Coffee And Games 17.09.2023:
Έχω πει και άλλες Κυριακές ότι δεν έχω γιατί να γράψω αλλά σήμερα θα το πω και το εννοώ! Είμαι σίγουρος ότι όλο και κάτι θα βρω, αλλά αρχίζοντας αυτές τις γραμμές είμαι σε ένα “κενό”. Θα μπορούσα να γράψω για το game της φωτογραφίας, αλλά τι να πω όταν έχω παίξει δεκαέξι με δεκαεπτά ώρες; Όταν μιλάμε για έναν τίτλο που να πας τα main missions μόνο θέλεις περίπου τριάντα με τριανταπέντε. Καλά-καλά, είναι σίγουρο ότι κάτι θα πω για το Starfield. Όπως πάντα όταν μιλάω για τίτλο που δεν έχω βγάλει, δε θέλω να είμαι απόλυτος όμως. Έχουν γίνει “κωλοτούμπες” και προς το καλό, και προς το κακό πολλές φορές μέχρι το τέλος κάποιου game.
Το επόμενο που μου σκάει στο μυαλό, είναι το 2.0 update του Cyberpunk 2077. Θα ήθελα απλά να περιγράψω γιατί είμαι hyped με αυτά που ακούω, και μας δείχνουν από τον τίτλο. Στο τέλος ίσως να γράψω και λίγο το επόμενο game που θα πιάσω στα streams. Για τα δύο επόμενα βασικά. Υπολογίζω να βγάλω αυτό που θα παίξω σήμερα, και από την επόμενη εβδομάδα να δω έναν τίτλο που όλοι λένε ότι είναι γα**τος και εγώ πάντα φοβόμουν να πιάσω.
Στα του Διαστήματος λοιπόν. Είχα γράψει λίγα λόγια και την προηγούμενη Κυριακή. Τώρα όμως είμαι σε ένα σημείο που πιστεύω ότι καταλαβαίνω το game πολύ καλύτερα. Μου πείρε μόνο δέκα ώρες αυτό! 😅 Στην αρχή έχεις αυτό που μπαίνεις σε έναν καινούργιο τίτλο. Σου αρέσει πολύ -αν σου αρέσει δηλαδή- και δεν ξέρεις ποια είναι τα “όριά” του. Νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Με τον καιρό καταλαβαίνεις τους μηχανισμούς και το πως δουλεύει. Στο τέλος, φτάνεις ίσως και στο σημείο να εκμεταλλευτείς αυτούς τους μηχανισμούς προς όφελός σου.
Εγώ δεν είμαι ακόμα σε αυτό το σημείο στο Starfield. Θα έλεγα όμως ότι σίγουρα πλέον μπορώ να δω “πίσω από την εικόνα” και να καταλάβω πως δουλεύουν κάποια πράγματα. Πράγματα που όπως καταλαβαίνω από αυτά που διαβάζω γενικά, είναι τα ίδια σε σχεδόν όλα τα RPGs της Bethesda. Προσωπικά κακό δεν το βρίσκω αυτό, γιατί αυτός ο τίτλος είναι το πρώτο RPG της εταιρείας που πιάνω. Θα καταλάβω όμως κάποιον που θα μου πει ότι έπρεπε λίγο να εκσυγχρονισθούν σε κάποια πράγματα.
Μέχρι στιγμής το όλο ταξίδι μου στο κόσμο του game το ευχαριστιέμαι και δε με κουράζει καθόλου, το αντίθετο θα έλεγα. Είναι κάτι που με ξεκουράζει από το πολύ “μπαμ και μπουμ” των DOOM που έπαιζα στα streams μέχρι τώρα. Και η ιστορία του με πάει καλά. Έχω να κάνω main quest όμως πάνω από εφτά με οκτώ ώρες. Αυτό θα το πάρω ως καλό, απλά και μόνο γιατί τα side quests δεν τα κάνω μόνο για XPs. Με τραβάνε κάποιες ιστορίες, και κάποια από αυτά ίσως θα τα θυμάμαι για πάντα, όπως από άλλα RPGs που έχω παίξει. Και στην τελική ΘΕΛΩ να γίνω ο καλύτερος σερίφης του Διαστήματος, όποτε “bye, bye main quest”! 😆😆
Την πάσα για το επόμενο θέμα θα την πάρω από τον “μη-εκσυγχρονισμό” του Starfield και θα περάσω στο Cyberpunk 2077. Μετά τα δύο playthroughs εκεί, είναι πολύ περίεργο για εμένα να βλέπω το πως έχουν στηθεί η σκηνές που μιλάς με NPCs μέσα στο Starfield. Στο Cyberpunk 2077 όλα γίνονται φυσικά μέσα στη ροή του gameplay και είναι τόσο γα**το αυτό.
Στο Starfield σε κόβει κάπως όταν πιάνεις κουβέντα με NPC. Υπάρχουν και κάποια bugs ή μάλλον άτυχες στιγμές που κάποιος άλλος NPC θα μπει ή θα είναι μπροστά απ’ αυτόν που μιλάς, και αυτό σε βγάζει ακόμα πιο πολύ από τη μαγεία. Όχι ότι στο Cyberpunk 2077 κάποιες φορές δεν υπήρχαν τέτοια, αλλά το όλο θέμα με τις συνομιλίες εκεί ήταν το κάτι άλλο στη σκηνοθεσία τους.
Μιλώντας για το Cyberpunk 2077, την επόμενη εβδομάδα έρχονται δύο πράγματα γι’ αυτό. Από τη μία έχουμε το ένα και μοναδικό DLC του Phantom Liberty, που έχουν υποσχεθεί ότι θα είναι μεγαλύτερο από το Blood and Wine του The Witcher 3. Από την άλλη έχουμε το 2.0 update, που όπως υπονοεί και ο αριθμός του, αλλάζει βασικά συστήματα μέσα στον τίτλο.
Για το DLC δεν μπορώ να πω πολλά, πέραν αυτών που βλέπουμε και ακούμε από το ίδιο το studio. Για το 2.0 όμως έχουν βγει ήδη κάποιοι δημοσιογράφοι του χώρου και λένε τα καλύτερα λόγια. Το 2.0 θα είναι κοντά μας στις 21 του μήνα και όπως φαίνεται θα πρέπει να ξαναδούμε τους παλιούς μας χαρακτήρες γιατί όλα θα αλλάξουν στα “δέντρα” με τα skills τους.
Εκτός του ότι από το ίδιο το studio λένε ότι πλέον το κάθε “path” που θα πάρεις θα είναι διαφορετικό, είναι και οι δημοσιογράφοι του χώρου που το έχουν δει που λένε ότι κάτι τέτοιο ισχύει. Εγώ να πω την αλήθεια στεναχωριέμαι που δεν έχει ακόμα και τώρα μεγάλη σημασία το live path σου παρά μόνο λίγο στην αρχή του τίτλου, και σε κάποια σημεία εδώ και εκεί μετά. Πέραν αυτού όμως, θέλω να φτιάξω και διαφορετικούς χαρακτήρες για να δω το πόσο διαφορετικά δουλεύουν πλέον τα “δέντρα”.
Κάτι που μου δίνει παραπάνω αυτοπεποίθηση για το ότι μάλλον έχουμε να κάνουμε με πολύ ωραία αλλαγή στο game είναι και το γεγονός ότι το καινούργιο σύστημα για τα “δέντρα” είναι ήδη στο site του game. Εκεί μπορείς να δεις τι να αναβαθμίσεις και πως να παίξεις με τα skill points σου, για να κάνεις τον χαρακτήρα που θέλεις πριν πιάσεις το καινούργιο σύστημα του τίτλου στα χέρια σου. Στο link εδώ μπορείς να δεις τι παίζει με το καινούργιο “δέντρο”.
Έτσι, μέχρι το Alan Wake 2 με βλέπω από το ένα RPG στο άλλο. Βασικά επειδή μάλλον το Alan Wake 2 θα παιχτεί σε livestreams όλο, μάλλον θα παίζω ακόμα τα RPGs στο ενδιάμεσο. Και με αυτή την πάσα πάμε στο επόμενο θέμα μας.
Τέλος με τα DOOM(s), τα έβγαλα όλα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου έπαιξα τα DOOM, DOOM 2, DOOM 64, και είδα τα DLCs του DOOM 3. Θα αρχίσω με το ότι είναι λίγο περίεργο το πόσο διαφορετικό είναι το DOOM 3 γενικά, και δεν ξέρω γιατί το πήγαν εκεί. Δεν είναι κακό σαν game, αλλά δεν είναι DOOM. Αυτό φαίνεται ακόμα πιο πολύ μετά την κυκλοφορία των DOOM (2016) και DOOM Eternal. Δεν ξέρω τι “θαύματα” έκανα εκεί στην ID Software αλλά τα δύο τελευταία DOOM είναι όπως πρέπει να είναι το DOOM στην καινούργια εποχή.
Γενικά οι τελευταίοι μήνες -παρέα με αυτά τα games- με έκαναν να αγαπήσω ακόμα πιο πολύ τη σειρά. Είμαι σίγουρος ότι θα την αγαπούσα από την αρχή της αν τα είχα παίξει σαν τότε, αλλά και τώρα να τα βάλεις -δηλαδή τις remastered εκδόσεις τους- παίζονται πολύ καλά όλα. Τώρα όμως πρέπει να πάμε κάπου άλλου.
Η αρχή θα γίνει σήμερα με το DLC του The Callisto Protocol. Ξέρω ότι σε πολλούς δεν άρεσε ο τίτλος. Εγώ προσωπικά δεν είχα μεγάλο πρόβλημα μαζί του, αλλά σίγουρα κάπου με έχασε. Περισσότερο γιατί είχα υψηλές προσδοκίες. Προσδοκίες βέβαια που οι ίδιοι με το marketing του game μου έχτισαν. Τέλος πάντων, μέσα στο καλοκαίρι είχε κάπου σε προσφορά το Season Pass του τίτλου, βγήκε και το story DLC του, και είπα να το αγοράσω να το δούμε. Σκέφτηκα να το παίξω μόνος μου, αλλά επειδή θέλω να έχω ότι υπάρχει από ένα game σε streams αν το αρχίσω σε streams, θα το πάμε σήμερα σε stream. Ίσως να το βγάλω κατευθείαν σε ένα stream. Ίσως μου πάρει δύο, θα δούμε…
Η συνέχεια των livestreams όμως νομίζω ότι έχει την μεγαλύτερη σημασία. Είπα να πιάσω κάτι που σίγουρα θα με κουράσει, θα με νευριάσει, και ίσως με κάνει να προβώ στο πρώτο rage-quit σε livestream! Αυτό το τελευταίο περίμενα να το κάνω κάποια στιγμή στο Elden Ring αλλά τελικά δεν το έκανα… Για να δούμε πως θα μας πάει το Sekiro! Ναι, ήρθε η στιγμή! Το έχω που το έχω, ας το παίξω. Και θα το παίξω όλο σε stream. Για να δούμε αν τελικά είμαι “καλός παίχτης”. 😅😅 Είμαι αρκετά ενθουσιασμένος, αλλά είμαι επίσης αρκετά σίγουρος ότι αυτός ο ενθουσιασμός θα φύγει σε τέσσερα με πέντε sessions! 😆😆
Λίγο πριν πάμε για το κλείσιμο να πω και για έναν τίτλο που είχα στην κατοχή μου καιρό αλλά τώρα έκατσε και τον έπαιξα για πρώτη φορά. Μιλάμε για το game “κουτί” για κάθε OCDάκια! Ο τίτλος λέγεται Save Room, έχει πάρει ιδέες από το “mini game” -αν μπορούμε να το πούμε έτσι- του Resident Evil 4 με τη βαλίτσα. Πάντα ήταν λίγο περίεργο και ίσως δύσκολο να βάλεις όλα αυτά που ήθελες μέσα στη βαλίτσα του Resi 4. Εδώ ο δημιουργός έχει κάνει 40 -αν δεν κάνω λάθος- διαφορετικά σενάρια που θα πρέπει να βάλεις μέσα σε ένα περιορισμένο χώρο κάποια items όπως όπλα, σφαίρες, herbs κτλ. Δεν μπορώ να περιγράψω το πόσο εθιστικό είναι το game. Είμαι στο level 22 και δεν μπορώ να σταματήσω.
Για το τέλος, θα μπορούσα να γράψω και κάτι για το θέμα που έχει γίνει με τη μηχανή γραφικών Unity, αλλά το θέμα θέλει ψάξιμο και χρόνο. Χρόνο, που όπως πάντα δεν έχω. Οπότε όταν τον βρω και ψάξω ίσως να γράψω κάτι και γι’ αυτό.
Τελειώσαμε με μεγαλύτερο κειμενάκι στη “δεν-έχω-τίποτα-να-γράψω-Κυριακή” σε σχέση με την προηγούμενη που είχα κάτι να γράψω! 😅😆 Τέλος πάντων, όλα καλά. Τα φιλιά μου, τις ευχές για μία καλή συνέχεια στην Κυριακή, και μία καλή εβδομάδα!! 😘😗😙😚
