Coffee And Games 13.10.2024:
Φαντάζομαι ότι βλέποντας την εικόνα, έχετε ήδη καταλάβει που πετάει το μυαλό μου αυτές τις μέρες. Όχι ότι το Sparkling Zero είναι κάτι το μοναδικό. Ίσα-ίσα, η άποψή μου πως το FighterZ είναι το καλύτερο Dragon Ball fighting game δεν έχει αλλάξει. Αυτό όμως που κάνει το Sparkling Zero εξίσου γα**το είναι το περιεχόμενό του. Εντάξει, μπορεί να χρειαστείς τις ίδιες ή και περισσότερες ώρες στο FighterZ για να γίνεις πραγματικά ανταγωνιστικός, αλλά υπάρχει κάτι στο Sparkling Zero που με τραβάει περισσότερο αυτήν την περίοδο. Ίσως είναι η φάση του “μέλιτος”. Μετά από 2-3 μήνες μπορεί να αλλάξω γνώμη, αλλά για τώρα, είμαι έτοιμος να το “λιώσω”!
Δεν είχα συγκεκριμένο θέμα για σήμερα, οπότε, όπως συνηθίζω, θα μιλήσω για κάτι εντελώς άσχετο με τη φωτογραφία: το Silent Hill 2. Ναι, εδώ και δύο εβδομάδες βάζω εικόνες από Silent Hill και μιλάω για οτιδήποτε άλλο. Σήμερα αντιστρέφω το παιχνίδι, και θα μιλήσω για το Silent Hill 2 με τη φωτογραφία να είναι από άλλο θέμα! Ας ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι δεν έχω παίξει το remake. Οπότε θα πούμε λίγα λόγια για το original, που πλέον κλείνει 23 χρόνια ζωής! Ναι, 23 χρόνια, και αυτή η φράση με κάνει να νιώθω και εμένα πολύ μεγάλος.
Θυμάμαι την κυκλοφορία του και τον αντίκτυπο που είχε τότε, αλλά το αστείο είναι πως δεν είμαι σίγουρος αν το είχα τερματίσει ή αν θυμάμαι πράγματα από αυτό λόγω κάποιων βίντεο στο YouTube ή κάτι άλλο. Τώρα όμως, μπορώ να πω ότι είδα τους τίτλους τέλους, και αν το ξεχάσω στο μέλλον, έχω τα livestreams μου να το αποδεικνύουν! Παίζοντας το τώρα, καταλαβαίνω ακόμη περισσότερο γιατί χρειαζόταν remake αυτός ο τίτλος και όχι το πρώτο Silent Hill. Παρ’ όλα αυτά, θα προτιμούσα να είχε γίνει πρώτα το remake του πρώτου.
Παίζοντας το μέσω της HD Collection – που περιέχει και το τρίτο – η αλήθεια είναι ότι είναι η πιο… άσχημη έκδοση του παιχνιδιού, αλλά παίζεται ακόμα μια χαρά. Ναι, τα γραφικά δεν είναι τέλεια, ο ήχος είναι λίγο “off”, και το gameplay μπορεί να ξενίσει τους νεότερους παίκτες, αλλά λειτουργεί. Αν θες αλλάζεις τα παραδοσιακά tank controls των παλιών Resident Evil, και μπορείς να κινείς τον χαρακτήρα ανάλογα με την κάμερα. Βέβαια, με τις ξαφνικές εναλλαγές της κάμερας, αυτό μπορεί να γίνει ελαφρώς προβληματικό και να οδηγήσει σε… ακούσιους θανάτους.
Το gameplay πάντως είναι ευχάριστο. Ωραίο shooter, με αυτόματη στόχευση – έπαιζα στο normal. Οι γρίφοι είναι επίσης εξαιρετικοί – επίσης στο normal – και με δυσκόλεψαν κάποιοι από αυτούς, αλλά ευτυχώς το YouTube ήταν εκεί για να βοηθήσει. Όμως, αυτό που θυμόμαστε όλοι από το Silent Hill 2 δεν είναι μόνο αυτά. Είναι πρώτα η μουσική και μετά η κεντρική ιστορία. Τι να πω για τη μουσική; Αν έχεις ακούσει έστω και μια νότα από το OST, την έχεις αγαπήσει. Και όταν τη συνδέεις με την πλοκή και τις σκηνές που την ακούς, το πράγμα απογειώνεται. Ο Yamaoka μάς χάρισε αριστουργήματα εδώ.
Η κεντρική ιστορία, όμως, είναι το στοιχείο που κάνει αυτό το παιχνίδι αξεπέραστο. Στα Silent Hill έχουμε πάντα πρωταγωνιστές που προσπαθούν να ξεπεράσουν κάτι – συχνά τον θάνατο κάποιου δικού τους – ή και όχι – ατόμου. Όμως, στο Silent Hill 2, το θέμα είναι πολύ πιο βαθύ από το ότι ο James παλεύει να ξεπεράσει το θάνατο της γυναίκας του, Mary. Δε θα πω πολλά για να μη δώσω spoilers, αλλά αν έχεις χάσει κάποιον δικό σου από κάποια ασθένεια, ίσως καταλάβεις καλύτερα κάποια από τα θέματα που αγγίζει το παιχνίδι.
Το Silent Hill 2 δεν είναι απλώς ένα horror game. Τα τέρατα που πολεμάς δεν είναι απλά εφιαλτικά, αλλά αντανακλούν τους πιο σκοτεινούς φόβους και τα ψυχικά τραύματα του James – και ίσως και κάποιων άλλων χαρακτήρων. Όλη η πόλη του Silent Hill είναι μια προσωπική κόλαση που φτιάχνεται από τα ψυχικά βάσανα του καθενός. Και γι’ αυτό ο τρόμος του Silent Hill 2 δε βασίζεται τόσο σε jump scares και απλά στο τι βλέπεις στην οθόνη, όσο στις βαθιές, σκοτεινές ιδέες που εξερευνά. Εδώ η ερώτηση που σε στοιχειώνει δεν είναι αν μπορείς να νικήσεις τα τέρατα, αλλά αν μπορείς να συγχωρήσεις τον εαυτό σου για πράγματα που έχεις κάνει – ή για όσα σου έχουν κάνει οι άλλοι.
Μετά από αυτό το βαρύ θέμα, επιστρέφω στο Dragon Ball για λίγο πιο χαλαρή φάση! Α, και για όσους ενδιαφέρονται, έχω ξεκινήσει το Silent Hill 3 στα livestreams μου. Ίδια ομάδα, ίδια κεφάλια, οπότε ξέρω ότι θα μου ταράξουν και πάλι τον ύπνο, ακόμα και αν τα γραφικά του τίτλου κλείνουν μία εικοσαετία!
Άντε καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα, τα φιλιά μου!! 😘😗😙😚
