Coffee And Games 16.11.2024:
Λες να το καθιερώσω το Σάββατο; Θα δούμε… Για ακόμα μία εβδομάδα είμαι και δεν είμαι “εδώ” για να γράψω κάτι. Και η επικαιρότητα γενικά πάει και δεν πάει, και εγώ δεν έχω χρόνο να γράψω πολλά. Τα άγχοι της ενήλικης ζωής, που έγραφα σε κάποια παλιά άρθρα. Σκεφτόμουν μήπως συνεχίσω και καμία από τις άλλες δύο στήλες, αλλά τελικά ήρθε κάτι που θα ήθελα να πω δύο λόγια γι’ αυτό. Δεν ξέρω κατά πόσο κάποιοι πιστεύετε ότι αυτή η γενιά πάει καλά, αλλά για εμένα ισχύει κατά πολύ το αντίθετο, και θα ήθελα λίγο να το αναπτύξω στο κείμενο σήμερα.
Η φωτογραφία δε γνωρίζω με τι έχει να κάνει, μίας και αυτές οι λέξεις γράφονται πολύ πριν βγει αυτή η φωτογραφία. Είμαι σίγουρος όμως ότι κάτι θα υπάρξει εδώ ή σε υστερόγραφο στο editing του άρθρου, λίγο πριν την δημοσίευση του.
Στο θέμα μας λοιπόν. Για να πιάσω τα πολύ εύκολα, η Nintendo φαίνεται να μην έχει μπει ακόμα σε αυτή τη γενιά, ή για να το πω όπως το σκέφτομαι, φαίνεται σαν να μην έχει μπει ούτε στην προηγούμενη. Ναι, ναι, προσπαθεί να κάνει κάτι άλλο. Ναι, ναι, αυτό το άλλο της έχει πιάσει και αυτό μόνο κακό για την ίδια δεν είναι. Για τους fans της όμως; Δεν ξέρω, θα μας πουν οι ίδιοι. Εμένα με έχουνε χάσει με την τιμολογιακές πολιτικές τους εδώ και δέκα χρόνια κοντά.
Πάμε στον δεύτερο της υπόθεσης μας σήμερα, Microsoft ή αν θέλετε Xbox. Το Xbox ακόμα ψάχνεται. Ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θέλουν να κάνουν. Ανά βδομάδα μας τα αλλάζουν. Μία θα είναι όλα αποκλειστικά. Μία θα δούμε ανά περίπτωση. Μία θα βγουν αυτά και τίποτα άλλο. Αυτή την εβδομάδα είχαμε το, “δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές για το τι θα βγει”. Και όλα αυτά πάνω σε μία χρονιά που φαίνεται κάτι να κάνει το Xbox. Έχει τίτλους, έχει καλή κονσόλα στην αγορά, έχει καλή συνδρομητική. Τι άλλο θέλουν; Μήπως τελικά η αγορά της Activision δεν ήταν τόσο καλή για το Xbox; Προσπαθώ να ξεχωρίσω το Xbox από την υπόλοιπη Microsoft γιατί φαίνεται ότι για την υπόλοιπη Microsoft η εξαγορά μόνο καλό κάνει. Όλα πάνε προς τα επάνω. Στο Xbox όμως τι γίνεται;
Καλά, κάποιος θα πει ότι είναι “ένα και το αυτό”, αλλά δεν είναι έτσι. Φαίνεται ότι μετά τα χρήματα που έδωσε η Microsoft για αυτή την εξαγορά, το Xbox δεν είναι και τόσο κάτι άλλο από την υπόλοιπη εταιρεία όσο ήταν πριν από τρία και τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι κάτι κατανοητό. Αφού έδωσαν τόσα πολλά χρήματα, σίγουρα κάνουν και περισσότερο κουμάντο στο τμήμα. Αυτό όμως δε φαίνεται να είναι καλό για το Xbox. Νομίζω ότι όποιος δεν το βλέπει το γεγονός, απλά κλείνει τα μάτια του γιατί του αρέσει το brand ή κάπως έτσι. Και εγώ “είμαι Xboxάκιας”, αλλά είναι τόσο φανερό ότι κινήσεις όπως το “This is an Xbox” θα βλάψουν ακόμα περισσότερο την ήδη αρκετά κατεστραμμένη εμπιστοσύνη που υπάρχει στο οικοσύστημα. Στην τελική γιατί να μην πάρω ένα PlayStation 5 ή 6 και να πάρω το επόμενο Xbox; Δεν έχει κανένα νόημα, όταν όλα τα games του Xbox θα μπορώ να τα παίξω παντού.
Προσοχή, αυτό κακό από μόνο του δεν είναι. Απλά, όταν στην άλλη “μπάντα” έχω τα δικά τους και τα δικά σου, θα επιλέξω αυτούς από τη στιγμή που στη δική σου μεριά θα έχω μόνο τα δικά σου. Όσο καλά και αν είναι αυτά τα δικά σου. Τι έχουν να κάνουν όλα αυτά με τη γενιά όμως; Νομίζω ότι το Xbox ή και η Microsoft γενικότερα, έχουν κάνει μεγάλο focus σε άλλα πράγματα αυτή τη γενιά, και δε βλέπω να αλλάζουν μέχρι τουλάχιστον την επόμενη, αν και όποτε αυτή υπάρξει. Αντί να δούμε games, αποκλειστικά ή μη, αναλωνόμαστε σε διαμάχες για την Activision, για το που θα βγει τι, και το αν τελικά σε δέκα χρόνια θα υπάρχει ακόμα κονσόλα. Αυτό είναι το κακό. Βέβαια, για να πούμε και “του στραβού το δίκιο”, ίσως αυτή η πολιτική δουλέψει για το Xbox. Νομίζω όμως ότι αυτό θα γίνει σε βάθος χρόνου. Όποτε όπως τα βλέπω τα πράγματα, μπαίνουν και οι πράσινοι στο καλάθι με την ταμπελίτσα “δεν πάμε καλά σε αυτή τη γενιά”.
Τελευταίοι, αλλά σίγουρα πρωτοπόροι της βιομηχανίας, έρχονται η “μπλε”. Τι να πεις και για αυτούς; Τρέχουν όλοι να φτιάξουν ότι χάλασε ο Ryan. Πεταμένα λεφτά στο PS VR2. Όχι ότι δεν τα αξίζει το μηχάνημα, το λέω στο ότι δεν τους έπιασε. Πεταμένα λεφτά στα GaaS. Καλά εδώ τι να πεις; Εκτός του ότι είναι πεταμένα χρήματα, είναι και πεταμένος χρόνος από τα studios, και πεταμένα τα μυαλά που θα μπορούσαν να κάνουν έναν καταπληκτικό single-player τίτλο, όπως ξέρουν. Γιατί προσπαθούσαν να μας πείσουν από την Naughty Dog ότι ξαφνικά ανακάλυψαν πως ένα GaaS θα τους έπαιρνε χρόνο και εργατικό δυναμικό. Βέβαια, 3 χρόνια μέσα στην ανάπτυξη, και τυχαία, μετά την συνταξιοδότηση του Ryan. Ναι, αυτοί και οι άλλοι έξι GaaS τίτλοι που έκοψαν… Και είμαστε ήδη στη μέση της γενιάς και η Sony έχει πολύ λίγους λόγους για να κάνει κάποιον να φύγει από το PlayStation 4 του και να περάσει σε PlayStation 5. Κάτι που μας δείχνουν και οι αριθμοί συνδρομητών του PlayStation Network.
Και πλέον βλέπεις μία Sony, που το PlayStation είναι το κύριο χαρτί της, να κάνει focus στο hardware, και στα “γύρω – γύρω” και όχι σε αυτό που έκανε το PlayStation το κύριο χαρτί της. Θες PS VR2 -που τα είπαμε πριν; Θες PlayStation 5 Pro –με την όποια τιμή έχει κτλ.; Θες PS Portal; Θες ακουστικά που είναι μόνο για PlayStation; Και που είναι τα καλά μεγάλα games; Ποιος ξέρει; Πάρε εσύ το hardware, και θα έρθουν και αυτά. Και πάλι, για να μην παρεξηγηθώ, τίτλους έχουμε, αλλά δεν είναι από τα 1st party studios των platform holders.
Έχουμε και τα 3rd party games. Εκεί κάτι γίνεται. Και πάλι όμως δεν είναι αυτό που ξέραμε. Ναι, ίσως δεν είναι λογικό να περιμένεις τους ίδιους αριθμούς από κυκλοφορίες όταν πλέον ένα game κάνει τουλάχιστον τρία με τέσσερα χρόνια αν αναπτυχθεί. Είναι λογικό να μην έχουμε τις ίδιες -σε αριθμό- κυκλοφορίες όπως παλιά. Με αυτό εννοώ, όχι απλά την κυκλοφορία, αλλά μία κυκλοφορία που να είναι κάτι το καλό. Από κυκλοφορίες άλλο τίποτα, απλά τα περισσότερα είναι από μέτρια έως κακά games.
Θέλω να πιστεύω ότι καταλαβαίνετε που το πάω. Δεν είναι ότι δεν έχουμε games, σαν να φαίνεται όμως ότι όλοι οι μεγάλοι κάνουν άλλου focus. Ο καθένας στα δικά του, αλλά όχι σε αυτό που εγώ σαν κάποιος που παίζει games θα ήθελα. Μου φαίνεται σαν να έδωσαν έναν SSD στις κονσόλες, και μετά να “πέταξαν πετσέτα” μέχρι την επόμενη γενιά που θα δούμε κάτι το πραγματικά καινούργιο. Γιατί πέραν των loadings, δεν έχουμε δει και κάτι καινούργιο στη γενιά που διανύουμε και είμαστε στη μέση της. Βέβαια αυτό σημαίνει ένα πράγμα, έχουμε άλλο τόσο τουλάχιστον. Οπότε, μπορεί τα πράγματα να πάνε καλύτερα τότε. Σίγουρα και σε προηγούμενες γενιές, πάντα τα τελευταία χρόνια είχαμε τα πολύ δυνατά games. Είχαμε όμως και κάποια στην αρχή, και κάποια ενδιάμεσα. Σε αυτή τη γενιά είναι σαν να τα έχουμε ξεχάσει αυτά, και να ελπίζουμε ότι μέχρι το τέλος της θα δούμε κάτι το πραγματικά καλό που αξίζει για τη γενιά κονσολών που έχουμε στα χέρια μας, και θα μπορεί να τρέξει μόνο στη γενιά κονσολών που έχουμε στα χέρια μας. Είτε μιλάμε για γραφικά, και την τεχνολογία που μπορούμε να δούμε και να ακούσουμε. Είτε μιλάμε για την τεχνολογία που τρέχει από πίσω και εμείς ερχόμαστε σε επαφή μαζί της μέσω του χειριστηρίου – βλέπε AI των αντιπάλων ας πούμε ως παράδειγμα.
Τέλος πάντων, πάλι μαύρα τα λέω όλα και η αλήθεια είναι ότι δεν το πιστεύω και 100% αυτό. Αυτά όμως βλέπω και στεναχωριέμαι λίγο. Εσείς πως τα βλέπετε τα πράγματα; Θα ήθελα να ακούσω μία πιο θετική σκέψη μήπως και χαλαρώσω και εγώ με το θέμα. Μακάρι να βγω ψεύτης και να γυρίσουν όλα μέσα στα επόμενα χρόνια. Ας πάω πίσω στο backlog τώρα, μήπως και τελειώσουμε με τις παιχνιδάρες που μας έδωσαν οι προηγούμενες γενιές. Ρε, λες γι’ αυτό να μη βγάζουν τόσα πολλά καλά games πλέον; Λες να σκέφτονται εμάς που έχουμε μεγάλο backlog; 😆😆😆 Τις ευχές μου για ένα καλό ΣΚ, καλή εβδομάδα, και όπως πάντα τα φιλιά μου!! 😘😗😙😚
ΥΓ. Τελικά είναι το Silent Hill 4: The Room στη φωτογραφία. Ε, αυτό παίζω στα livestreams, αυτό είπα να βγάλω φωτογραφία! Να κάνω και λίγο “διαφήμιση” στο κανάλι. Το καημένο και αυτό έχει πάνω από 1200 βίντεο και livestreams και λιγότερους από 200 subscribers! Κάνε κανένα subs κύριοι και κυρίες!! 😆
