Coffee And Games 28.01.2024:
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάτι να γράψω αυτή την Κυριακή. Σκεφτόμουν απλά να ανεβάσω κάτι από τις άλλες στήλες, που τις έχω και “κλαίνε” τις καημένες. Και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι υπάρχει υλικό ήδη έτοιμο και “μονταρισμένο” για να ανέβει. Όπως πάντα όμως, δεν υπάρχει ο χρόνος για κάτι τέτοιο… Στην τελική κάτι πήρε το αυτί μου, και ήθελα να γράψω δύο λόγια απλά για να υπάρχουν κάπου.
Για ακόμα μία φορά καθώς γράφω αυτό το άρθρο δε γνωρίζω τι θα είναι η φωτογραφία. Να πω την αλήθεια, σκέφτομαι να είναι κάτι από το Palworld μπας και πιάσουμε κανένα “κλικ”! 😅😅 Γενικά, ήθελα να πω και δύο λόγια γι’ αυτό το game, και το τι έχει γίνει με την πάρτη του. Δυστυχώς όμως, δεν έχω παίξει καθόλου και δε θα ήθελα να μιλάω για κάτι που δεν ξέρω.
Δεν έπαιξα καθόλου γιατί τον ελεύθερό μου χρόνο τον έδωσα σε άλλη beta, αν μπορείς να πεις ότι και το Palworld είναι beta. Μέχρι αύριο -Δευτέρα 29 του μήνα- θα τρέχει η beta για την ψηφιακή έκδοση του καινούργιου Dragon Ball Super Card Game, με τον υπότιτλο Fusion World. Για τα δύο -πλέον- games με κάρτες του Dragon Ball έχω μιλήσει γενικά σε άλλο κείμενο, όποτε δε θα σας ζαλίσω πολύ. Το θέμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι που ήθελα να δω όσο το δυνατόν περισσότερο, και έτσι έκανα. Όποτε, όταν είχα κάποιον ελεύθερο χρόνο, συνήθως έμπαινα να παίξω το αυτό το card game.
Με το Dragon Ball Super Card Game, με το Metro Exodus, και ότι άλλο τρέχει τριγύρω, πέρασε η εβδομάδα και δεν είδα και πολλά καινούργια πράγματα. Και αυτή ήταν μία από τις αιτίες που δεν είχα τίποτα να γράψω σήμερα. Δε θα μπορούσα να μιλήσω για τη σειρά Metro αν δεν την έχω τελειώσει ακόμα, και δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να πω για ένα card game που -μάλλον- έχει μικρό κοινό, και απλά παίζω την beta. Βέβαια, αν και την άλλη Κυριακή δεν έχω τίποτα που να με καίει για να γράψω, θα πω “πέντε λόγια” το Dragon Ball Super Card Game για να τα έχουμε και αυτά κάπου.
Το θέμα μας σήμερα έχει να κάνει με το “physical Vs. digital” πάνω στα videogames. Έγιναν κάποια πραγματάκια μέσα στην εβδομάδα που δείχνουν ότι όλο και πιο πολύ το “digital μέλλον” του μέσου μάλλον είναι κάτι το αναπόφευκτο. Πριν πιάσουμε να δούμε τι έγινε, και να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα για όλο αυτό, να αναφέρω τη δική μου θέση στο θέμα.
Σίγουρα και 100% είμαι ένα gamer που θέλω να παίρνω ότι μπορώ σε physical. Ακόμα και αν έχω κάποια games μέσω του Game Pass -αν μου αρέσουν πολύ- θα τα αγοράσω να τα έχω σε δισκάκι. Υπάρχει μεγάλη περίπτωση να μην το ανοίξω ποτέ αυτό το δισκάκι, αλλά δε με ενδιαφέρει. Γενικά, αυτό έκανα, και αυτό θα κάνω για όσο μου το επιτρέπουν αυτοί που κυκλοφορούν τα games. Ελπίζω να το λύσαμε αυτό για να μην έχουμε παρεξηγήσεις παρακάτω.
Η μεγάλη είδηση που “άναψε” και πάλι τη “φωτιά” της διαφωνίας ήταν το ότι η Microsoft έκλεισε το τμήμα της που ασχολείται με τις φυσικές κόπιες για τους τίτλους της, και πλέον θα το κάνει μέσω τρίτων. Μεγάλες αλυσίδες της Αμερικής σταμάτησαν να φέρνουν πλέον δισκάκια για το Xbox, και μάλιστα ότι είχαν στην αποθήκη θα πρέπει να πουληθεί μέχρι ένα “α” χρονικό διάστημα. Μετά από αυτό οι υπάλληλοι πρέπει να τα καταστρέψουν. Μαζί έχουμε και το ότι σύμφωνα με δηλώσεις του Mat Piscatella στο Twitter, το Xbox μέσα στο 2023 πούλησε μόλις το 10% των τίτλων του σε φυσικές κόπιες.
Αυτό από μόνο του είναι ανησυχητικό, έχουμε όμως από δίπλα και το άρθρο του GamesIndustry.biz στο οποίο τα νούμερα από αυτή την κόντρα δείχνουν ξεκάθαρα ότι τελικά είμαστε πολύ λίγοι αυτοί που αγοράζουμε πλέον δισκάκια. Ενδεικτικά θα αναφέρω ότι από τις πηγές του site βλέπουμε ότι στο PC οι digital αγορές είναι το 99% των συνολικών αγορών videogames, με το 1% να είναι τα φυσικά αντίτυπα. Στις κονσόλες -που μέχρι κάποια χρόνια πριν κρατούσε λίγο το πράγμα- τώρα έχουμε φτάσει σε ποσοστά 87% τα digital, και 13% τα φυσικά games.
Με αυτά τα δύο μεγάλα “χαρτιά” νομίζω ότι είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι πάμε για θάνατο του φυσικού μέσου. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό δεν είναι κάτι καλό, αλλά ποιος νοιάζεται για το τι πιστεύουμε εγώ και εσύ. Έχω ξαναμιλήσει για το πως συνηθίζει να παίζει τα games της μία καινούργια γενιά gamers. Δυστυχώς -για εμάς, πολλοί από του μικρότερους σε ηλικία θέλουν την ευκολία και την αμεσότητα του digital. Αν δούμε δε, και τα νούμερα στο PC νομίζω αυτό είναι κάτι σίγουρο.
Μετά έχουμε το Game Pass και τις λοιπές συνδρομητικές που όλοι έχουν. Κάποιος θα πει ότι η Nintendo δεν έχει, αλλά αν το δεις από μία μεριά το ότι δεν έχεις επιλογή να παίξεις τα NES, SNES, Nintendo 64, Game Boy, και Mega Drive games άλλου πέραν της συνδρομής, καταλαβαίνεις ότι μάλλον και η Nintendo έχει. Οπότε όλο ένα και περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν ότι για να παίξουν ένα game το μόνο που θέλουν είναι μία γραμμή ίντερνετ για να το κατεβάσουν.
Όλοι αυτή τη στιγμή βρίζουμε τη Microsoft -και ίσως καλά κάνουμε, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι και η Sony έχει βγάλει PlayStation 5 Digital Edition. Το οποίο μάλιστα έχει πουλήσει πολύ-πολύ καλά. Προσωπικά μιλώντας έχω στον περίγυρό μου -φυσικό και ψηφιακό- αρκετούς φίλους οι οποίοι και το Physical Edition που έχουν, αγοράζουν μόνο digital εκδόσεις τίτλων. Με αυτά στο μυαλό πως μπορείς να κατηγορήσεις τη Microsoft που κλείνει ένα τμήμα της πολύ μικρό σε σχέση με όλα τα άλλα; Αν ήσουν στη θέση μίας τόσο μεγάλης εταιρείας και σου έβγαινε πιο φθηνά να δώσεις αυτή τη δουλεία σε κάποιους τρίτους, δε θα το έκανες; Ειδικά αν έβλεπες ότι αυτή η δουλεία είναι για τα επόμενα πέντε, το πολύ δέκα χρόνια.
Ναι, δυστυχώς -και πάλι- ότι και να λέμε εμείς, ότι και να κάνουμε το μέλλον της βιομηχανίας είναι digital. Ακόμα και εμείς που φωνάζουμε και είμαστε κατά, πόσους τίτλους digital έχουμε “στις βιβλιοθήκες μας”; Μιλώντας για εμένα, θα πω πολλούς! Ποτέ όμως σε full τιμή, και ποτέ day-one. Η μόνη εξαίρεση ήταν το Alan Wake 2. Και πιστεύω ότι όπως εμένα μου τα πήραν για το Alan Wake 2 -επειδή αγαπώ πολύ τη σειρά και δεν μπορούσα να περιμένω για το αν και πότε θα το βγάλουν φυσική έκδοση- έτσι πιστεύω ότι είναι και πολλοί από εμάς, που αν γυρίσουν κάποια αγαπημένη τους σειρά σε “only-digital” μια χαρά θα τα σκάσουν.
Τέλος, ας σκεφτούμε πως άλλαξε η βιομηχανία της μουσικής, ή του κινηματογράφου/σειρών. Δυστυχώς, πήγαν όλα digital ή σε streaming υπηρεσίες. Και το κακό είναι ότι στη δεύτερη κατηγορία είναι και μονόδρομος. Ευτυχώς, η μουσική ακόμα πουλιέται σε CDs και βινύλια, και νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει και με την ποιότητα του ήχου -εκτός των “ρομαντικών” του πράγματος- που παίρνεις από τα βινύλια πχ. Το θέμα του κινηματογράφου είναι άλλο όμως, γιατί οι ταινίες και οι σειρές έχουν σταματήσει να βγαίνουν σε δισκάκια εδώ και πολύ καιρό. Ναι OK, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, αλλά ο γενικός κανόνας λέει ότι μετά τον κινηματογράφο κάτι θα πάει σε streaming υπηρεσία. Για τις σειρές αυτών των υπηρεσιών δε μιλάμε καν. Ακόμα πιο λίγες είναι αυτές που θα βγουν σε κάποιο φυσικό μέσο.
Το μεγαλύτερο κακό όμως για εμένα είναι άλλο. Έχω ξαναπεί ότι δυστυχώς και τα δισκάκια να έχουμε στα χέρια μας, πλέον μιλάμε για το μισό game, ή ένα game που σίγουρα θα γίνει πολύ καλύτερο με τα updates του. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα και μόνο. Αν κάποια στιγμή κατεβούν αυτά τα updates από τον εκάστοτε server -κάτι που μοιάζει αρκετά λογικό αν σκεφτείς ότι τα updates έχουν φτάσει να είναι από 10GB μέχρι 120GB- και δεν έχεις πρόσβαση, και το δισκάκι να έχεις, αρ**δια game έχεις στα χέρια σου.
Αυτό είναι που με τρομάζει εμένα πιο πολύ. Γιατί σε είκοσι χρόνια αν η επόμενη γενιά gamers θέλει να πάρει τα δισκάκια μου και να παίξει πχ. το Cyberpunk 2077, θα παίξει ένα σπασμένο πράγμα, που δε θα παίζεται και τόσο καλά. Σίγουρα αυτό το παράδειγμα είναι λίγο τραβηγμένο, αλλά το γράφω για να καταλαβαινόμαστε. Οπότε πλέον και το να έχω κάτι σε δισκάκι, δεν ξέρω κατά πόσο με προφυλάσσει από το να μη χάσω πρόσβαση στον τίτλο που αγόρασα. Αυτό το τελευταίο το λέω, γιατί αυτό είναι το πρώτο point που έχουμε όλοι εμείς που θέλουμε να παίρνουμε φυσικά τα games μας.
Από την άλλη έρχεται και το cloud gaming δυνατά, κάτι που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την επιλογή κάποιων εταιρειών να επιμείνουν σε φυσικές κόπιες. Αυτό ίσως να βλέπει και η Microsoft -όντως και πρωτοπόρα στο cloud gaming- και να σου λέει ότι δεν αξίζει να πληρώνει τμήμα για φυσικές εκδόσεις των games της.
Σίγουρα θα υπάρχουν όμως εταιρείες που θα βγάζουν φυσικές κόπιες games, ακόμα και αν δεν είναι από την “μαμά publisher”. Ένα μεγάλο παράδειγμα είναι η Limited Run Games. Οπότε, όπως γίνεται σε όλες τις αγορές, αν υπάρχουν πελάτες, σίγουρα θα υπάρχει κάποιος να παράγει αυτό που αγοράζουν. Σε πολύ λιγότερα κομμάτια όμως, αλλά τι να κάνεις; Αφού εκεί πάει το μέλλον, νομίζω ότι είναι πλέον αργά για να το αλλάξουμε… Μακάρι πάντως να βγω ψεύτης, και να έχουμε για πάντα physical εκδόσεις.
Αυτά ήτανε, τα είπα και ηρέμησα. Πάμε να δούμε το Palworld τώρα… Βασικά, τα γράφω αυτά κάθε φορά στο τέλος του κειμένου και κάθε φορά έχω μόνο 2-3 ώρες το πολύ να παίξω μέσα στην Κυριακή μου! Δεν πειράζει, όλα θα φτιάξουν, να δώσω τις ευχές μου για μία καλή Κυριακή, μία καλή εβδομάδα, και τα φιλιά μου! 😘😗😙😚
