχή του κειμένου. Αν η σειρά δεν λέγονταν Resident Evil ίσως να ήταν καλύτερη…
Από την άλλη όμως, αν η σειρά δεν λέγονταν Resident Evil πραγματικά θα την είχα παρατήσει από το δεύτερο επεισόδιο. Γιατί, δυστυχώς, για εμένα το μεγαλύτερο focus της είναι το παρελθόν. Το παρελθόν είναι ένα teen drama. Ξέρουμε που αυτό θα οδηγήσει. Και τέλος οι σεναριογράφοι δεν μπορούν/δεν προσπαθούν να μας κάνουν να έχουμε λίγο άγχος για το παραμικρό στοιχείο που έχει να κάνει με τις δύο πρωταγωνίστριες.
Και πάλι, υπάρχουν σειρές ή ταινίες που είναι prequels κάποιων άλλων δημιουργιών αλλά εκεί έχουν παίξει πολύ καλά με τους χαρακτήρες. Το σενάριο σε τραβάει να δεις τι θα γίνει. Ακόμα και όταν γνωρίζεις ότι ο “α” χαρακτήρας θα παραμείνει ζωντανός στο τέλος της “α” ιστορίας. Ο σεναριογράφος κάπως σε έχει κάνει να ενδιαφέρεσαι. Έστω κι αν αυτό το ενδιαφέρον είναι απλά και μόνο να δεις πως αυτός ο “α” χαρακτήρας θα ξεφύγει από την όποια παγίδα του βάζει η πλοκή.
Spoiler Alert:
Επίσης, το τέλος της όλης πλοκής στο παρελθόν δεν μας οδηγεί στο σημείο που μας λέει από την αρχή ότι θα μας οδηγήσει. Ακόμα και οι ίδιοι οι χαρακτήρες στο μέλλον μας λένε ότι η τελευταία νύχτα που βλέπουμε στο παρελθόν είναι η νύχτα που έγινε το outbreak. Η σειρά όμως τελειώνει με κάτι που δεν μοιάζει και πολύ σαν outbreak… Τέλος πάντων, ίσως να κάνω και λάθος.
Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό που γίνεται είναι το σημείο 0, απλά στη σειρά οι χαρακτήρες λένε κάποιες ατάκες που δείχνουν ότι εκείνη η νύχτα ήταν όταν τα zombies άρχισαν να κατακλύζουν τη Γη, όχι όταν απλά ξέφυγε κάτι από κάποιο κελί. Πχ, στα games αυτό γίνεται -για ακόμα μία φορά- πολύ-πολύ καλύτερα. Ακόμα και με αυτό το b-movie συναίσθημα που σου περνούν.
End of Spoilers
Τελευταίο, και μεγαλύτερο κακό -γιατί και πολύ χρόνο δώσαμε στη σειρά- είναι το ότι δεν έχει να κάνει, σχεδόν καθόλου, με τα games. Οι αλλαγές που έχουν γίνει από αυτά είναι πολύ μεγάλες. Η σειρά παίρνει ως παρελθόν της τα games -ή κάποια games θα έλεγα καλύτερα- αλλά με αυτό δημιουργούνται ακόμα μεγαλύτερες τρύπες σε αυτά που βλέπουμε. Ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι ο μαύρος Wesker. Επειδή ο Wesker είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας στα games θα πάω σε αυτόν.
Ο Wesker, και η ανάπτυξη του χαρακτήρα του, στα games έχει έναν πολύ βασικό λόγο που είναι λευκός και ξανθός. Ο ίδιος ο χαρακτήρας πιστεύει ότι ανήκει σε μία ανώτερη φυλή ανθρώπων. Ο ίδιος πιστεύει ότι αυτή η ανώτερη φυλή είναι αυτή που πρέπει να επιζήσει στη Γη. Αυτή η φυλή είναι, σύμφωνα με το σκεπτικό του, ο επόμενος κρίκος στην εξέλιξη του είδους. Αυτό έρχεται και δένει πολύ καλά με την εμφάνιση του.
Όντας λευκός και ξανθός όλοι μπορούμε να καταλάβουμε νομίζω που παραπέμπει αυτό και πως δένει με τις ιδέες του χαρακτήρα. Με αυτή την εξήγηση βέβαια μου είναι αρκετά περίεργο γιατί είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας… 😅 Νομίζω ότι δεν έχει να κάνει με τις ιδέες και τα ιδανικά του. Περισσότερο έχει να κάνει με το πόσο έξυπνος και δολοπλόκος είναι, κάτι που δεν είμαι εγώ στην ζωή μου και συνήθως μου αρέσουν τέτοιοι χαρακτήρες στη φαντασία -βλ. Littlefinger στο GoT κ.α.
Πέραν αυτού, μόνο και μόνο το γεγονός ότι πρέπει να εξηγήσω πως δεν πρέπει να αλλάζει το χρώμα ενός χαρακτήρα που δανείζεσαι για την ιστορία σου, μου φαντάζει πολύ αστείο. Για να το ξεκαθαρίσω, το ίδιο βλακεία θα μου φαίνονταν ένας λευκός Blade ή ένας ασιάτης Cyborg (από την JLA). Από τη στιγμή που θες να πάρεις κάποιους χαρακτήρες που ήδη υπάρχουν και το κοινό που ακολουθεί το τάδε franchise τους ξέρει έτσι, δυστυχώς πρέπει να τους πάρεις έτσι. Εκεί μπαίνει ακόμα ένα κρατούμενο στη λίστα του γιατί, ίσως, αυτή η σειρά θα ήταν κάπως καλύτερη αν δεν την έλεγαν Resident Evil.
Και το κακό εδώ είναι ότι ο Wesker αυτός φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον σαν χαρακτήρας. Σε αυτό βοηθάει ο Lance Reddick ο οποίος μαζί με την Paola Núñez είναι ίσως τα δύο καλύτερα χαρακτηριστικά της σειράς. Ο χαρακτήρας της Paola από την άλλη είναι μία εντελώς καινούργια δημιουργία που έρχεται από το πουθενά να κολλήσει με κάποιον γνωστό μας από τα games. Αυτή η προσέγγιση νομίζω είναι πιο καλή απ’ του Wesker. Αν και είναι λίγο βλακιούλα το πως και γιατί αυτή η χαρακτήρας συνδέεται με την σειρά, το δίνω στους σεναριογράφους. Στα ίδια τα games έχουμε παρουσιάσεις από το “πουθενά” παιδιών, εγγονών, δισέγγονων (σε λίγο καιρό!) που κάποια σχέση έχουν με κάποιο μεγάλο όνομα της σειράς και δεν τους ξέραμε μέχρι τώρα.
Όλα αυτά, λοιπόν, έρχονται και δένουν στο μυαλό μου και κάνουν τη σειρά αρκετά βαρετή και αδιάφορη. Πρώτον, δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με τα Resident Evil -εκτός κάποιων ονομάτων. Δεύτερον, η πλοκή του πίσω-μπροστά δεν έχει γίνει καλά. Τρίτον, το teen drama δεν είναι ευχάριστο για μένα, ειδικά από τη στιγμή που τη σειρά τη λένε Resident Evil. Και τέταρτον, και κύριο, η σειρά δεν ξέρει ακριβώς τι θέλει να είναι και τελικά καταρρέει και στα δύο που προσπαθεί να κάνει.
Είναι ένα teen drama που έχει zombies σε ένα αρκετά generic post-apocalyptic σκηνικό; Είναι ένα generic post-apocalyptic σκηνικό που έχει ένα βαρετό teen drama που δεν καταλήγει πουθενά; Εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Εδώ είναι το θέμα μου.
Επίτηδες δεν μιλάω καν για το αν θέλει να περάσει ατζέντες ή το οτιδήποτε. Δεν το γνωρίζω. Φαίνεται όμως λίγο ο λάθος τρόπος που το Hollywood προσπαθεί να “ξεπλύνει” τα λάθη του παρελθόντος του. Παραπάνω για το θέμα στο YouTube που έχουν λυσσάξει όλοι οι δημιουργοί εκεί. Επίσης, δεν αναφέρομαι καθόλου στο ότι όλοι οι πρωταγωνιστές έχουν ένα τρελό plot-armor που δεν τους αφήνει να πάθουν τίποτα. Αρκετοί από αυτούς κάνουν επιλογές που δεν βγάζουν νόημα για τον κόσμο και τις καταστάσεις που ζουν. Κάποιες φορές ενεργούν λες και ξέρουν ότι έχουν αυτό το plot-armor και το όλο σκηνικό φαντάζει γελοίο όταν το βλέπεις να γίνεται. Γελοίο ακόμα και για τα standards των Resident Evil, που έχουμε δει κι αν έχουμε δει να γίνονται γελοία πράγματα στα games.
Πάω για κλείσιμο γιατί πιστεύω ότι αρκετό χρόνο έχασα σε μία σειρά που δεν το αξίζει. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω τι βρίσκουν κάποιοι που λένε ότι τους άρεσε αυτή η σειρά. Οι χαρακτήρες είναι αδιάφοροι στην καλύτερη, εκνευριστικοί και πολύ κακοί στην χειρότερη. Η πλοκή δεν έχει να κάνει με Resident Evil, ακόμα πιο πολύ απ’ ότι δεν είχαν να κάνουν οι ταινίες του Anderson -αν είναι δυνατόν. Τα εφέ και το μακιγιάζ είναι καλά πιστεύω. Η μουσική είναι άθλια, ειδικά στα settings του παρελθόντος. Και τελικά αν δεν την έλεγαν Resident Evil σίγουρα θα την άφηνα στο δεύτερο επεισόδιο.
Τι μου έδωσε; Απλά την σκέψη να μην χάνω το χρόνο μου πλέον σε κάτι τέτοιο. Από εδώ και πέρα θα πρέπει πρώτα να δω κάποια reviews κάπου. Να πάρω αρκετές απόψεις για κάποια μεταφορά, και μετά να “χάσω το χρόνο μου” με αυτή. Γιατί οκτώ ώρες σε αυτή τη σειρά ήταν πολλές, και όλες ήταν χαμένες.
Δεν ξέρω αν θα πάρει 2η season αλλά και να πάρει δε θα τη δω. Πρέπει να κάνει πολύ ΜΕΓΑΛΗ στροφή για να μου αλλάξει τα μυαλά και δεν πιστεύω ότι θα το κάνουν. Και τέλος αυτή η σειρά, μαζί με το Halo, με έκαναν να καταλάβω ότι πλέον είμαι πολύ εχθρικός σε μεταφορές που δεν έχουν να κάνουν άμεσα με το πρωτογενές υλικό. Αν θες να πεις τη δική σου ιστορία στον κόσμο του Resident Evil, μακριά από μένα.
Πρέπει να είναι πολυ ενδιαφέρουσα αυτή για να με κάνει να τη δω αν δεν είναι η ακριβής μεταφορά σεναρίου από κάποιον τίτλο της σειράς. Τέλος οι “πήραμε το setting”, “πήραμε τη γεύση”, “πήραμε τα ονόματα και τις καταστάσεις”… “αλλά κάναμε κάτι δικό μας”. Όχι, αν θες να κάνεις κάτι Resident Evil, κάνε κάτι Resident Evil. Ακόμα κι αν αυτό είναι το Resi 6 που δεν ξέρει και το ίδιο τι θέλει να είναι!
