Coffee And Games 07.07.2024:
Συνεχίζουμε και αυτόν τον Ιούλη με κάποια άρθρα. Να πω την αλήθεια το έψηνα να πάρω “διακοπές” από το blog για κάποιο καιρό, και ακόμα σκέφτομαι αν αυτό θα το κάνω τελικά ή όχι. Οπότε, υπάρχει μία περίπτωση αυτό το άρθρο να είναι και το τελευταίο για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν είναι μεγάλη αυτή η περίπτωση, αλλά θα δείξει την επόμενη Κυριακή. Το κεντρικό θέμα έχει να κάνει με το καινούργιο τίτλο της Capcom, Kunitsu-Gami: Path of the Goddess. Βγήκε ένα demo λίγες μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία του τίτλου, και το έπαιξα. Ας γράψουμε λοιπόν δύο λόγια γι’ αυτό.
Δε θα πάμε σε κάτι πάνω στη φωτογραφία σήμερα, καθώς αυτή είναι από το game για το οποίο θα μιλήσω. Θα γράψω όμως όπως πάντα κάτι άσχετο με το βασικό κείμενο στη δεύτερη παράγραφο του. Αυτό έχει να κάνει με την έκπληξη από την Bandai Namco για την κυκλοφορία τίτλου βασισμένου στο anime του Bleach. Όσοι με ξέρετε, γνωρίζετε ήδη πόσο πολύ αγαπώ αυτό το anime και το manga του. Είχαμε να δούμε κανονικό, καλό τίτλο από το PlayStation 3. Που και αυτόν τότε δεν το είχα παίξει ποτέ, γιατί δεν είχα PlayStation 3. Από εκεί και πέρα είχαμε μόνο mobile μούφες games. Τώρα μας έδειξαν ότι θα βγει κάτι καινούργιο, μάλλον στα πρότυπα του Dragon Ball Kakarot, ή κάτι τέτοιο. Δεν ξέρουμε πότε, αλλά στο trailer λέει “Coming Soon”… Να πω την αλήθεια μου, το ψήνω για του χρόνου. Έχουμε γεμίσει με κυκλοφορίες για αυτό το φθινόπωρο, δε θέλω να δίνω άλλα χρήματα στην Bandai πχια! Φτάνει!
Στο θέμα μας, και έχουμε λίγο δύσκολο θέμα σήμερα. Αυτό στο δικό μου μυαλό μόνο καλό είναι. Δεν ξέρω ακριβώς πως να περιγράψω αυτό που έπαιξα στο Kinitsu-Gami. Ίσως κάτι που μου μοιάζει λίγο είναι το Brutal Legend, αλλά και αυτό μόνο σαν ιδέα. Ας τα πιάσουμε από την αρχή μήπως βγάλω άκρη και καταλάβετε και εσείς με τι έχουμε να κάνουμε.
Οι δύο βασικοί χαρακτήρες είναι αυτή η θεά, και αυτός που παίζουμε εμείς. Ο βασικός στόχος μας είναι να περάσουμε μέσα από τα διάφορα levels του τίτλου. Στο demo έχουμε τρία, και ένα που είναι μόνο boss battle. Το περίεργο και γα**το μαζί, είναι το πως περνάμε μέσα από τα levels. Όπως γράφει και στο όνομα του game πρέπει να φτιάξουμε ένα μονοπάτι και να οδηγήσουμε τη θεά αυτή μέσα από το level στο τέλος του για να μας ανοίξει την πόρτα που θα μας πάει παρακάτω. Γενικά τα levels δεν είναι πολύ περίπλοκα, ή τουλάχιστον δεν είναι τόσο περίπλοκα στην αρχή του τίτλου -που φαντάζομαι ότι είναι και το μέρος από το οποίο έχουν πάρει levels για το demo. Δύο, το πολύ τρεις δρόμοι υπάρχουν, με τη θεά συνήθως να μπορεί να ακολουθήσει το έναν από αυτούς. Υπάρχουν και περιπτώσεις που πρέπει να διαλέξεις που θα πάει, αλλά στο demo είναι απλά ένα level με αυτή την επιλογή.
Την ημέρα πρέπει να ψάξουμε τα levels για να βρούμε resources, και πολεμιστές για να βοηθήσουν το βράδυ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα εύκολο πράγμα να κάνεις. Στα πρώτα levels φαίνεται πολύ εύκολα που είναι τι, αλλά μετά από κάποια φάση αυτό δυσκολεύει, και είναι ακόμα και “γρίφος” του κάθε level, να βρεις όλα τα resources που υπάρχουν σε αυτό. Μαζί πρέπει να βάζεις και τη θεά να προχωράει, αλλά πρέπει να στήνεις και τις άμυνες σου εκεί που θα φτάσει για το βράδυ.
Οι χωρικοί είναι η μεγαλύτερη ζώνη άμυνας. Όταν βρεις κάποιον και τον σώσεις από τη δαιμονική δύναμη που τον έχει κλείσει σε κάτι σαν κουκούλι του αναθέτεις κάποιο ρόλο. Στο demo αυτοί οι ρόλοι ήταν τέσσερεις, αλλά φαντάζομαι ότι στο βασικό game αυτοί θα είναι παραπάνω και η κάθε νύχτα θα είναι όλο και πιο περίπλοκη. Μέσα στο level υπάρχουν και διάφορες κατασκευές που μπορείς να βάλεις κάποιον να φτιάξει οι οποίες είναι και αμυντικές, και δίνουν διάφορα buffs στους στρατιώτες σου.
Όταν πέσει η νύχτα, αρχίζουν τα δύσκολα. Δαίμονες κάνουν επίθεση, και έχουν ως στόχο τη θέα. Αυτή έχει κάποια μπάρα ζωής, αλλά πρέπει όσο μπορείς να σκοτώνεις τους δαίμονες πριν την φτάσουν. Πρέπει να στήσεις τους χωρικούς/στρατιώτες σε σημεία για να την προστατεύουν, και μαζί τους προσπαθείς και εσύ να σκοτώσεις όλους τους δαίμονες μέχρι να έρθει το πρωί. Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι και τόσο. Εννοείται ότι μπορείς να αλλάζεις την τοποθέτηση των στρατιωτών ανάλογα την επίθεση. Επίσης, πρέπει να τρέχεις και λίγο από πίσω τους, σε περίπτωση που πρέπει να κάνεις κάποιο heal σε αυτούς.
Στο level με το boss fight, το μόνο που έγινε είναι ότι το Kunitsu-Gami: Path of the Goddess μου έδωσε κάποια resources, εγώ έπρεπε να τα δουλέψω όσο καλύτερα μπορούσα στους χωρικούς που είχα, και μετά έμπαινα στη μάχη. Πάλι η βασική σου έγνοια είναι να προστατεύσεις τη θεά, η οποία είναι και αυτή μέσα στο level με το boss. Εδώ όμως κάτι που είδα και δεν το είχαν τα βασικά levels ήταν το ότι μπορείς να διατάξεις όλους τους στρατιώτες να κάνουν επίθεση στο πιο δυνατό τέρας του level -στο boss δηλαδή- ή να πάνε και να αμυνθούν όλοι πίσω στη θεά. Αυτό θα μου άρεσε να υπήρχε και στα βασικά levels, αν και καταλαβαίνω το γιατί δεν υπάρχει. Στα βασικά levels μπορείς να βάλεις κάποιους στρατιώτες σε θέσεις ή κατασκευές που τους δίνουν buffs, όποτε φαντάζομαι ότι αν τους επέλεγες όλους να πάνε κάπου θα έπρεπε μετά να τους τοποθετείς και πάλι έναν – έναν εκεί που τους είχες για να παίρνουν τα buffs τους.
Αυτή είναι η βασική ιδέα του τίτλου, έτσι όπως φαίνεται από το demo. Τώρα την ημέρα έχει και κάποια άλλα πραγματάκια να κάνεις, όπως να βάζεις του χωρικούς να φτιάχνουν γέφυρες ή πόρτες για να περάσεις και να πάρεις αυτό που είναι από την άλλη μεριά. Έχει να διώχνεις την “δαιμονοποίηση” από τα ζώα, τα οποία σου δίνουν heal items. Για ακόμα μία φορά φαντάζομαι ότι αυτό θα γίνεται εκθετικά όλο και πιο δύσκολο. Όλο και πιο περίπλοκα levels που θα θέλουν όλο και πιο πολύ ψάξιμο. Το βράδυ να προσθέσω ότι ενώ στην αρχή οι δαίμονες έρχονται μόνο από μία πόρτα, σε μετέπειτα level άρχισαν τις επιθέσεις και από άλλες πόρτες, πράγμα που έκανε την άμυνα της θεάς λίγο πιο περίπλοκο ζήτημα.
Όλο αυτό που περιέγραψα, φανταστείτε το και με ένα art direction όπως μόνο οι Ιάπωνες μπορούν να κάνουν. Εμένα, μόνο καλό μου φαίνεται αυτό το game. Περίεργο, καινούργιο, όχι συνηθισμένο, και πολύ, μα πολύ ενδιαφέρον. Για να ολοκληρώσω όμως τις σκέψεις μου πάνω στο Kunitsu-Gami: Path of the Goddess, δεν το βλέπω να πουλάει και πολύ… Δεν ξέρω. Είναι ένα από αυτά τα games που μου κάνει ότι απευθύνεται σε πολύ “ειδικό” κοινό, και με την προσθήκη του στο Game Pass, αν πουλήσει πάνω από δύο με τρία εκατομμύρια θα μου φανεί πολύ περίεργο. Προσοχή, αυτό δεν το λέω για κακό του τίτλου σαν game, ίσα – ίσα, νομίζω ότι όποιος διάβασε μέχρι εδώ, κατάλαβε ότι αυτό που έπαιξα το γούσταρα πολύ. Νομίζω όμως ότι εξαιτίας της φύσης του, δε θα τραβήξει πολύ κόσμο. Μακάρι να κάνω λάθος.
Άντε το παίξαμε και το demo. Πάμε πίσω στο Sand Land τώρα. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό το άρθρο θα είναι το τελευταίο για το καλοκαίρι -τουλάχιστον μέχρι την Gamescom, αλλά θα το δούμε. Θα προσπαθήσω να βρω κάτι για το οποίο να μιλήσω και την επόμενη εβδομάδα. Τις ευχές μου για μία καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα, τα φιλιά μου, και τα λέμε όποτε είναι τα πούμε! 😘😗😙😚
Ενδιαφέρον ακούγεται. Δεν νομίζω να γίνει εμπορική επιτυχία αλλά μου αρέσει που η Capcom εμπλουτίζει τον κατάλογο των IPs της με ενδιαφέρουσες ιδέες.
Ναι, φαίνεται πολύ καλό! Να δούμε πως θα τα πάει όμως! Πολύ το φοβάμαι, όπως γράφω και στο κείμενο! Μακάρι να πάει καλά, γιατί είναι πολύ ιδιαίτερος τίτλος και σίγουρα θέλουμε περισσότερα τέτοια games!!