
Coffee And Games 19.11.2023:
Α! Όλα και όλα, τα Need for Speed μου τα αγαπώ. Ξέρω, ξέρω, είναι πολύ περίεργο σε μία κονσόλα που έχει -ίσως- το καλύτερο arcade racing -Forza Horizon 5- να παίζεις κάτι άλλο, αλλά είναι το θέμα μου. Όσοι με ακολουθείτε από παλιά ξέρετε ότι πάντα παίζω τα Need for Speed. Αν δεν κάνω λάθος από το πρώτο Underground και μετά πρέπει να έχω βγάλει τουλάχιστον μία φορά όλα τα “επεισόδια” της σειράς. Κάποια ήταν κακά. Σε κάποια όντως προσπάθησαν να κάνουν κάτι διαφορετικό και δεν τους βγήκε. Κάποια όμως είναι πραγματικά πολύ ωραία arcade racing games και είναι κρίμα “που δεν πήγαν” όσο θα έπρεπε.
Το τελευταίο αυτή τη στιγμή είναι στο EA Play, πράγμα που θα πει ότι είναι και στο Ultimate Game Pass. Έπρεπε να το δω, όπως κάνω με όλα τα Need for Speed. Μάλιστα αν πάτε και στο κανάλι στο YouTube θα δείτε ότι έχω δύο -αν δεν κάνω λάθος- από τους τίτλους της σειράς εκεί. Τι έχει να πει όμως το Unbound; Ο τίτλος μου κάνει κάτι μεταξύ του Need for Speed 2015 και του Most Wanted. Θα μπορούσα να πω όμως ότι περισσότερο έχουμε να κάνουμε με κάτι προς το Most Wanted. Αυτό το λέω γιατί αν έχετε παίξει το Need for Speed του 2015 θα δείτε ότι προσπαθεί να βάλει κάποια αληθοφανή στοιχεία στη σειρά. Όχι τόσο όσο το έκανα τα Shift(s), αλλά παραπάνω απ’ όσο χρειάζονται τα Need for Speed κατά τη γνώμη μου.
Έχουν βάλει ένα έξυπνο σύστημα με την Αστυνομία, αλλά είναι λίγο σπαστικό σε κάποιες φάσεις. Σχεδόν κάθε αγώνας θα σου ανεβάσει το heat για το πόσο πολύ σε ψάχνουν οι αστυνομικοί. Αυτό σε συνδυασμό με το ότι δεν μπορείς να πας στους αγώνες κατευθείαν αλλά πρέπει να πας μέσω του χάρτη, είναι κάτι που σε κάνει να χάνεις χρόνο σε κάποιες φάσεις. Δηλαδή αν έχεις heat πάνω από 3 κάθε φορά που βλέπεις κάποιο περιπολικό στον χάρτη σου θα πρέπει να κρύβεσαι.

Αυτό δεν ξέρω γιατί το έκαναν; Ίσως δίνει λίγο παραπάνω χρόνο στο game, αλλά και πάλι… Αν κάποιος θέλει να τον “μαδήσει” τον τίτλο, θα το κάνει έτσι και αλλιώς. Δε χρειάζονταν τέτοιες φτηνές πρακτικές. Γι’ αυτό το Most Wanted είναι το αγαπημένο μου Need for Speed. Όποτε θες να πάρεις bounty από τους αστυνομικούς το κάνεις γιατί θες και πρέπει για να προχωρήσεις, όχι γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Εννοώ ότι αν θες να κάνεις μόνο αγώνες μπορείς να κάνεις και αυτό κατευθείαν. Αν και στο Most Wanted ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις και κυνηγητά με την Αστυνομία έτσι και αλλιώς.
Τέλος πάντων, δηλώνω ότι μέχρι στιγμής είμαι ευχαριστημένος. Να δούμε πως θα πάει… Το Need for Speed λοιπόν το έπιασα γιατί τελείωσα το Assassin’s Creed Mirage. Και όταν γράφω “τελείωσα” εννοώ ότι έκανα και όλο το mapcleaning! Μου πήρε περίπου 25 ώρες, και αυτή τη Δευτέρα θα είναι το πρώτο Short Review που θα ανέβει στο κανάλι στο YouTube. Οπότε να δείτε την -γρήγορη- γνώμη μου μπορείτε να το κάνετε από εκεί.
Τέλος με αυτά που παίζω συνεχίζουμε με το πρώτο The Evil Within στα livestreams. Αυτό το game άρχισε με πολλά προβλήματα τα streams. Καταρχάς, για κάποιο λόγο δεν ήθελε το YouTube να με βάλει σε κάποιο καλό server -μάλλον- και στα τρία πρώτα streams είχα θέμα με το buffering. Το livestream δε σταματούσε να κάνει buffering, και το πρόβλημα δεν ήταν από εμένα. Αυτό το λέω και γιατί έχω δει videos που το πρόβλημα ήταν από εμένα, και επίσης πλέον αυτά τα τρία με τέσσερα πρώτα livestreams με το The Evil Within τώρα είναι μία χαρά στο YouTube.
Τα προβλήματα όμως δε σταμάτησαν εκεί. Για κάποιο λόγο -ίσως κάποιο Windows update- τα Windows δε μου αναγνώριζαν το μικρόφωνο μου. Πάνω στην προσπάθεια να το φτιάξω αυτό, νομίζω ότι χάλασε το μικρόφωνο. Το κακό έγινε με κάποιο firmware update της συσκευής που είναι corrupt. Το ακόμα πιο κακό είναι ότι αυτό το firmware update το δίνει η ίδια η εταιρεία του μικροφώνου στο site της… Το καλό είναι ότι η συσκευή σαν συσκευή δε χάλασε, μία χαρά κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Το λογισμικό της ίδιας της εταιρείας όμως δεν την αναγνωρίζει και δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο γι’ αυτό.

Είμαι πολύ στεναχωρημένος με αυτό. Τουλάχιστον η συσκευή δουλεύει όποτε πάμε με αυτό και βλέπουμε. Γενικά είναι αρκετά τα πραγματάκια που με κάνουν να μην περνάω και τόσο καλά στη ζωή μου τώρα τελευταία, ήρθε και αυτό και μας γα**σε! Τέλος πάντων, ότι είναι να γίνει θα γίνει. Πάμε να πούμε για τον τίτλο τώρα.
Εντάξει, δεν ξέρω πόσοι δεν έχουν δει ή παίξει ακόμα το The Evil Within, αλλά αν είστε fans των horror games πρέπει να το δείτε. Είναι δύσκολο, είναι τρομακτικό, η ιστορία του είναι τρελή -με την κυριολεκτική έννοια, είναι gore, είναι, είναι, είναι… Και το καλό είναι ότι το δεύτερο είναι ακόμα πιο πολλά “είναι” από το πρώτο. Αλλά προσοχή, θα σας πιάσει η ψυχή σας! Μιλάμε για ακόμα ένα game που εμένα προσωπικά μου γα**ει το κεφάλι και δεν μπορώ να το παίζω για παραπάνω από μιάμιση με δύο ώρες. Επίσης, γνωρίζοντας το τέλος, τώρα βγάζει πολύ παραπάνω νόημα αυτό που βλέπεις, τα τέρατα που πολεμάς και γενικά το όλο πράγμα. Δε θα πω περισσότερα για να μη spoilάρω, να δείτε τα livestreams αν θέλετε να μάθετε πράγματα! Ακόμα καλύτερα βέβαια, παίξτε το game.
Πάμε για ένα γρήγορο πέρασμα από το remaster του The Last of Us 2. Ντροπή σας… Τίποτα άλλο. Θα τα πούμε την επόμενη Κυριακή που ίσως θα έχω παραπάνω όρεξη για να κράξω.
Λίγα πράγματα με λιγότερες από χίλιες λέξεις -που είναι το όριο που θέλω να έχω στη στήλη. Να πω την αλήθεια μου, δεν έχω και πολύ όρεξη γενικά, οπότε ας το κλείσουμε εδώ και μιλάμε άλλη φορά. Την προηγούμενη εβδομάδα έπρεπε να έχω κάνει publish και ένα VideoGame Chronicles, αλλά το ξέχασα! Θα το κάνω σήμερα λοιπόν, όλα καλά. Άντε ας πάμε στις ευχές μου για μία καλή Κυριακή, μία καλή εβδομάδα, και τα φιλία μου! 😘😗😙😚
