Εισαγωγή στον κόσμο του Resident Evil 5:
Η σειρά Resident Evil μας έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις και αρκετές τρομακτικές στιγμές από το την παρθενική της εμφάνιση στο μέχρι τώρα. Έχει κάνει πέρασμα, σχεδόν, από όλες τις κονσόλες της αγοράς. Άλλοτε με τίτλους που άξιζαν και άλλοτε με πιο χαμηλής ποιότητας παιχνίδια, που πολλά από αυτά απλά εκμεταλλεύονταν το όνομα. Άραγε το 5ο κεφάλαιο θα φανεί αντάξιο του ονόματος που φέρει;
Κεφάλαιο 5 (ή στην πραγματικότητα κεφάλαιο 14):
Η ιστορία του παιχνιδιού ξεκινάει με τον Chris Redfield να πηγαίνει στο χωριό Kijuju, κάπου στην Αφρική. Ο Chris έχει ενταχθεί σε έναν παγκόσμιο οργανισμό με την ονομασία Bio-terrorism Security Assessment Alliance (BSAA). Σκοπός τους είναι η πρόληψη για την αποφυγή περιστατικών όπως το ξέσπασμα του T-Virus στην Raccoon City. Μετά από λίγα λεπτά το παιχνίδι θα μας συστήσει και τον 2ο χαρακτήρα του, την Sheva Alomar. Μαζί με τον Chris τους έχει ανατεθεί η αποστολή να ερευνήσουν μια πληροφορία για πώληση βιολογικών όπλων στην μαύρη αγορά. Δεν θα αργήσει η ώρα που οι δύο πρωταγωνιστές θα μπλεχτούν σε μια περιπέτεια ζωής και θανάτου που θα τους φέρει αντιμέτωπους με φαντάσματα του παρελθόντος και όχι μόνο. Το σενάριο, χωρίς να είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο, είναι αρκετά καλό. Καταφέρνει να κρατήσει τον παίκτη μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, εμπλέκοντας παλιούς και νέους χαρακτήρες από την σειρά.
Η Αφρική όπως δεν την έχετε ξαναδεί:
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς είναι ότι έχει γίνει μια πολύ καλή δουλειά στα γραφικά, με ιδιαίτερη έμφαση στα μοντέλα των δύο πρωταγωνιστών. Ο Chris είναι σίγουρα στην καλύτερη (και πιο ογκώδη) αποτύπωσή του σε παιχνίδι Resident Evil. Η Sheva, από την άλλη, φαίνεται μια πολύ όμορφη προσθήκη στου χαρακτήρες της σειράς. Σημαντική δουλειά έχει γίνει και στα μοντέλα των εχθρών, που δείχνουν αρκετά ωραία, με αποκορύφωμα τα μοντέλα από τους πρωταγωνιστικούς κακούς και τα boss.
Τα περιβάλλοντα που διαδραματίζετε η δράση είναι όλα καλοφτιαγμένα, παρά την πολυμορφία τους. Βέβαια παρόλο τον ωραίο οπτικό τομέα δεν λείπουν τα bugs αλλά είναι τόσο λίγα που δεν χαλάνε την γενική εικόνα του τίτλου.
Ο ήχος του παιχνιδιού κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα και το soundtrack υπάρχει για να ενισχύει τις τρομακτικές στιγμές και παράλληλα να δίνει μια όμορφη ατμόσφαιρα. Τα voice-overs των χαρακτήρων είναι πάρα πολύ ωραία. Οι ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους έχουν κάνει τρομερή δουλεία, με αποκορύφωμα τους δύο πρωταγωνιστές.
gameplay:
Το gameplay του παιχνιδιού φέρνει, επικίνδυνα, σε αυτό του Resident Evil 4, χωρίς να έχουν γίνει κάποιες ιδιαιτέρες αλλαγές που να εκπλήσσουν. Η κάμερα ακολουθεί το χαρακτήρα από πίσω και όταν στοχεύεις μεταφέρεται πάνω από τον ωμό του. Έμφαση έχει δοθεί ακόμα περισσότερο στην δράση εις βάρος του στοιχείου του horror. Αρκετές είναι οι στιγμές που αυτό χαλάει την εμπειρία, ιδίως όσον αφορά την σειρά που εκπροσωπεί. Οι γρίφοι (κάτι που είναι στοιχείο της σειράς) έχουν πέσει σε 2η μοίρα. Πολλές φόρες, αν όχι πάντα, υπάρχουν για να υπάρχουν χωρίς να έχουν μεγάλο βαθμό πρόκλησης.
Μιλάμε για έναν action, γραμμικό τίτλο, με πολύ εύκολους γρίφους, που δεν αφήνει και πολλές επιλογές στο παίκτη για να σκεφτεί. Προχωράς, στοχεύεις και πυροβόλας. Ένα από τα πράγματα που ίσως έπρεπε να αλλάξει από το gameplay του Resident Evil 4 και δυστυχώς είναι το ίδιο, είναι το σύστημα στόχευσης. Δεν επιτρέπει στον παίκτη να στοχεύει και να κινείται ταυτόχρονα. Αυτό είναι πολύ σπαστικό γιατί οι εχθροί είναι τέτοιοι που δεν συγχωρούν λάθη στην στόχευση, ιδιαιτέρα στους υψηλούς βαθμούς δυσκολίας.
χειρισμός – extra modes:
Ένα άλλο πράγμα που κάνει την εμπειρία του τίτλου λίγο πιο κουραστική είναι ότι το παιχνίδι έχει φτιαχτεί κατά βάση για δύο παίκτες. Αυτό φαίνεται σε κάποια boss-fight, ιδιαιτέρα στους δύο τελευταίους βαθμούς δυσκολίας. Όχι ότι η ΑΙ του συντρόφου σας είναι άσχημη, ίσα-ίσα που είναι παράδειγμα για άλλα παιχνίδια του είδους, απλά γενικά σε βάζει στη ιδεολογία του να το παίξεις διπλό (είτε μέσω Xbox Live, είτε με κάποιον φίλο σε split-screen mode). Παρόλα τα παραπάνω “προβλήματα” το παιχνίδι είναι ιδιαιτέρα διασκεδαστικό. Οι ώρες που θα περάσετε μαζί του φεύγουν αρκετά γρήγορα.
Τερματίζοντας το παιχνίδι θα ξεκλειδώσετε το, γνωστό πλέον, mode “Mercenaries”, με αρκετούς χαρακτήρες για να διαλέξετε και αρκετούς χάρτες για να παίξετε (σε σχέση με τα “Mercenaries” των προηγούμενων τίτλων). Εκεί θα πρέπει να σκοτώνετε ακατάπαυστα τις ορδές των αντιπάλων για να κάνετε όσο το δυνατών καλύτερο score. Αξίζει να σημειωθεί ότι το “Mercenaries” έχει περισσότερο την ατμόσφαιρα ενός Resident Evil τίτλου απ’ ότι το main-game. Πλέον μπορείτε επίσης μαζί με έναν φίλο σας να παίξετε αυτό το mode του παιχνιδιού (πάλι είτε μέσω Xbox Live, είτε μέσω split-screen mode).
Ο χειρισμός κάνει αυτό που πρέπει να κάνει χωρίς να κουράζει και να μπερδεύει. Οι ενέργειες να είναι όμορφα κατανεμημένες στα κουμπιά του μοχλού του Xbox 360. Σαν όλα τα shooter games με τις σκανδάλες στοχεύεις και πυροβόλας, με τον αριστερό αναλογικό μοχλό κινείς τον χαρακτήρα και με τον δεξιό κινείς την κάμερα. Οι άλλες ενέργειες είναι ωραία τοποθετημένες στα πλήκτρα Α, Β, Υ, Χ χωρίς να μπερδεύουν.
Πυροβολήστε, Σκοτώστε, Τελειώσατε…:
Εν κατακλείδι το παιχνίδι έχει ξεφύγει πολύ από το χαρακτηρισμό “survival horror game” που είχαν τα Resident Evil. Έχει δοθεί πολύ περισσότερη έμφαση στη δράση, πράγμα που δείχνει τις βλέψεις της εταιρίας για το μέλλον της σειράς. Το αν αυτό είναι κακό ή καλό το μέλλον θα δείξει… Επειδή υπάρχουν πολλοί fan τις σειράς αυτής (και ο γράφων μέσα σε αυτούς) που την αγάπησαν εξαιτίας του απλόχερου τρόμου και των γρίφων που είχε, σιγουρα θα ξενίζει το concept που επιχειρείται να περάσει. Παρόλα αυτά το παιχνίδι είναι ένα πολύ καλό action game που προωθεί το σενάριο της σειράς σε αρκετά ενδιαφέροντα μονοπάτια. Αν θα τα ακολουθήσουμε και στα επόμενα παιχνίδια της σειράς θα δείξει από την ποιότητα και την εμπειρία που θα μας προσφέρουν αυτά…
Θετικά:
- Ωραία γραφικά
- Πολύ ωραία voice-overs
- Αρκετά διασκεδαστικό
- Η επιλογή του να παίξεις διπλό (για πρώτη φορά στη σειρά)
Αρνητικά:
- Άπλετο action στοιχείο εις βάρος του Horror στοιχείου
- Μικρό σε διάρκεια
- Το ότι δείχνει σχεδόν ίδιο με τον προκάτοχο του (Resident Evil 4)