Coffee And Games 03.11.2024:
Α! Τι ωραία, μπήκε ο μήνας που θα γίνω 37. Μάλιστα, αυτό είναι το τελευταίο C&G που γράφω και είμαι ακόμα στην τρυφερή ηλικία των 36! Ας μη σκεφτόμαστε όμως τα άσχημα, και ας πάμε σε κάτι καλό… Που μπορεί να μην είναι και τόσο ευχάριστο βέβαια. Για να πω την αλήθεια, σήμερα σκεφτόμουν να μη γράψω πολλά, και μάλλον θα το κάνω. Εκτός του ότι δεν έχω κάτι που να με καίει πολύ να γράψω, έχω γράψει ήδη κάποια κείμενα για το GO. Το πρώτο, ένα ολικό review του Dragon Ball Sparking! ZERO, είναι στο site οπότε όποιος θέλει μπορεί να πάει εκεί και να διαβάσει την άποψή μου για το game. Θα έρθει και ένα ακόμα, αλλά δε θα σας πω εδώ ούτε για ποιόν τίτλο πρόκειται, ούτε πότε θα ανέβει. Πάμε στα (λίγα, ελπίζω) δικά μας για σήμερα.
Άσχετη με το κείμενο, σχετική με την εισαγωγή είναι η φωτογραφία σήμερα. Κάποιος θα πει ότι έχω ξαναβάλει φωτογραφία με το Sparking! ZERO, και ναι είναι αλήθεια αυτό. Είχα ξαναβάλει το αγαλματάκι της Collector’s Edition. Παρόλα αυτά, είχαμε κάτι καινούργιο από τον τίτλο. Αυτά τα αυτοκόλλητα και το, ας το πούμε, card postal, μιας και δεν ξέρω τι ακριβώς είναι, ήρθαν αυτή την εβδομάδα.
Η αλήθεια είναι ότι έχουν έρθει εδώ και αρκετές μέρες στο ταχυδρομικό μου κουτί, αλλά ποτέ δεν το είχα ανοίξει μέχρι αυτή την εβδομάδα για να τα δω. Μάλιστα, παραλίγο να τα χάσω εξαιτίας του ότι δεν είχα δει την ειδοποίηση τόσο καιρό. Το θέμα είναι όμως ότι δε γνωρίζω γιατί ήρθαν, και που βρήκε η Bandai την διεύθυνσή μου. Εικάζω ότι έχει να κάνει με την άκυρη παραγγελία, εξαιτίας προβλήματος του site τους, για την Premium Collector’s Edition του τίτλου. Η παραγγελία δεν έγινε ποτέ, και μάλλον από εκεί κράτησαν την διεύθυνση και μου έστειλαν αυτά τα “καλούδια”. Καλά δεν είναι και τίποτα το σημαντικό, αλλά με ξέρετε με το οτιδήποτε έχει να κάνει με “συλλεκτικά” πραγματάκια. Νομίζω ότι δεν είναι και πολλοί αυτοί που έχουν το card postal και αυτά τα αυτοκολλητάκια. Από την άλλη μπορεί και να είναι, δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι τα έχω και εγώ, και αυτό μου φτάνει.
Πολλές οι παράγραφοι για την φωτογραφία και νομίζω είναι η πρώτη φορά που το κάνω αυτό. Πάμε στο θέμα μας, να τελειώνουμε γιατί θέλω να παίζω και την beta του Monster Hunter Wilds. Έβγαλα λοιπόν το Silent Hill 3 για πρώτη φορά στη ζωή μου. Για τις ανάγκες των streams αυτόν τον καιρό παίζω ότι Silent Hill έχω, και μάλλον όλα τα τερματίζω για πρώτη φορά στη ζωή μου. Έχω μιλήσει ήδη για τις εντυπώσεις μου από το Silent Hill 2, όποτε μετά τον τερματισμό του 3 ήρθε η ώρα να πω και γι’ αυτό.
Καταρχάς, το Silent Hill 3 είναι άμεσα συνδεδεμένο με το Silent Hill 1. Να ξεκαθαρίσω κάτι όμως, μπορείς να παίξεις το 3 αν δεν έχεις παίξει το 1. Απλά, αν έχεις παίξει το 1 θα καταλάβεις πολλά παραπάνω πράγματα για την ιστορία και τους χαρακτήρες. Αν δεν έχεις παίξει το 1, θα καταλάβεις την ιστορία που θέλει να σου πει το 3, και μέχρι εκεί. Για εμένα είναι κάτι που θα έπρεπε να κάνεις, αλλά δεν είναι απαραίτητο.
Εγώ ας πούμε, που ήξερα κάποια πράγματα για το 1, κατάλαβα πολλά παραπάνω από αυτά που ήθελε να μου πει το 3. Έχει, όπως είναι φυσικό, “άπειρα” easter eggs, και πράγματα που παραπέμπουν στον πρώτο τίτλο του Silent Hill. Το μεγαλύτερο απ’ όλα είναι κάτι που ίσως όλοι ξέρουμε, αλλά δε θα αναφέρω σε περίπτωση που κάποιος δε γνωρίζει. Αν και θυμάμαι να γνωρίζω γι’ αυτό το spoiler πριν την κυκλοφορία του game σαν τότε. Θυμάμαι να είναι κάτι που είχαν πει στο promotional υλικό του τίτλου. Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω.
Σίγουρα το Silent Hill 3, είναι αρκετά πιο δύσκολο από το Silent Hill 2. Αναφέρω μόνο το 2 γιατί αυτό έχω πιο πρόσφατο. Εδώ έχουμε αρκετές boss fights, και να για κάποιο λόγο, λιγότερα αντικείμενα στο χώρο για βοήθεια. Εννοώ σφαίρες, health items κτλ. Δεν ξέρω αν εγώ δεν έψαξα καλά, αλλά νομίζω ότι έψαξα. Πάμε παρακάτω. Ήταν πολλές οι φορές που ένιωσα ότι θα ξέμενα από κάτι, ακόμα και αν προσπαθούσα όσο μπορούσα να μη χρησιμοποιώ τα όπλα τόσο πολύ.
Μία ακόμα διαφορά σε σχέση με το 2 είναι ότι εδώ έχουμε πολλές αλλαγές του Silent Hill στον “Άλλον Κόσμο” του. Να πω την αλήθεια, τώρα που το μιλάμε δε θυμάμαι ούτε μία στο Silent Hill 2. Ναι μεν τα περιβάλλοντα ήταν και πάλι όπως έπρεπε για Silent Hill τίτλο, αλλά δε θυμάμαι αν ο James πήγε ποτέ στην άλλη διάσταση του Silent Hill με τον ίδιο τρόπο που ο Harry ή η Heather -από τον 1ο και το 3ο τίτλο- πήγαν. Βέβαια, κάποιος θα πει ότι αυτό που έβλεπε ο James ήταν η “Άλλη Διάσταση” του, αλλά στο 1ο και στο 3ο Silent Hill αυτό ο “Άλλος Κόσμος” έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, και είναι ίσως κάτι διαφορετικό από τον “Άλλο Κόσμο” που βλέπουν όλοι οι χαρακτήρες του Silent Hill 2. Τέλος πάντων (έγω γα**θεί σήμερα να λέω “τέλος πάντων”), από θέμα πλοκής ο “Άλλος Κόσμος” στο Silent Hill 2 και 3 είναι αυτό που είναι, από θέμα gameplay όμως είναι που αλλάζει πολύ η φάση μας.
Στο 3 με την επαναφορά του “Άλλου Κόσμου” οι εχθροί γίνονται πιο γρήγοροι, πιο επιθετικοί, και αν δεν κάνω κάποιο μεγάλο λάθος, πιο δύσκολοι στο να σκοτωθούν. Αυτό βοηθάει ακόμα πιο πολύ στο “survivor horror” του όλου θέματος. Εκτός από το γεγονός του ότι αυτά που βλέπεις όταν παίζεις τα κομμάτια του “Άλλου Κόσμου” είναι από τρομακτικά μέχρι φρικιαστικά. Όλο αυτό βοηθάει όσο τίποτα στο να νιώθεις τόσο ευάλωτος σαν χαρακτήρας σε αυτό το παιχνίδι. Ένα παραπάνω που παίζεις με μία έφηβη, η οποία βέβαια ξέρει πως να χειρίζεται όπλα, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα!
Για ακόμα μία φορά τα θέματα, ψυχολογικά και μη, που καταπιάνεται ο τίτλος είναι βαθιά, σκληρά, και αρκετά μελαγχολικά/δυσάρεστα. Είναι αυτό που ξέρει να κάνει καλά η Team Silent, και είναι αυτό που αγαπάμε στα Silent Hill της Team Silent. Παίρνουν θέματα δύσκολα σε χειρισμό, και τα μετατρέπουν σε ωραίες ιστορίες τρόμου. Κάτι που είχα ξαναπεί και για το Silent Hill 2 είναι πως νομίζω ότι τα games αυτού του studio έχουν πολλαπλές “αναγνώσεις”, η οποίες αλλάζουν ανάλογα την ηλικία ή/και τα βιώματα σου. Μπορείς να δεις το Silent Hill 3 ως μία ιστορία τρόμου, με μία έφηβη που έμπλεξε με μία σέκτα που θέλει να επαναφέρει κάποιον αρχαίο θεό στη ζωή. Μπορείς να δεις όμως και “πίσω από την εικόνα”, και για να το κάνεις αυτό πρέπει να καταλάβεις ότι κάποια πράγματα στην οθόνη σου δεν είναι εκεί μόνο και μόνο για να σε τρομάξουν με το να τα βλέπεις. Και πάλι νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το γα**το για να ανακαλύψει κάποιος μόνος του, όποτε δε θα πω τίποτα άλλο. Απλά αν νομίζετε ότι δεν το έχετε και θέλετε να μάθετε, υπάρχουν πολλά videos από καλά κανάλια στο YouTube που έχουν κάνει την έρευνά τους και μπορούν να σας βοηθήσουν σε αυτό. Καλά, μην το παίζω και εγώ έξυπνος, τα μισά από αυτά που ξέρω τώρα για τον τίτλο, είναι μέσα από αυτά τα κανάλια. Δεν τα έπιασα όλα τα νοήματα του Silent Hill 3 με ένα playthrough.
Έχοντας λοιπόν δει στα σίγουρα, και με αποδείξεις πλέον, τίτλους τέλους του Silent Hill 2 και 3, δεν μπορώ να επιλέξω αν κάποιο μου αρέσει πιο πολύ από το άλλο. Αν βάλεις και το 1 στην υπόθεση, το χε**με το θέμα! Μπορώ να πω ότι το 2 είναι καλύτερο του 1 αλλά για πολύ λίγο. Ίσως μπορώ να πω το ίδιο και για το 3. Δηλαδή η κατάταξη μέχρι στιγμής στο μυαλό μου πάει 2, 3, 1. Αλλά όλα έχουν τόσο μικρή διαφορά μεταξύ τους, που δεν ξέρω αν είναι και σωστό να τα βάζω έτσι. Ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές σκέφτομαι ότι ίσως το 3 να είναι καλύτερο του 2 σε κάποια σημεία… Πραγματικά, δεν ξέρω. Αυτό είναι κάτι που έχουν τα Silent Hill και δεν έχουν τα Resident Evil. Όσο και αν αγαπώ τα RE, τα θέματα και με το τι καταπιάνονται τα Silent Hill, το κάνουν πολύ λίγα games στην αγορά. Ίσως θα μπορούσα να πω τα Alice, ή ακόμα και τα Psychonauts, αν και οι δύο αυτές σειρές δεν είναι horror. Αυτό νομίζω ότι κάνει τα Silent Hill μοναδικά στην τελική. Είναι το ότι όσο “ξεφλουδίζεις το κρεμμύδι”, τόσο περισσότερα “layers” από “φλούδες” βρίσκεις. Δική μου παρομοίωση και ίσως βλαμμένη, αλλά έχω τόσα πολλά χρόνια στις κουζίνες που αυτό μου ήρθε στο κεφάλι να γράψω!
Πάμε πάλι πίσω στο Monster Hunter Wilds τώρα και τα λέμε την επόμενη Κυριακή με κάτι άλλο. Επίσης, έγινε και η αρχή με το Silent Hill 4: The Room. Για να δούμε την τελευταία, και ίσως πιο αδύναμη για πολλούς, προσπάθεια της Team Silent στη σειρά που οι ίδιοι δημιούργησαν. Ευχές για μία καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα, τα φιλιά μου!! 😘😗😙😚
ΥΓ. Στο edit του άρθρου ανακάλυψα ότι και η προηγούμενη φωτογραφία του Dragon Ball Sparking! ZERO ήταν σε κείμενο για Silent Hill.
