Coffee And Games 23.07.2023:
Το καλοκαίρι προχωράει και μαζί του και οι ζέστες. Λίγα πράγματα έχουμε από τη βιομηχανία, και ακόμα λιγότερα είναι αυτά που θα ήθελα να πιάσω ως θέμα. Ακόμα μία χαλαρή Κυριακή, και νομίζω ότι λίγο πολύ θα πάει όπως και η προηγούμενη. Το κείμενο δε θα είναι μεγάλο και αν εξαιρέσεις έναν τίτλο, οι άλλοι δύο που θα μιλήσω θα είναι οι ίδιοι.
Ας αρχίσουμε με τα λιγότερο ουσιώδη κατά τη γνώμη μου, έπαιξα λίγο παραπάνω το Exoprimal. Καλά μη φανταστείς, απλά λίγο παραπάνω απ’ ότι παίζω όλα τα άλλα multiplayer games. Και ξέρεις τι έγινε; Μου άρεσε κάπως.
Τα reviews το λένε “μετριοκαλούτσικο”, και εγώ μπορώ να πω το ίδιο. Πέρασα όμως καλά όσο έπαιξα. Τώρα δεν ξέρω τι θα γίνεται εκατό ώρες μετά, αλλά στις λιγότερο από δεκαπέντε που έπαιξα εγώ, πέρασα καλά. Οι κλάσεις είναι ωραίες. Οι “ήρωες” που έχει κάθε κλάση κάνουν κάτι το διαφορετικό, αν και όχι και τόσο διαφορετικό. Για ακόμα μία φορά για κάποιο λόγο το καλύτερό μου match είναι με support χαρακτήρα, όπως και στο Overwatch! Δεν ξέρω γιατί…
Το ένα κακό που βρήκα σε αυτές τις λίγες ώρες έχει να κάνει με τους χάρτες και ότι πάνω – κάτω κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά – πέραν της τελευταίας αποστολής σε κάθε match. Οπότε, αν δε σου αρέσει αυτό που θα δεις από την αρχή, πιθανώς να μη σου αρέσει ολόκληρο το game. Δεν ξέρω αν έχουν στο κεφάλι τους να βάλουν καινούργια modes, πάντως σίγουρα θα βάλουν καινούργιους “ήρωες” κάποια στιγμή στο μέλλον. Το πιο κακό είναι το “μαγαζί”, αλλά γι’ αυτό μίλησα στο προηγούμενο άρθρο.
Για συνέχεια πάμε και πάλι στο Diablo 2, αλλά για καλή αιτία αυτή τη φορά. Τελείωσα το βασικό campaign και τώρα είμαι στο expansion, ή τουλάχιστον εκεί που νομίζω ότι θα άρχιζε το expansion όταν κυκλοφόρησε, σαν τότες. Ένα έχω να πω, δεν ξέρω τι γίνεται με τα loots, δεν ξέρω τι γίνεται με τα builds χαρακτήρων, δεν ξέρω τι γίνεται στο end-game, και για να είμαι ειλικρινής – αν και μάλλον χάνω το μισό game τουλάχιστον – δε με ενδιαφέρει κιόλας. Ένα με ενδιαφέρει και με έχει κερδίσει 100%, η ατμόσφαιρα και η ιστορία. Αν και δεν ήμουν στη σειρά από το πρώτο – και τώρα θέλω να δω τι έγινε εκεί, με κέρδισε τόσο πολύ η ιστορία του δεύτερου.
Είναι τρομερό το πόσο σκοτεινή είναι. Το τι γίνεται σε αυτή με τους δαίμονες, τους αγγέλους, τους ανθρώπους κτλ. Θέλω να δω που θα το πάει και στο expansion, και πως τελικά θα κλείσει. Γνωρίζω κάποια πράγματα από το τρίτο μέρος της σειράς. Παρόλα αυτά – όπως έχω ξαναπεί, δεν είδα την κεντρική ιστορία του ολοκληρωμένη. Όποτε, δεν μπορώ να πω κάτι. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι σίγουρα δεν είναι τόσο σκοτεινή όσο του δεύτερου. Και αυτό σίγουρα με κάνει ελπίζει για το τέταρτο. Γιατί όλοι λένε ότι η ιστορία εκεί έχει γίνει πιο “μαύρη” από του τρίτου, και πιάνει τα επίπεδα του δύο. Αργά – αργά, θα το δούμε και αυτό. Σίγουρα όμως μετά το Diablo 2 δε θα πάω στο τρία κατευθείαν. Θέλω λίγο να χαλαρώσει το κεφάλι μου από το loot.
Τέλος, θα πιάσω λίγο και τον τίτλο της φωτογραφίας. Lords of Shadow 2 λοιπόν. Σαν τότε ήταν ένα game που όλοι κράξαμε. Να πω την αλήθεια μου, μετά από περίπου 8 ώρες – λίγο παραπάνω από τη μέση σύμφωνα με το “How Long to Beat” – δεν καταλαβαίνω γιατί το κράξαμε αυτό το game τόσο. OK, ίσως δεν είναι πολύ καλύτερο από το πρώτο, αλλά νομίζω ότι σε πολλά σημεία είναι κάποια σκαλιά πιο πάνω. Το μόνο που σίγουρα δεν κάνει καλύτερα είναι οι τοποθεσίες. Ο πρώτος τίτλος είχε μεγάλη ποικιλία σε τοποθεσίες, με την κάθε μία να έχει ένα πολύ ωραίο θεματικό από πίσω.
Στο δύο όμως δεν είναι ότι είναι άσχημα αυτά που βλέπουμε, απλά σίγουρα είναι επαναλαμβανόμενα. Παρόλα αυτά προσπάθησαν να κάνουν και κάποιες αλλαγές για να μην έχουμε συνέχεια την πόλη μπροστά μας. Σεναριακά, δεν ξέρω κατά πόσο δουλεύει αυτό που κάνουν, αλλά τουλάχιστον νομίζω ότι σκέφτηκαν κάτι για να μην έχουμε την ίδια πόλη συνέχεια σαν background. Όπως είπα όμως, είναι κάτι που σου κάθετε άσχημα αν έχεις παίξει το πρώτο game λίγες μέρες πριν.
Πέραν αυτού, νομίζω ότι χάνουμε λίγο και στην πληθώρα των εχθρών. Σε αυτό όμως δεν μπορώ να πω κάτι γιατί τουλάχιστον αυτή τη φορά οι εχθροί νομίζω ότι είναι λιγάκι πιο έξυπνοι. Ναι μεν, έρχονται και πάλι μπουλούκια εναντίον σου χωρίς τακτική ή κάτι, αλλά φαίνεται σαν να σκέφτονται λίγο παραπάνω από το πρώτο. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. Απλά μου κάνει ότι είναι λίγο καλύτερη στο πως σου επιτίθενται, αν και πάλι το μόνο που κάνουν είναι με το που σε δουν να σου επιτεθούν.
Τέλος, να πω και λίγο για τα stealth σημεία. Ναι, δεν είναι και πολύ καλά, και ίσως θα μπορούσα να πω είναι και αχρείαστα. Καταλαβαίνω όμως γιατί τα έβαλαν. Φαντάζομαι, κάπως ήθελαν να εμπλουτίσουν το gameplay. Απλά κόβουν λίγο τη δράση και δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι καλό σε ένα τέτοιο game. Σε βάζουν όμως να σκεφτείς και κάτι πέραν του, “X, X, X, dodge, X, Y, dodge, και πάμε πάλι από την αρχή”!
Γενικά, θέλω να μιλήσω λίγο παραπάνω για τον τίτλο αυτό, αλλά όπως πάντα θα το κάνω μετά το τέλος του. Για όποιον θέλει να δει κιόλας τι παίζει με το game, υπάρχουν τα σχετικά livestreams στο κανάλι στο YouTube.
Αυτά τα λίγο για σήμερα. Ακόμα οι ζέστες βαράνε πολύ και δυστυχώς δεν υπάρχει και πολύ όρεξη για γράψιμο, για να είμαι ειλικρινής – χώρια όλων των άλλων που τρέχουν αυτήν την περίοδο στην “ενήλικη ζωή” μου!
Οπότε για ακόμα μία φορά ας κλείσουμε με τις σχετικές ευχές για μία καλή συνέχεια στην Κυριακή, καλή εβδομάδα, και όπως πάντα τα φιλία μου!! 😘😗😙😚
