Coffee And Games 12.11.2023:
Πέρασε η ώρα και σήμερα και εγώ για κάποιο λόγο σαν να ξέχασα ότι πρέπει να γράψω κείμενο! Δεν πειράζει όμως εδώ είμαστε ακόμα και αργά. Για ακόμα μία Κυριακή τα πράγματα που έχω να γράψω είναι πολύ λίγα. Για ακόμα μία εβδομάδα οι τίτλοι που είδα ήταν λίγοι, αλλά πιστεύω πολύ-πολύ χορταστικοί.
Έχουμε τον τερματισμό του Alan Wake 2. Αυτό έγινε στα livestreams. Όπως και όλο το game. Ας μιλήσουμε λίγο γι’ αυτό, και μετά πάμε παρακάτω. Εννοείται ότι δε θα γράψω κανένα spoiler οπότε μη φοβάστε. Σίγουρα ο τερματισμός του τίτλου είναι κάτι που σηκώνει πολύ κουβέντα, όπως και στο πρώτο μέρος της σειράς. Εμένα προσωπικά μου άρεσε αυτό που έκαναν. Για ακόμα μία φορά όμως δεν μπορώ να αποφασίσω αν υπάρχει ένα στοιχείο που κάνει κακή την πολιτική του studio. Κάτι που δεν μπορούσα να αποφασίσω ούτε και στον πρώτο τίτλο.
Όπως πάντα πρώτα λέω αυτό που σκέφτομαι και μετά το εξηγώ! Ας πάμε πίσω λοιπόν, όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος τίτλος. Και εκεί -όπως και εδώ- γνωρίζαμε ότι θα έχουμε δύο DLCs μετά την κυκλοφορία που θα συνεχίζουν την ιστορία. Το πρώτο game μπορείς να πεις ότι τελειώνει καλά όμως και αν το δεις χωρίς τα DLCs. Εδώ συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Κλείνει καλά σαν ιστορία, και σε αφήνει μ**άκα για το τι σημαίνει αυτό που γίνεται στο τέλος. Και στις δύο περιπτώσεις όμως γνωρίζοντας ότι θα βγουν DLCs που θα συνεχίσουν την ιστορία μήπως μας βάζουν το “μαχαίρι στο λαιμό” να τα πάρουμε;
Μιλάμε για τίτλους που η κεντρική ιστορία είναι το “Α και το Ω”. Αν δεν την δεις όλη, δεν έχεις καταλάβει ακριβώς τι παίζει. Δηλαδή ίσως δεν έχεις καταλάβει το game. Αυτό συνέβαινε αρκετά και στο πρώτο Alan Wake. Θυμάμαι ακόμα τις θεωρίες που έτρεχαν πριν βγουν τα DLCs του -που ήταν λίγο-πολύ λάθος, και το πως τις “έκαψαν” όλες τα DLCs και καταλάβαμε τι έπαιζε στον τίτλο. Άντε καλά, δεν τις “έκαψαν” όλες, αλλά τις περισσότερες, τις πιο ευφάνταστες να πω την αλήθεια. Οι οποίες ίσως ήταν και οι καλύτερες!
Εδώ θα έχουμε μία από τα ίδια; Υπάρχει όμως μία μεγάλη διαφορά. Στο Alan Wake 2 έχουμε έντονη την παρουσία της F.B.C. από το Control. Η κυβερνητική αυτή οργάνωση είναι εκεί για να εξηγήσει πολλά από τα περίεργα που βλέπεις στην οθόνη σου. Παίρνουμε απαντήσεις ακόμα και για πράγματα που ήταν λίγο θολά στον πρώτο τίτλο. Με αυτό στο κεφάλι πιστεύω ότι τα DLCs αυτού του τίτλου θα είναι λίγο πιο “χαλαρά” και απλά θα δούμε τη συνέχεια της ιστορίας χωρίς να μας χαλάει το τι έχουμε στο μυαλό μας για το τι έχει γίνει, μίας και είναι λίγο-πολύ φανερό το τι έχει γίνει.
Η απορία όμως μένει, μήπως μας “βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό” να πάρουμε την καλύτερη έκδοση του τίτλου που έχει και το Season Pass μέσα; Δεν ξέρω… Εγώ αυτή πήρα πάντως. Ήταν λίγο πιο ακριβή, αλλά νομίζω ότι αν αγοράσεις το game απλά και πας μετά για το Season Pass θα σου βγει πιο ακριβά. Πάντα μιλώντας ότι τα παίρνεις σε κανονική τιμή και όχι σε κάποια έκπτωση. Με ξέρεις όμως Τάκη μου. Έχω μιλήσει και αν έχω μιλήσει για την αγάπη μου για το Alan Wake, οπότε μου ήταν λίγο δύσκολο να περιμένω. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει και η δικαιολογία του ότι θέλω να το παίξω και στα streams! Να ‘χάμε να λέγαμε, αλλά πιάνει στο κεφάλι μου! 😅😅
Με αυτόν τον προβληματισμό δεν ξέρω πως να νιώσω για το τέλος του Alan Wake2. Σίγουρα δεν έχουμε ένα τέλος που ζητάει από εσένα να παίξεις και τα DLCs. Είναι σίγουρο όμως ότι αν το τελειώσεις θα θες να παίξεις και τα DLCs. Και το κακό είναι ότι αυτά δεν είναι στην αγορά ακόμα. Οπότε υπομονή. Για καλό τους έχουν πει ότι θα πάρουμε όλοι και κάποια DLCs τα οποία έχουν να πουν παραπάνω πράγματα για την ιστορία. Με το “όλοι” εννοώ και αυτοί που δεν έχουν πληρώσει για κάποιο Season Pass. Έχουμε μάθει ήδη ότι θα μπει επιλογή “New Game+” η οποία θα προσθέτει και παραπάνω πληροφορίες για την ιστορία. Αυτό θα γίνει και πάλι με την “βοήθεια του Control” και του Dr. Casper Darling, όπως έκανε και στο Control ο ίδιος ο Doctor.
Αυτά νομίζω για τον Alan Wake. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω πιο πολλά αν δεν πω spoilers και επειδή δε θέλω να πω spoilers θα σταματήσω εδώ. Ίσως κάποια στιγμή γράψω κάτι για τον τίτλο ή για την σειρά ολόκληρη -μάζι με το Control- για να δούμε τι συμπεράσματα θα βγάλουμε. Πάμε στον τίτλο της φωτογραφίας λοιπόν.
Έπαιξα Assassin’s Creed Mirage, και έπαιξα αρκετά νομίζω. Το game είναι όντως μικρό. Δε νομίζω ότι έχω “χαλάσει” αρκετές ώρες αν σκεφτείς ειδικά το ότι είμαι σχεδόν στο τελικό στάδιο της κεντρικής ιστορίας μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ακόμα map-cleaning δεν έχω κάνει αρκετό, αλλά θα γίνει και αυτό μετά το τέλος της βασικής πλοκής. Γενικά μπορώ να πω ότι ο Basim είναι αρκετά ενδιαφέρον χαρακτήρας. Αυτό είναι κάτι που το βλέπαμε και από το Valhalla. Εδώ όμως παρακολουθούμε ένα Basim που είναι ακόμα νέος και δεν είναι ο μα**κας που ξέρουμε από το Valhalla.
Να πω την αλήθεια μου, φοβάμαι για το πόσο συμπαθή θα τον κάνουν σαν χαρακτήρα, μίας και όλοι ξέρουμε το “τέλος του” από το Valhalla. Πάντως, δεν μπορείς να πεις ότι “πατάει στα χνάρια” του/της Eivor, δηλαδή στο πόσο αδιάφορος/αδιάφορη σαν χαρακτήρας ήταν αυτός/αυτή. Νομίζω ότι προς το παρόν μπορώ να βάλω στο Basim στο κουτάκι με τους πολύ καλούς πρωταγωνιστές των Assassin’s Creed, ακόμα και να δεν έχω τελειώσει το game.
Δεν ξέρω όμως αν αυτό έχει να κάνει μόνο με τον ίδιο ή με το γεγονός ότι είναι ο χαρακτήρας μας σε ένα Assassin’s Creed που είναι αρκετά ωραίο. Ναι, έχουν πει όλοι -και η ίδια η Ubisoft- ότι “γυρνάμε στις ρίζες”, και αυτό είναι κάτι που βλέπεις από την αρχή. Εκτός του ότι η βασική ιστορία τελειώνει στις δεκαπέντε ώρες πάνω-κάτω, είναι και το γεγονός ότι ο χάρτης είναι αρκετά μικρός και “λογικός”. Πάντα μιλώντας για τους χάρτες που μας έδωσαν τα τελευταία Assassin’s Creed. Νομίζω ότι σε λιγότερο από δύο ώρες είχα κάνει όλα τα view points και είχα ανοίξει τα fast travels κτλ. Αυτό είναι κάτι που κάνω πάντα στην αρχή κάθε Assassin’s Creed και εδώ σίγουρα δε με κούρασε όπως σε άλλα.
Μπορώ να πω ότι αυτός ο τίτλος μου ανοίγει την όρεξη μάλιστα να βάλω και πάλι κάποια παλιά games από τη σειρά. Πιο συγκεκριμένα μιλάω για το Unity, το οποίο δεν το έχω δει στην πληρότητά του, και είναι από λίγα που με είχαν κουράσει τόσο πολύ, που δεν είχα κάνει όλο το map-cleaning. Με το πόσο πολύ έχει ανοίξει η σειρά, και το πόσο πολύ το μαζεύει και πάλι το Mirage, σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως τελικά σαν τότε μιλήσαμε λίγο παραπάνω με κακά λόγια για τα Assassin’s Creed της εποχής. “Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα”. Αν ξέραμε το πόσο άσχημα θα πήγαιναν τα πράγματα για τη σειρά, ίσως να μας άρεσαν λίγο παραπάνω τα τότε games.
Αυτό έχω στο μυαλό μου τώρα, και θέλω να ξαναδώ το Unity. Καλά, γενικά εγώ πάντα πίστευα ότι το Unity είναι ίσως το πιο αδικημένο Assassin’s Creed, αυτό και το Rogue. Τα δύο Assassin’s Creed δηλαδή που βγήκαν μαζί σαν τότες. Θα τα ξαναδώ, το πήρα απόφαση. Ελπίζω όμως να έχω τα saves μου και να μην πρέπει να τα ξανακάνω όλα από την αρχή…
Με αυτά τα λόγια νομίζω πως καταλαβαίνετε ότι μου αρέσει πολύ το Mirage. Βασικά όχι απλά μου αρέσει, με έκανε να αγαπήσω και πάλι τη σειρά. Εντάξει, δε μιλάμε για έναν τίτλο που θα αλλάξει τα δεδομένα στη βιομηχανία, όπως έκανε το Assassin’s Creed 2. Και πάλι όμως όταν μιλάμε για μία σειρά που έχει χάσει πολλούς οπαδούς της με τα χρόνια -για να φέρει άλλους βέβαια- και ένας από αυτούς -εγώ- σκέφτεται και πάλι να βάλει κάποιους παλιούς της τίτλους, νομίζω ότι κάτι σημαίνει αυτό.
Έχει και πολλά κακά βέβαια το game. Όπως λένε και τα reviews, έχουμε πολύ κακή A.I. από τους εχθρούς. Επίσης, δεν είναι δα και τόσο δύσκολο game. Θα μπορούσαν να κάνουν κάποια πράγματα λίγο πιο δύσκολα για να “σε σπρώχνουν” και εσένα να παίξεις λίγο πιο πολύ σαν assassin. Είναι όμως σίγουρα πολλά σκαλιά πιο πάνω σε αυτόν τον τομέα από το Valhalla, και αυτό μόνο χαρούμενο με κάνει. Δεν παίρνω τα Assassin’s Creed για να παίξω κάτι action και να σφάζω κόσμο με το τσεκούρι μου, υπάρχουν άλλοι τίτλοι γι’ αυτό. Τα Assassin’s Creed στο μυαλό μου έχουν πολύ συγκεκριμένη “δουλειά” να κάνουν. “Δουλεία” που την είχαν ξεχάσει με τον καιρό, και το Mirage φαίνεται να την επαναφέρει, έστω και στο ποσοστό που το κάνει.
Περάσαμε όμως κατά πολύ τις λέξεις που θέλω να γράφω σε αυτά τα κείμενα και πρέπει να κλείσουμε. Φαντάζομαι μέχρι την επόμενη Κυριακή θα έχω τελειώσει και με το Mirage οπότε θα τα πω καλύτερα τότε. Δε νομίζω να έχει αλλάξει η γνώμη μου, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Ας κλείσουμε λοιπόν όπως πάντα με τις ευχές για μία καλή Κυριακή, μία καλή εβδομάδα, και τα φιλία μου! 😘😗😙😚
