Μεταμεσονύκτια πάμε με κάτι μη παραδοσιακό για τη στήλη αλλά μια πολύ ωραία μεταφορά comic που είναι λίγο διαφορετική από, σχεδόν, ότι έχουμε δει μέχρι στιγμής. Έχουμε να κάνουμε με μια ιστορία που δεν έχει μέσα σούπερ-δυνατούς ανθρώπους ή εχθρούς από το υπερπέραν του Γαλαξία. Μιλάει πολύ απλά για έναν καλό πράκτορα της C.I.A. που πήρε “σύνταξη” και θέλει να ηρεμήσει λίγο στη ζωή του. Απ’ ότι διάβασα τώρα η μεταφορά στο κινηματογράφο του comic έχει αρκετές αλλαγές. Η μεγαλύτερη είναι το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μια κωμωδία. Το comic δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο κωμικό και ανάλαφρο. Δεν μας πειράζει όμως αυτό γιατί για ακόμα μια φορά δεν εξετάζουμε την μεταφορά αυτή-καθαυτή. Εξετάζουμε την ταινία που πήραμε στα χέρια μας.
Γενικώς, Γενικά:
Όπως είπα και στην εισαγωγή ο Frank Moses, Bruce Willis, είναι ένας συνταξιούχος πράκτορας της C.I.A. που έχει μπει στο πρόγραμμα RED της υπηρεσίας. Retired, Extremely Dangerous. Από την αρχή της ταινίας βλέπουμε έναν άνθρωπο που προσπαθεί να περάσει την ζωή του ήρεμα και ωραία. Βρίσκεται όμως σε μια καθημερινότητα που, εκτός του ότι δεν έχει κανέναν άλλον άνθρωπο μέσα, φαίνεται καθαρά ότι πλήττει. Θέλει κάπως να την αλλάξει.
Το μόνο άτομο που μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό, ή τουλάχιστον έτσι το βλέπει ο Frank, είναι η Sarah Ross, Mary-Louise Parker. Η γυναίκα δεν είναι τίποτα παραπάνω από την τηλεφωνική βοήθεια στην τράπεζα που πληρώνει τον Frank την σύνταξη του. Σχεδόν από την αρχή της ταινίας έχουμε και την πρώτη επίθεση στο σπίτι του Frank. Σκοπός είναι να τον σκοτώσουν. Εδώ βλέπουμε μια ωραία σκηνή δράσης. Αυτή μας δείχνει πολύ καθαρά το τι είναι ικανός ο πρωταγωνιστής μας να κάνει.
Μία Κωμωδία Δράσης Που Είναι Και Κατασκοπευτικό Θρίλερ!
Η επίθεση οδηγεί σε ένα κουβάρι που ξεπλέκεται καθόλη τη διάρκεια της ταινίας. Έχουμε χαρακτήρες να μπαίνουν και να βγαίνουν από αυτή. Όπως σε κάθε, ας πούμε, καλό κατασκοπευτικό έργο έχει αρκετά plot twists. Σχεδόν ποτέ κανένας δεν είναι ακριβώς αυτό που δείχνει. Ο Frank καταλαβαίνει ότι οι άνθρωποι που του επιτέθηκαν είναι καλά “καλωδιωμένοι” στην C.I.A. και αυτό θα τους οδηγήσει στην Sarah. Έτσι ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνει είναι να πάει να τη σώσει. Αυτά όλα είναι η βασική πλοκή της ταινίας και μπορώ να πω ότι δουλεύει αρκετά καλά σε αυτό.
Έχουμε μια κωμωδία που είναι όμως και κατασκοπευτικό θρίλερ. Κάθε καινούργιος χαρακτήρας που μας συστήνεται έχει αυτό το “μπορεί και να μας την κάνει στην πορεία”. Αυτό, βέβαια, μετά από κάποια φάση το χάνεις, Ίσως να έχουμε ένα λάθος εδώ. Από κάποιο λεπτό και μετά θα καταλάβεις ότι οι κακοί είναι κακοί και οι καλοί είναι καλοί. Αυτό αλλάζει πολύ λίγο. Οι αλλαγές θα ήθελα, προσωπικά, ότι είναι κάπως διαφορετικές σε αυτό που θέλει να κάνει η ταινία.
Το πολύ καλό Cast και οι Κωμικές Σκηνές:
Παρόλα αυτά ο σκηνοθέτης, Robert Schwentke, έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο καστ. Αυτό απαρτίζεται από μεγάλα ονόματα του Hollywood. Οι ηθοποιοί με τη σειρά τους έχουν κάνει πολύ καλά τη δουλειά τους σε αυτό που πρέπει. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν πολύ ωραία χημεία μπροστά στην κάμερα. Αναπάσα στιγμή καταλαβαίνεις τα συναισθήματα τους και το τι σκέφτονται όταν κάποιος άλλος χαρακτήρας κάνει κάτι στην ταινία. Αυτό είναι πολύ καλό και δυστυχώς δεν το έχω δει σε πολλές ταινίες του είδους.
Η κωμωδία είναι κάτι που βοηθάει πολύ την ταινία γενικά. Οι σκηνές με αποφάσεις που είναι ζωής ή θανάτου ή αυτές που έχουν δράση μέσα, με σφαίρες να πετάγωνται δεξιά και αριστερά, πάνε την κωμωδία ένα βήμα παραπέρα. Σε αυτές οι πρωταγωνιστές, μιας και στην πλειονότητα τους είναι χρόνια κατάσκοποι, κάνουν χαλαρή κουβέντα για το τι συμβαίνει στη ζωή τους και πως περνάνε. Συνομιλούν σαν να μην υπάρχει κανένας κίνδυνος γύρω τους. Κάτι τέτοιο είναι πολύ αστείο κατά την γνώμη μου. Σε κάνει να χαμογελάς αν σκεφτείς την σοβαρότητα της κατάστασης και τον διάλογο που γίνεται μέσα σε αυτή.
Μέσα σε όλα όμως έχεις και τον χαρακτήρα του Marvin Boggs, John Malkovich. Αυτός από μόνος του σέρνει σχεδόν όλες τις σκηνές που είναι μέσα. Καλά δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τον ηθοποιό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα ήθελα να “ρίξω” και το υπόλοιπο καστ. Όπως είπα και πριν όλοι κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Απλά ο Marvin είναι η σκηνή σε κάθε σκηνή που είναι μέσα!
Ποιός είναι ο Κακός μας;
Η ταινία μας δίνει και μια πολύ καλή γνωριμία με τον “κακό” μας από την πρώτη στιγμή που τον βλέπουμε στην οθόνη. Αυτός είναι ένας “νέος” πράκτορας της C.I.A., Karl Urban, που για κάποιο λόγο έχει πάρει από πίσω τον Frank και την παρέα του. Για κάποιο λόγο θέλει να τους σκοτώσει. Φυσικά οι διαταγές έρχονται από πιο πάνω στην υπηρεσία και φυσικά δεν θα πω τίποτα παραπάνω για να μην προβώ σε spoilers. Έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που τα plot twist, αν και λίγα, είναι ένα μεγάλο μέρος από το “ζουμί” της που την κάνει αυτό που είναι.
Τεχνικά:
Για ακόμα μια φορά έχουμε μια ταινία που στηρίζεται πολύ στη μουσική της. Εδώ μπορώ να πω ότι δουλεύει καλά. Τονίζει τις σκηνές κωμωδίας με αυτό που πρέπει και της σκηνές δράσης επίσης με αυτό που πρέπει. Οι σκηνές που είναι λίγο και από τα δύο έχουν μουσική υπόκρουση που μπορεί να αλλάξει στη μέση της. Πάντα κρατάει τον τόνο που πρέπει όμως γι’ αυτά που βλέπουμε στην οθόνη. Επίσης μιας που είμαι στα τεχνικά να πω και για την πολύ ευφάνταστη αλλαγή σκηνών που έχουμε. Όταν η ομάδα για κάποιο λόγο αλλάζει πόλη της Αμερικής ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει να το κάνει αυτό δείχνοντας μας κάθε φορά μια καρτ ποστάλ από το μέρος με τον φακό να κάνει ζουμ πάνω της και να μας πάει στους πρωταγωνιστές. Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ έξυπνη αυτή η αλλαγή τοποθεσιών στο πως γίνεται μέσα στην ταινία.
Δεν είναι όλα τόσο Ωραιά όσο θα έπρεπε:
Ωραία όλα αλλά υπάρχει ένα μεγάλο κακό για εμένα και αυτό λέγεται “plot armor”. Για εσάς, τους λίγους που δεν ξέρετε τι είναι αυτό, έχουμε πολύ απλά να κάνουμε με το γεγονός ότι όταν η πλοκή δεν θέλει κάποιον χαρακτήρα να πάθει κάτι ακόμα και 40 άτομα να τον πυροβολούν από τα 2 μέτρα αυτός δεν θα πάθει τίποτα. Στον αντίποδα αν η πλοκή θέλει ο πρωταγωνιστής να σκοτώσει και τους 40 αυτούς με μια σφαίρα, θα το κάνει! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που δεν έχει κάτι το υπερφυσικό ή παραφυσικό και έτσι το πιστολίδι πέφτει αβέρτα!
Το κακό είναι ότι ποτέ κανένας από τους καλούς δεν θα φάει ούτε μια σφαίρα, (spoiler alert) εντάξει ένας τρώει βρε αδερφέ αλλά αυτό δεν είναι δείγμα (end of spoilers), και από την άλλη αυτοί θα σκοτώσουν ότι τους απειλεί. Προσωπικά το βρίσκω λίγο κουραστικό αυτό.
Δεύτερο κακό έχει να κάνει με το τρίτο μέρος της ταινίας που δεν είναι αυτό που πρέπει κατά τη γνώμη μου. Λογικό και επόμενο να μην έχουμε την επική μάχη στο τέλος σε μια τέτοια ταινία αλλά τουλάχιστον θα μπορούσαν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Ωραίο το σχέδιο και η υλοποίηση αυτού που κάνουν στο τρίτο μέρος αλλά πραγματικά δεν πήρα είδηση ότι ήταν το τρίτο μέρος και μετά η ταινία τελείωσε! Νόμιζα ότι ήταν απλά άλλο ένα κόλπο που έκανε η ομάδα για να πάρει κάποια στοιχεία για την κατάσταση που έχει μπει. Αυτό από μόνο του νομίζω ότι είναι μεγάλο κακό.
Τρίτο κακό, δεν έχουμε σχεδόν καθόλου αίμα… Είναι μια ταινία που νομίζω ότι θα βοηθιόνταν πολύ αν είχαμε λίγο πιο “ωμή” παρουσίαση αλλά για κάποιο λόγο, που όλοι ξέρουμε ποιός είναι αυτός (PG-13), δεν βλέπουμε σχεδόν κανέναν φόνο μπροστά στην κάμερα 100% και όλες οι σκηνές που κάποιος πεθαίνει είναι ή εκτός πλάνου ή έχουμε γρήγορη αλλαγή για να μη φανεί πολύ στην κάμερα…
Επίλογος:
Τέλος έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που, για ακόμα μια φορά λέω, ότι θα περάσεις καλά. Θέλει λίγο να κλείσεις το κεφάλι σου όμως, και σε κάποιες περιπτώσεις πιο πολύ από “λίγο”. Ευτυχώς την παράσταση κλέβουν οι καλοί ηθοποιοί και η κωμωδία που είναι, κατά τη γνώμη μου, καλογραμμένη έτσι όπως πρέπει για το ύφος που θέλει να έχει η ταινία. Δεν θα χάσεις τον χρόνο σου αν τη δεις και πιστεύω ότι αν έχεις και παρέα θα περάσεις ακόμα καλύτερα. Για ακόμα μια φορά όμως δεν είναι και για πολλά-πολλά παραπάνω.
