Coffee and Games 16.01.2022:
Η φωτογραφία είναι από το θέμα μας σήμερα. Μία από τις πολύ λίγες φορές που αυτό γίνεται. Πρόσφατα έπαιξα, και τερμάτισα, το Resident Evil 6. Αυτό για τις ανάγκες των livestreams που κάνω. Έχω πάρει με τη σειρά όλα τα Resi που δεν έχω παίξει ποτέ live για να τα έχω όλα μαζί στο κανάλι. Ήρθε η σειρά του Resident Evil 6, λοιπόν. Το πιο “μαύρο πρόβατο” από τα “μαύρα πρόβατα” της σειράς.
Τελειώνοντας το game ήθελα να πω δύο πράγματα. Πρώτον σαν μεγάλος fan της σειράς. Δεύτερον σαν κάποιος που η τελευταία φορά που έπιασε αυτό το game ήταν κοντά όταν βγήκε. Δηλαδή περίπου δέκα χρόνια πριν! Τι γίνεται, λοιπόν με το Resident Evil 6 τόσο καιρό μετά; Κρατάει σαν game; Κρατάει σαν Resi; Γενικά, βρε παιδί μου, είναι διασκεδαστικό; Ξέρεις τώρα, όσο μπορείς να διασκεδάσεις με τα horror games!
Καταρχάς όλοι ξέρουμε ότι αυτό το τελευταίο είναι άκυρο. To game έχει κάποια μικρά ψήγματα από horror. Ίσως και κάποια jump scares. Αυτό! Καλά, ίσως λίγο πιο πολλά jump scares, όπως μπορείτε να δείτε και στα streams! Επίσης ένα άλλο που όλοι θυμόμαστε, θέλω να πιστεύω, είναι ότι έχουμε να κάνουμε με τέσσερα campaigns. Το καθένα με τη δική του χάρη και το δικό του χαρακτήρα.
Ο Leon και η Helena έχουν το λίγο πιο Resi κομμάτι του game. Το κακό είναι ότι το “λίγο” είναι κυριολεκτικό. OK, είναι το campaign με τα περισσότερα στοιχεία από κάτι Resi. Και πάλι όμως δεν ξεφεύγει πολύ από τις βάσεις που έθεσε το 4ο game της σειράς.
Μετά έχουμε τον Chris με τον Piers. Εδώ έχουμε ξεχάσει τελείως τι θα πει “Resi”! Το μόνο που φέρνει λίγο σε κάτι που ξέρουμε και αγαπάμε από τη σειρά είναι ίσως το πρώτο bossάκι και τίποτα άλλο… Action μέχρι εκεί που δεν πάει!
Σειρά έχει ο Jake και η Sherry. Για ακόμα μια φορά action κατά της ατμόσφαιρας. Εδώ υπάρχουν βέβαια στιγμές που κάτι πάει να γίνει αλλά τελικά δεν… Η διαφορά από τα άλλα campaigns έρχεται στο ότι έχουμε σε αρκετά σημεία ένα πλάσμα σαν τον Nemesis να μας κυνηγά χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι. Και πάλι όμως ενώ προσπάθησαν να το κάνουν “σαν τον Nemesis” οι λήψεις της κάμερας το απανωτό “πήδα εδώ και πήδα εκεί” σε βγάζει από το horror του πράγματος.
Τέλος έχουμε την Ada. Αυτό το campaign για να το ανοίξεις έπρεπε πρώτα να παίξεις και να βγάλεις τα άλλα τρία. Αυτό είναι κάτι που άλλαξε μετέπειτα με patch και προσωπικά δεν καταλαβαίνω το γιατί. Είναι σωστό, κατά τη γνώμη μου, να δεις το campaign της Ada μετά από τα άλλα τρία. Βλέπεις κάποια πράγματα για την πλοκή και παίρνεις απαντήσεις εδώ και εκεί. Απαντήσεις που πιστεύω ότι αν τις πάρεις πιο νωρίς χάνει ακόμα πιο πολύ από το, λιγοστό, μυστήριο που διαθέτει το game. Επίσης της Ada το campaign ήταν το μόνο που δεν είχε Co-Op και με το προαναφερθέν patch μπήκε και αυτό με κάποια μορφή.
Το κακό με όλα τα campaigns είναι ότι η “Resi πινελιά” είναι πολύ απών από όλα… Για εμένα πάντως, αν τα δεις όλα μαζί, είναι λίγο παραπάνω “Resi” από το Resi 5. Τουλάχιστον όλα τα campaign και τα chapters τους διαδραματίζονται τη νύχτα. Ακόμα και αν είναι full action αυτό βοηθάει λίγο να “φοβάσαι” εδώ και εκεί. Το Resi 5 αν θυμάστε ήταν σχεδόν όλο μέρα… Κάτι που έκανε την ατμόσφαιρα πολύ χαλαρή, κατά τη γνώμη μου. Επίσης αν δεν θυμάστε δείτε τα livestreams που το έχω όλο εκεί, με τα DLCs του!
Εκεί όμως που το χάνει το Resident Evil 6 σαν Resi είναι ότι η δράση είναι πραγματικά άπλετη εις βάρος του horror στοιχείου. Ένα στοιχείο που όχι απλά παραγκωνίζεται για λίγο ή για κάποια σημεία αλλά είναι απών την περισσότερη ώρα. Από την άλλη η δράση δεν είναι απλά εκεί με πιστολίδια και πολλούς εχθρούς. Έχουμε να κάνουμε με set pieces που είναι βγαλμένα είτε από κάποια Die Hard κι Mission Impossible ταινία, είτε από το επόμενο Call of Duty game… Αυτά δύο σε συνδυασμό μόνο καλό, για Resi, δεν το κάνουν το game.
Τέλος το επόμενο πλήγμα έρχεται και από την πλοκή του. Για ακόμα μια φορά έχουμε να κάνουμε με κάτι που απειλεί όλο τον κόσμο. Αυτό είναι κάτι που λες “άντε καλά” στο Resi 4. Αυτό είναι κάτι που λες “άντε καλά” και στο Resi 5. Αλλά πόσο θα πάει βρε παιδιά μου; Δηλαδή δεν είναι πια χαρακτήρες που προσπαθούν να επιβιώσουν κάποια zombie apocalypse οι πρωταγωνιστές. Πλέον έχουν γίνει κανονικοί SuperHeroes! Πέραν αυτού εμένα προσωπικά μου άρεσε η διακλάδωση των campaigns, αν και πολλοί μπορεί να μπερδευτηκαν με το τι παίζει και δεν τους αδικώ. Είναι λίγο δύσκολο να παρακολουθήσεις τα πάντα και τους πάντες.
Εκεί μπαίνει και ένα ωραίο στοιχείο για διαδικτυακό Co-Op που έχει το game. Στις διακλαδώσεις μπορείτε μέχρι και τέσσερα άτομα να παίζετε μαζί εκεί τη στιγμή. Μαζί με το mode που μπορείς να παίξεις και ως κάποιο τέρας σε κάποιου αλλού το session μιλάμε για πενταπλό game. Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό το τελευταίο μπορείς να το κάνεις σε κάθε level του game.
Αυτές οι “μικρές” ιδέες είναι εδώ και εκεί στο game. Για εμένα αυτές είναι που κάνουν το Resident Evil 6 καλό game. Καταλαβαίνω όμως. Αφού το έβγαλες Resident Evil 6 Capcom μου πρέπει να είναι και Resi. Αν ήθελες ας το έβγαζες ότι άλλο και, ίσως, δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα με αυτό.
Σαν gameplay όμως είναι ένα μεγάλο βήμα για τη σειρά. Πρώτα από όλα είναι το πρώτο, μαζί με το Revelations, που μπορείς να στοχεύεις και να περπατάς παράλληλα. Και δεν είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις όταν στοχεύεις. Εκεί είναι λίγο που το έχασαν με τους μηχανισμούς οι developers βέβαια. Προσπάθησαν να βάλουν τόσα πολλά πράγματα μέσα και δεν το σκέφτηκαν καλά. Ίσως. Έτσι πχ ενώ έχει μηχανισμό για κάλυψη, κάτι που είναι αναγκαίο, για να γίνει αυτό πρέπει να πατήσεις δύο κουμπιά. Κάτι που άλλα games της εποχής το είχαν κάνει πολύ εύκολο με ένα ή και με κανένα σε κάποιες περιπτώσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες ενέργειες που μπορεί να κάνει ο χαρακτήρας που ελέγχουμε.
Οπότε από τη μία έχουμε καινούργιο gameplay και πως παίζεις. Με καινούργιες κινήσεις, καινούργιους εχθρούς κτλ. Αλλά από την άλλη σε πολλά από αυτά κάτι δεν λειτουργεί καλά. Βέβαια αν δείτε τα livestreams θα μου πείτε, “αφού είσαι άμπαλος βρε Vegeta μου”. Και δίκαιο θα έχετε! Αλλά είναι από αυτά τα games που εμένα μου περνάει το ότι όταν χάνω αρκετές φορές φταίει το game που δεν μου έχει “μάθει” πως θέλει να παίζω, παρά εγώ. Ή ίσως φταίνε και οι μηχανισμοί που δεν δουλεύουν 100% έτσι όπως θα ήθελε ο δημιουργός.
Πχ, είχα κάνει ένα παλιό C&G που μιλούσα για το Devil May Cry 3. Εκεί όσες φορές και αν έχανα, που ήταν πολλές πιστέψτε με, δεν μου πέρασε στιγμή από το μυαλό ότι το game με έκανε να χάσω. Πάντα εμένα συχτιριζα που δεν έπαιξα σωστά. Αυτό μπορεί να είναι κάτι το προσωπικό, όποτε δεν θα το βάλω στα κακά του game. Απλά το αναφέρω γιατί εμένα μου την έκανε. Μάλιστα έπεσε και η πρώτη Παναγία σε livestream στο χθεσινό με την Ada, τελείως αυθόρμητα! 😅😅
Τέλος για να κλείνουμε και σήμερα θα πω το εξής. Το Resident Evil 6 είναι ένα πολύ ωραίο game. Ένα game που άνετα το παίζεις και σήμερα. Έχει κάποια κολλήματα εδώ και εκεί αλλά γενικά οι μηχανισμοί δουλεύουν… Τις περισσότερες φορές. Έχουμε και μεγάλη πληθώρα από εχθρούς για να μην βαριέσαι! Αν και οι περισσότεροι απλά είναι “bullet sponges”. Εγώ μετά από τόσα χρόνια δεν είχα κανένα πρόβλημα να το πιάσω στα χέρια μου.
Το Resident Evil 6 είναι ένας πολύ κακός Resi τίτλος όμως. Το σενάριο είναι πολύ περίπλοκο χωρίς λόγο. Οι ήρωες που ξέρουμε από παλιά game έγιναν ξαφνικά “SuperHeroes” που τίποτα δεν τους “ρίχνει” κάτω. Συγκεκριμένα ο Leon έχει μια τάση να ξεφεύγει από τον θάνατο την τελευταία στιγμή, κάτι σαν το Ethan Hunt. Στο campaign του Chris δε, θα δείτε ότι στο τέλος ο Piers γίνεται όντως κάτι σαν “SuperHero” της Marvel…
Δεν ξέρω αν αξίζει να το παίξετε αν δεν το έχετε δει ποτέ. Ίσως για ιστορικούς λόγους. Για να δείτε πόσο χαμηλά είχε φτάσει η σειρά πριν από δέκα χρόνια. Σίγουρα όμως αν το βάλετε “μπροστά” δεν θα βαρεθείτε. Πάντα με την προϋπόθεση ότι σας αρέσουν τα action games με πολύ πιστολίδι και “Hollywood like” σκηνές και set pieces!
Αυτά και αυτή την Κυριακή.
Καλή εβδομάδα και τα φιλιά μου όπως πάντα!! 😘 😗 😙 😚
