Coffee And Games 17.03.2024:
Καλημέρα σας! Ακόμα μία όχι και τόσο μακρινή Κυριακή από τη μέρα που ο Akira Toriyama άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι όσο το σκέφτομαι τόσο δεν έχω όρεξη να γράψω τίποτα. “The show must go on” όμως, οπότε ας πούμε δύο λόγια και αυτή την εβδομάδα. Για ακόμα μία φορά δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου καθώς γράφω αυτή την εισαγωγή, αν και μάλλον το θέμα μας θα είναι το backlog.
Παίζοντας όσο πιο πολύ μπορώ το Banishers: Ghosts of New Eden, για ακόμα μία φορά μου ήρθε στο κεφάλι η λίστα με τα games που θέλω να δω. Γιατί αυτό; Είναι λίγο άκυρο αλλά και σχετικό. Το Banishers το παίζω “γρήγορα” -κάνοντας τα πάντα βέβαια- και όσο πιο πολύ μπορώ γιατί την επόμενη Παρασκευή έχουμε την κυκλοφορία του Dragon’s Dogma 2. “Ε, και; Σε έπιασε τρέλα με τα RPGs Vegeta μου;”, θα ρωτήσει κάποιος. Και απάντηση δεν έχω.
Γενικά, έχω ξαναπεί πολλές – πολλές φορές ότι το κόλλημα με τα RPGs ήρθε μετά τον κορονοϊό. Κάπου εκεί έπιασα τα πρώτα μου RPGs και κάπου εκεί κόλλησα. Σε εκείνη την χρονική περίοδο είδα και το πρώτο Dragon’s Dogma. Ήταν αρκετά περίεργο να βλέπεις ένα τέτοιο “western RPG” δημιουργημένο από Ιάπωνες. Σίγουρα όμως δεν ήταν καθόλου κακή εμπειρία. Το κακό στην υπόθεση ήταν ότι νόμιζα πως το είχα τερματίσει, και τελικά δεν το έχω τερματίσει! Μη ρωτάς πως και γιατί. Ήλπιζα ότι είμαι λιγάκι πιο έξυπνος άνθρωπος… Τελικά δεν ισχύει αυτό.
Σκέφτηκα να το πιάσω και πάλι από την αρχή, αλλά είναι λίγο μπέρδεμα ο τίτλος. Σκέφτηκα να το δω από εκεί που είναι το save, αλλά εκεί είναι ακόμα μεγαλύτερο μπέρδεμα ο τίτλος. Έτσι η τελευταία σκέψη είναι να δω το δεύτερο. Έχω αρκετές ώρες στο πρώτο -40 σύμφωνα με το Steam, οπότε σκέφτομαι ότι ίσως να μην είναι και τόσο μεγάλο το κακό. Θέλω να πω, δεν το είδα για 3 ώρες και το έκαψα μετά για το δεύτερο.
Τώρα η κάψα με το δεύτερο είναι ακόμα πιο περίεργη. Γενικά, δεν είναι ότι θέλω τόσο πολύ να παίξω κάποιο RPG τώρα, και ακόμα περισσότερο αν ήθελα έχω στην κατοχή μου δύο JRPGs που θέλω να παίξω από τότε που κυκλοφόρησαν αλλά ποτέ δεν το έκανα. Ο λόγος για τα δύο Ni No Kuni. Καλά, κάποιος πολύ σωστά θα πει ότι είναι δύο τελείως διαφορετικές εμπειρίες αυτά τα games, αλλά το αναφέρω πάνω στην κουβέντα για τα RPGs.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα με γοήτευε ο κόσμος του Dragon’s Dogma, από τη στιγμή που κυκλοφόρησε. Ήταν από τα πολύ λίγα -μετρημένα στο ένα χέρι- RPGs που ήθελα να παίξω από την κυκλοφορία τους. Αυτό τελικά έγινε αρκετά χρόνια πιο μετά και νομίζω ότι δεν έχασε τίποτα στα μάτια μου ο τίτλος επειδή πέρασαν δέκα χρόνια και βάλε τη στιγμή που το έπιασα εγώ στα χέρια μου. Με αυτό στο κεφάλι σκέφτομαι πόσο πολύ πιο καλό θα είναι το δεύτερο. Σε μία Capcom που πάει από το καλό στο καλύτερο τα τελευταία χρόνια, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα έκαναν ένα κακό Dragon’s Dogma 2. Σίγουρα έχουμε αρκετά τεχνικά θέματα -σύμφωνα με τα previews- αλλά αυτό δε μου λέει κάτι εμένα.
Έχοντας στο μυαλό τα δύο τελευταία στοιχεία -πέραν του να έχω αναμονή για το Dragon’s Dogma 2- έρχεται και ο backlog στο προσκήνιο. Όντως ένας gamer που δε με ενδιαφέρουν και τόσο τα τεχνικά -πάντα να μπορούμε να παίζουμε το game βέβαια- το μόνο που γίνεται τελικά είναι να μεγαλώνει και η προσμονή μου για να παίξω κάποιους τίτλους που το bakclog. Γιατί υπάρχει και αυτό το θέμα, σίγουρα στο bakclog έχω games που απλά θέλω να δω για να τα δω. Είναι όμως και κάποια ονόματα που θέλω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να παίξω και ποτέ δεν το κάνω. Πχ, τα Ni No Kuni που έγραψα παραπάνω είναι δύο τέτοια παραδείγματα.
Προχτές λοιπόν σκεφτόμουν τι πρέπει να γίνει με αυτό το θέμα. Προσπαθώ να παίζω όσο περισσότερο μπορώ, αλλά τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας αυτό σημαίνει απλά μία ώρα για τα livestreams. Μου περνάει από το μυαλό να κόψω και τα C&G κάθε Κυριακή. Νομίζω ότι φτάνω σιγά – σιγά σε ένα σημείο που τελικά μιλάω και γράφω πολύ περισσότερο για videogames απ’ ότι παίζω videogames. Κάποια στιγμή αυτό είχε ξαναγίνει με τα forums κτλ, δέκα χρόνια πριν. Ήταν και η στιγμή που άφησα τα πολλά – πολλά comments και έδινα όλο τον ελεύθερό μου χρόνο στο να παίξω αντί να μιλάω/γράφω.
Κάπου εκεί με βλέπω να πηγαίνω και τώρα. Το κακό όμως είναι ότι θα πρέπει να πέσει σε υλικό το blog. Αυτό είναι κάτι που δε θέλω να κάνω σε ένα blog που έχει πέσει ήδη σε υλικό εδώ και αρκετούς μήνες. Εδώ και αρκετούς μήνες έχω έτοιμα δύο άρθρα για τις άλλες στήλες, αλλά δεν έχω χρόνο να τα κάνω publish. Εκτός του ότι αυτές μένουν χωρίς υλικό μήνες τώρα, το ακόμα μεγαλύτερο κακό είναι το ότι εξαιτίας αυτού, δεν κάθομαι να κάνω την “μελάτη” που πρέπει να κάνω για να γράψω εκεί. Και ας πούμε ότι είμαι κουρασμένος από τις superhero ταινίες και θέλω ένα διάλειμμα, από το Resident Evil δε θέλω να κάνω καθόλου διάλειμμα γιατί και πάει πίσω τα επόμενα που θέλω να “μελετήσω” σαν σειρές, και μαθαίνω πολλά πράγματα για το lore της σειράς που δεν ήξερα.
Το πρόβλημα όμως παραμένει, τι κάνουμε με το backlog; Βρήκα κάποιες λύσεις νομίζω… Πρώτον, δίνεις όσο ελεύθερο χρόνο μπορείς να δώσεις. Δεν έχει σημασία αν είναι ένα game που θέλει τρίωρα sessions για να πεις ότι έκανες “δουλειά”. Έχεις μισή ώρα, δώσε του μισή ώρα. Έχεις ένα τέταρτο, δώσε του ένα τέταρτο. Έτσι από το πουθενά μαζεύονται οι ώρες, και σιγά – σιγά θα φεύγουν οι τίτλοι. Εδώ να κολλήσω και το PlayStation Portal ή την σύνδεση Xbox με το κινητό σου, οπότε και κάποιος να είναι στην τηλεόραση και πάλι μπορείς να παίξεις. Σίγουρα όχι κάποιο multiplayer, αλλά νομίζω ότι το backlog του καθένα θα έχει πολύ λίγα multiplayer, αν έχει κάποια δηλαδή.
Η δεύτερη λύση που μου ήρθε είναι να σταματήσω να “ταΐζω” αυτό το backlog. Ναι, σίγουρα είναι κάποιες πολύ καλές προσφορές που δεν μπορείς να χάσεις. Το πρόβλημα όμως είναι ότι και να τα πάρεις αυτά δε θα έχεις χρόνο να τα παίξεις όποτε… Βγάζεις πρώτα αυτά που έχεις, παίρνεις και κάποια day-one αν θες τόσο πολύ να τα παίξεις τότες -βλ. Dragon’s Dogma 2 και Banishers για εμένα, και όποτε αδειάσεις παίρνεις και άλλα. Σίγουρα δε θα μείνεις χωρίς να έχεις κάτι να παίξεις. Που και να μείνεις δηλαδή υπάρχουν κάποια free-to-play που αξίζει να τα δεις έστω και για λίγο -μέχρι να μπει σε προσφορά αυτό που θες να παίξεις και δεν έχεις.
Σε αυτό έρχεται και το Game Pass ή το PlayStation Plus. Και να μείνεις χωρίς να έχεις κάτι να δεις, μπορείς να παίξεις κάτι από εκεί. Είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις δει ότι θέλεις να δεις από αυτές τις συνδρομητικές υπηρεσίες.
Το τρίτο και πιο δύσκολο είναι να σταματήσουμε να είμαστε “παιδάκια”! Εννοείται ότι βάζω τον εαυτό μου μέσα σε αυτή την ομάδα. Πρέπει να σταματήσουμε να παίρνουμε games που δε χρειαζόμαστε. Καλά κάποιος θα πει ότι δε χρειάζεσαι κανένα game, αλλά είναι το χόμπι μας, τα χρειαζόμαστε το ίδιο πολύ με κάποιον που πληρώνει μία συνδρομητική για να δει μπάλα. Πρέπει να “σφίξουμε” τα δόντια, και πρωτίστως νομίζω το καλύτερο γι’ αυτό είναι να μην μπαίνουμε σε μαγαζιά -ψηφιακά και μη- για να βλέπουμε “τι παίζει”. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Φτιάχνεις μία wishlist και την αφήνεις μέχρι να τελειώσεις. Αν δεις ότι κάτι από εκεί είναι σε έκπτωση όταν τελειώσεις με όλα έχει καλώς, αλλιώς είπαμε Game Pass και βλέπουμε.
Νομίζω ότι αυτές είναι πολύ καλές λύσεις για τη φάση μας. Θα είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να τις κάνω πράξη, αλλά θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Αυτό το backlog είναι σαν την Λερναία Ύδρα, ένα game βγαίνει, πέντε μπαίνουν! Α! Και ένα τελευταίο που μου ήρθε τώρα, μη βάζετε στο backlog games που δεν έχετε αγοράσει ή είναι σε κάποια συνδρομητική υπηρεσία. Φτιάξτε άλλη λίστα γι’ αυτά. Αυτό θα βοηθήσει πολύ και στο να έχετε λίστες σε περίπτωση που τελειώσει το backlog. Κάτι που να πω την αλήθεια και πάλι -πολλές αλήθειες είπα σήμερα- δε βλέπω να γίνεται ποτέ.
Αυτά και αυτή την Κυριακή, πάμε να παίξουμε τίποτα όσο προλαβαίνουμε και σήμερα. Αν μπορέσω θα κάνω κάποιο livestream με το Banishers για τη φάση. Καλή Κυριακή, καλή εβδομάδα, τα φιλιά μου, και παίξτε όσο περισσότερο μπορείτε! 😘😗😙😚
