Coffee and Games 06.02.2022:
Πόσο ωραίο πράμα είναι να γυρνάς σε ένα παλιό game που αγαπάς και να βλέπεις ότι, ότι θυμάσαι και αγάπησες από αυτό είναι ακόμα εκεί; Αυτό είναι το Alan Wake για εμένα σήμερα. Παίζω το game “για τις ανάγκες” των livestreams αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μένουμε μόνο εκεί. Αυτή ήταν η δικαιολογία για να αγοράσω ακόμα μια κόπια του game!
Για αρχή να πω ότι αυτόν τον τίτλο τον έχω όπου έχει βγει και μπορώ να τον παίξω εγώ. Έτσι τον είχα αγοράσει στην κυκλοφορία του για Xbox 360. Μάλιστα, είναι μία από τις πρώτες collector’s edition που έχω πάρει ποτέ. Μετά βγήκε το Alan Wake’s American Nightmare, μόνο ψηφιακά, όπου δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξω! Κάποια στιγμή η Microsoft μας έδωσε και το αρχικό game ψηφιακά, μέσω του Games with Gold για το 360, αν δεν κάνω λάθος.
Μετέπειτα για κάποιο λόγο, που έχει να κάνει με τα δικαιωματα των τραγουδιών αν θυμάμαι καλά, τα δύο games αυτά έπρεπε να βγουν από το Steam για κάποιο χρονικό διάστημα και η υπηρεσία τα πουλούσε σε τιμή πολύ-πολύ χαμηλή. Τα πήρα και εκεί! Μετά το Epic Store τα έδινε δωρεάν στο δικό του πρόγραμμα που δίνει κάτι κάθε εβδομάδα, τα “τσίμπησα” και από εκεί. Και τέλος είχαμε το Remastered… Ε, δεν γίνονταν να μην το πάρω και αυτό στο Xbox Series X! Τώρα το μόνο που μου λείπει είναι η φυσική μορφή αυτής της έκδοσης!
Και με αυτά πάμε στο σήμερα. Ναι, φαίνεται ότι το game είναι λίγο παλιό. Περισσότερο από τους μηχανισμούς και τον περιορισμό του κόσμου του Alan Wake. Με αυτά θέλω να πω ότι καταλαβαίνεις πως το μηχάνημα για το οποίο φτιάχτηκε είναι αδύναμο σε σχέση με τα σημερινά standards. Βλέπεις κάποιες ιδέες για το πως ήθελαν να το κάνουν ή για να το πω πιο σωστά, το πως ήταν η αρχική ιδέα του τίτλου. Για εσάς που δεν γνωρίζετε το Alan Wake που έχουμε στα χέρια μας και αγαπάμε είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που σκέφτονταν να φτιάξει η Remedy στην αρχή.
Το game στην αρχή είχε δομή open world. Πάντα με τους περιορισμούς της εποχής βέβαια. Για κάποιους λόγους, τους οποίους αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι να πω την αλήθεια, άλλαξαν όλο το project και το γύρισαν σε αυτό που παίξαμε. Δεν γνωρίζω αν το σενάριο ήταν αυτό που πήραμε από την αρχή. Μου κάνει λίγο περίεργο όμως να ήταν αυτό. Μιας και δεν ξέρω πως θα μπορούσε να βγει η ίδια πλοκή που ξέρουμε τώρα αν το game σε άφηνε να πας όπου θες, όποια στιγμή θες.
Το 2005 αρχίσαμε να βλέπουμε πληροφορίες για τον τίτλο και κάποια μικρά trailers. Λίγο πιο μετά είδαμε και για πρώτη φορά τον Alan Wake. Για την ιστορία να πω ότι αυτός είχε και άλλο outfit στην πρώτη παρουσίαση του. Σαν easter egg, αν θέλετε, η Microsoft μας έδωσε αυτό το outfit για τον Xbox avatar μας με την collector’s edition. Με τα χρόνια το game όμως άλλαξε. Άλλαξε και για να βοηθήσει να ειπωθεί η ιστορία του Alan Wake έτσι όπως την ήθελε ο δημιουργός του, Sam Lake.
Στα του Remastered να πω ότι βλέπουμε κάτι που είναι αρκετά σκαλιά πιο πάνω από αυτό του 360. OK, άλλη γενιά μηχανημάτων, άλλες προδιαγραφές. Αυτό έλειπε να μην ήταν αρκετά σκαλιά πιο πάνω. Αλλά γενικά έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στα μοντέλα των χαρακτήρων και στις εκφράσεις των προσώπων αλλά και στο lip sync. Κάτι που σίγουρα δεν ήταν τόσο καλό στην πρώτη έκδοση του τίτλου. Αυτό βοηθάει αρκετά στο να μπούμε στην ατμόσφαιρα και “στα παπούτσια” των πρωταγωνιστών. Καταλαβαίνεις και ζεις μέσω του Alan όλα αυτά που περνάει στο Bright Falls. Ή τουλάχιστον, για να το πω και έτσι, τα καταλαβαίνεις αρκετά πιο πολύ απ’ ότι στην πρώτη έκδοση!
Και τι να πρωτοπείς γι’ αυτά που ζει ο Alan… Το σενάριο του game είναι από τα καλύτερα και, ίσως, πιο περίπλοκα που μας έχει δώσει η βιομηχανία των videogames. Περίπλοκα όχι όμως ως προς το συμπέρασμα αλλά ως προς το πως πας εκεί καθώς και για το ότι, ίσως (και πάλι), ο καθένας να πηγαίνει σε διαφορετικό “εκεί”! Για να γίνω λίγο πιο κατανοητός να πω ότι σου δίνονται στοιχεία για να καταλάβεις τι συμβαίνει στο Bright Falls και στον Alan, ειδικά αν δεις και την σειρά “Bright Falls” που είναι prequel του τίτλου. Απλά πιστεύω ότι κάποιος μπορεί να καταλάβει κάτι άλλο για το τέλος του game. Αυτό θυμάμαι τουλάχιστον…
Ακόμα δεν έχω τερματίσει τον (Remastered) τίτλο και η τελευταία φορά που αυτό έγινε είναι, ίσως, δέκα χρόνια πριν ή λίγο λιγότερο, οπότε μπορεί και να με ξεγελάει η μνήμη μου. Πάντως κάτι που θυμάμαι σίγουρα είναι ότι άλλο είχα καταλάβει εγώ σαν τότε, άλλο κάποιοι φίλοι μου και κάτι άλλο διάβαζα στο ίντερνετ από τα στοιχεία που είχαν βρει κάποιοι μέσα στον τίτλο. Ακόμα περισσότερο φως σε αυτό μπορεί να “ρίξει” το βιβλίο με τα στοιχεία που ήταν μέσα στην collector’s edition. Ένα βιβλίο που όμως δεν έχω διαβάσει οπότε δεν μπορώ να πω κάτι γι’ αυτό. Να ένας ακόμα λόγος που θα ήθελα να έχω τη συλλογή μου εδώ μαζί στην Πράγα… 🥺🥺
Στα του gameplay να πω ότι μου φαίνεται αρκετά πιο εύκολο στο normal απ’ ότι το θυμόμουν. Εντάξει, ίσως είναι ακόμα αρχή αλλά σίγουρα είναι πολύ λίγες οι φορές που τα βρήκα “σκούρα” και σίγουρα όσες από αυτές έχω πεθάνει δεν ήταν 100% ότι είχε να κάνει με τη δυσκολία. Περισσότερο κάτι έκανα λάθος εγώ. Υπάρχει όμως ένα μικρό lag στην κίνηση. Κάτι όπως είχε κάνει και το Red Dead Redemption 2. Δεν ξέρω αν το έκαναν για την αληθοφάνεια και εδώ. Σίγουρα κάποιες στιγμές, που είσαι στο “ίσα-ίσα” να πεθάνεις, είναι λίγο σπαστικό.
Γενικά η “τσαχπινιά” του game είναι αυτό με το φως και τους εχθρούς. Για εσάς που δεν ξέρετε, για ακόμα μία φορά για να δείτε πόσο σας προσέχω βρε (!), δεν μπορείς να βλάψεις έναν εχθρό αν πρώτα δεν διώξεις το σκοτάδι που έχει γύρω του. Έτσι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν δεις κάτι να σε απειλεί είναι να σηκώσεις τον φακό σου πάνω του. Εκεί είναι που παίζουν έξυπνα στην Remedy (για ακόμα μία φορά) και δίνουν σαν όπλα διάφορα πράγματα που έχουν να κάνουν με το φως, όπως χειροβομβίδες λάμψης-κρότου ή φωτοβολίδες. Από τότε ήταν πανέξυπνη ιδέα αυτό. Οπότε μέχρι και σήμερα δείχνει διαχρονικό και γ**άτο σαν ιδέα!
Ο τοποθεσίες “φωνάζουν” ότι ήθελαν να είναι open world! Ή έστω semi-open world. Πολλές είναι οι βόλτες στο δάσος που κόβονται εξαιτίας κάποιας πλαγιάς ή βράχων και φαίνεται λίγο ξαφνικό αυτό. Βοηθάει πολύ και η φάση με την ομίχλη εκεί. Βλέπεις ότι η περιορισμένη ορατότητα βρίσκεται στο game γιατί ήθελαν κάτι παραπάνω να κάνουν με τα περιβάλλοντα αλλά η τεχνολογία της εποχής δεν τους το επέτρεπε, έτσι έκαναν ότι και η Team Silent στο πρώτο PlayStation με το πρώτο Silent Hill. Τελικά βέβαια δεν έγινε το open world του πράγματος αλλα η ομίχλη έμεινε και αυτό μόνο καλό είναι μιας και βοηθάει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στην ατμόσφαιρα.
Disclaimer, αυτό με την ομίχλη είναι δικό μου συμπέρασμα. Μπορεί τίποτα από αυτά να μην ισχύει και να ήταν κάτι που μπήκε στο τίτλο για τελείως άλλους λόγους. Απλά στο μυαλό μου, μου κάθεται λογικό να έγιναν έτσι τα πράγματα. Αν έγινε για κάποιον άλλον λόγο παρακαλώ πληροφορείστε με να μάθω και τίποτα παραπάνω για ένα game που αγαπώ!
Τελικώς πάμε και στο ήχο. Πολύ ωραία βοηθάει και αυτός στην ατμόσφαιρα. Ωραία ambient θέματα που αλλάζουν ανάλογα με τους εχθρούς κτλ. Η μουσική παίζει μεγάλο ρόλο όπως πάντα για τη Remedy. Και όπως πάντα από δίπλα είναι οι Poets of the Fall να γράφουν κομμάτια για τα games της! Ακόμα ένα ωραίο είναι το ότι έχουν βάλει κομμάτια ενδιάμεσα των επεισοδίων και αυτά έχουν να κάνουν, κάπως, με την πλοκή και το συμβαίνει στο κάθε ένα επεισόδιο.
Ναι, ξέχασα να πω ότι η δράση “κόβεται” μεταξύ επεισοδίων. Έχουμε έξι βασικά και δύο “έξτρα” τα οποία όμως ΠΡΕΠΕΙ να παίξεις για να καταλάβεις πιο πολλά πράγματα για την πλοκή και το τι παίζει.
Δεν θέλω να κουράζω με πράγματα που είναι ήδη γνωστά όποτε θα κλείσω εδώ. Αυτά νομίζω έχω καταλάβει, δει και θυμηθεί για τον τίτλο μέχρι τώρα. Η αλήθεια είναι ότι είχα άλλη ιδέα για να γράψω κάτι σήμερα αλλά όταν βλέπω τον Alan στη φωτογραφία δεν μου κάνει η καρδιά να πιάσω κάτι άλλο σαν θέμα! Την επόμενη Κυριακή θα πάμε και στα άλλα που έχω στο κεφάλι μου. Αν δεν το βγάλω όλο το Alan Wake δηλαδή και θέλω πάλι να μιλήσω γι’ αυτό. Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη φορά θα έχω καταλάβει πιο πολλά πράγματα για το σενάριο. Ε, όπως και να το κάνεις μετά από τόσα χρόνια στο εξωτερικό τα αγγλικά μου είναι αρκετά καλύτερα απ’ ότι ήταν τότε που έπαιξα το game για πρώτη φορά. Και είμαι σίγουρος ότι θα θέλω να μιλήσω γι’ αυτό και πάλι!
Αυτά. Καλή εβδομάδα και παίξτε κανένα “καλό” game από τα παλιά. Τότε που έβγαιναν δηλαδή games και όχι on-going υπηρεσίες για να μας τα τρώνε!
Τα φιλιά μου!! 😘😗😙😚
