Εισαγωγή:
Το σύμπαν της σειράς Transformers μας έχει χαρίσει πολλά παιχνίδια. Tα περισσότερα από αυτά θα λέγαμε ότι απλά εκμεταλλεύονται το όνομα της σειράς και τίποτα παραπάνω. Μια εξαίρεση αποτελεί ο τίτλος που βγήκε αποκλειστικά για το PlayStation 2 το 2004 με την ονομασία “Transformers”. Ο τίτλος της Activision που παρουσιάζεται εδώ προσπαθεί, επάξια, να βγάλει την ρετσινιά και να ξεχωρίσει από τους προκατόχους του.
Cybertron, ο πλανήτης του αιώνιου πολέμου:
Η ιστορία αρχίζει πολύ καιρό πριν την σειρά που έχει ονομαστεί “TransformersG1”. Οι σεναριογράφοι μας δίνουν ένα από τα καλύτερα σενάρια σε παιχνίδι Transformers γεμάτο με πολλές συγκινήσεις και ανατροπές.
Όλα αρχίζουν όταν ο αρχηγός των Decepticons, Megatron, ανακαλύπτει μια πηγή απεριόριστης δύναμης που ακούει στο όνομα Dark Energon. Αυτή η δύναμη αν μπορέσει να ελεγχτεί θα τερματίσει τον αιώνιο πόλεμο με τα Autobots και θα χρίσει τον Megatron τύραννο του Cybertron. Αυτός είναι και ο στόχος στο campaign των Decepticons. Τα Autobots με την σειρά τους θα κάνουν ότι μπορούν για να το αποτρέψουν. Μέσα από το δικό τους campaign θα δούμε τον Optimus να γίνετε ηγέτης τους, παίρνοντας το τίτλο Prime.
Σε αυτά τα campaigns, που καλό είναι για να καταλάβετε να τα παίξετε με την σειρά που αναφέρθηκαν, θα δούμε πολλούς χαρακτήρες από την σειρά. Θα γίνουμε γνώστες του πως δημιουργήθηκαν οι σχέσεις ανάμεσα τους, και τα υπόβαθρα για αυτές. Τέλος θα δούμε τι ώθησε τα Transformers να αφήσουν τον πλανήτη τους και να μεταφέρουν τον πόλεμο τους στην Γη. Γενικά, αν είστε fans των Transformers πρέπει να ρίξετε μια ματιά, θα το λατρέψετε το λιγότερο για το σενάριο του.
Cybertron, ο πλανήτης φτιαγμένος από μέταλλο:
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι πολύ καλοφτιαγμένα με έμφαση στους κεντρικούς χαρακτήρες. Τα πάντα μέσα στην οθόνη φαίνεται να μεταλλάζονται συνέχεια. Αυτό δίνει την εντύπωση ότι ο πλανήτης ζει και υποφέρει από τον πόλεμο που μαίνεται σε αυτόν. Τα περιβάλλοντα αλλάζουν ανάλογα με το campaign και τις πίστες που παίζουμε και έχουν, μια κάποια, ποικιλία. Αυτή δεν είναι πολύ μεγάλη, αλλά στο κάτω-κάτω πόσα διαφορετικά τοπία να έχει ένας πλανήτης που έχει καταστραφεί, σχεδόν, ολοσχερώς. Θα περάσετε από τον ουρανό του Cybertron, τους υπονόμους του, την πρωτεύουσα των Autobots, Iacon καθώς και των Decepticons, Kaon, ανάμεσα σε άλλα. Τα γραφικά σε όλα τα περιβάλλοντα είναι πολύ καλά, υπάρχει όμως μια μείωση των frames. Αυτό συναντάτε όταν υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες στην οθόνη και (για κάποιο άγνωστο λόγο) στα cut-scenes. Παρόλα αυτά μέσα στο παιχνίδι είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που αυτό συμβαίνει και δεν χαλάει την αίσθηση που παίρνουμε από αυτό.
Ακόμα και στους χαρακτήρες που ελέγχουμε το στοιχείο της μεταμόρφωσης είναι διάχυτο και μπορούμε να αλλάξουμε σε όχημα ανά πάσα στιγμή. Πέραν αυτού υπάρχουν λεπτομέρειες πάνω τους που μετακινούνται συνέχεια, ανάλογα με την κίνηση του χαρακτήρα.
Cybertron, ο πλανήτης των χρωμάτων:
Στο campaign των Decepticons η παλέτα χρωμάτων που χρησιμοποιείται είναι μουντή και κυριαρχούν τα χρώματα του γκρι, του μαύρου και του, χαρακτηριστικού χρώματος τους, μωβ. Τα Autobots από την άλλην φέρνουν ανοιχτά χρώματα στην οθόνη με κυρίαρχα τα μπλε, κίτρινο και, το δικό τους χαρακτηριστικό, κόκκινο.
Τα οχήματα που μπορούν να μεταμορφωθούν τα Transformers μας είναι φουτουριστικά και λίγο διαφορετικά από αυτά που ξέρουμε. Τα Transformers δεν έχουν έρθει ακόμα στην Γη και δεν έχουν αντιγράψει τα οχήματα που όλοι (οι fans) έχουμε αγαπήσει. Οι υπεύθυνοι για τα μοντέλα των χαρακτήρων, και των οχημάτων, έχουν πάρει ως βάση όμως για τα σχέδια τους την σειρά “G1”. Αυτό το πράγμα δίνει την αίσθηση ότι όντως είναι τα ίδια ρομπότ που έπαιζαν στην τηλεοπτική σειρά. Τέλος σε κάνει να πιστέψεις ότι τα οχήματα που επέλεξαν να μεταμορφώνονται όταν ήρθαν στην Γη ήταν αυτά που τους ταίριαζαν γάντι!
Cybertron, ο πλανήτης που ακούς τον πόλεμο:
Από ηχητικής πλευράς το παιχνίδι πάει και εδώ καλά. Το περιβάλλον, ανάλογα με το που είστε, έχει ντυθεί με τους ήχους που του πρέπουν. Τα πεδία μάχης ακούγονται θορυβώδη με πυροβολισμούς και κανονιές, οι υπόνομοι σιωπηλοί και απειλητικοί κτλ.
Στα ίδια τα Transformers η δουλεία που έχει γίνει από τους ηθοποιούς που δανείζουν την φωνή τους είναι εξαιρετική, με αποκορύφωμα τους Megatron και Optimus. Καθώς παίζετε, οι χαρακτήρες που ελέγχετε έχουν κάτι να πουν για αυτά που γίνονται στην οθόνη δημιουργώντας την εντύπωση ότι είναι αληθινοί. Οι Decepticons έχουν πιο πομπώδης ατάκες, με αποκορύφωμα τον αρχηγό τους που σε κάνει να θες να καταστρέψεις όλη την αντίπαλη πλευρά. Τα Autobots με την σειρά τους, μιλάνε για την ελευθερία του Cybertron και το τι αυτός θα καταντήσει αν πέσει στα χέρια του Megatron, και αυτοί οι διάλογοι (και όχι μόνο) σε κάνουν να θες να αφανίσεις τον υποψήφιο τύραννο του πλανήτη και όλους τους ακολούθους του.
Cybertron, ο πλανήτης με την επική μουσική:
Ειδική αναφορά πρέπει να κάνουμε τον χαρακτηριστικό ήχο που ακούγεται όταν τα Transformers μεταμορφώνονται. Ναι, είναι εδώ! Αυτός ο ηλεκτρονικός ήχος που κάνει εμάς τους fans των Transformers να κοιτάμε γύρω μας κάθε φορά που ακούμε κάτι που του μοιάζει. Σε κάθε έναν ο ήχος αυτός ακούγεται ελαφρώς αλλαγμένος. Αυτό χαρίζει ακόμα πιο πολύ στην διαφορετικότητα των χαρακτήρων.
Τα μουσικά θέματα που θα ακούσουμε είναι αρκετά πομπώδη αλλά και ήσυχα κι απειλητικά στα σημεία που πρέπει. Οι συνθέτες του παιχνιδιού έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά, αλλά και πολύ λίγη συνάμα! Το κακό από μουσικής πλευράς είναι ότι τα θέματα αυτά, αν και αρκετά καλά, επαναλαμβάνονται συνέχεια. Στα σημεία, πχ, όπου μαχόμαστε για την ζωή του μεταλλικού μας ήρωα το θέμα που παίζει από πίσω είναι ίδιο και επαναλαμβανόμενο, και στα δύο διαφορετικά campaigns! Πραγματικά κάτι τέτοιο κουράζει κάπου με αποτέλεσμα (θετικό για τον γράφων) να “επιλέγουμε” να ακούμε μόνο τις ατάκες που λένε οι πρωταγωνιστές παρά τα (πολύ ωραία, κατά τα άλλα) μουσικά θέματα που έχει ντυθεί το παιχνίδι.
Cybertron, ο πλανήτης που μιλάν τα όπλα:
Ο τίτλος συγκαταλέγεται στα third person shooters, στα πρότυπα του “Gears Of War” αλλά χωρίς την τακτική αυτού του παιχνιδιού. Το “Hard” είναι αυτό που σε βάζει κάπως στο σκεπτικό κάλυψης. Στα δύο μικρότερα επίπεδα δυσκολίας μόνο οι μάχες με τα boss του παιχνιδιού θα είναι δύσκολες.
Οι κατηγορίες των όπλων είναι οι κλασσικές και δεν αποτελούν έκπληξη. Υπάρχουν τα αυτόματα, οι καραμπίνες, τα sniper και οι εκτοξευτές χειροβομβίδων, και σε κάθε κατηγορία περιέχονται δύο με τρία όπλα. Ακόμα υπάρχει ένα “όπλο” που ανεβάζει την υγεία στους συμπαίχτες μας. Miniguns και εκτοξευτές πυραύλων δίνουν το παρόν και ο παίχτης μπορεί να τα χρησιμοποιεί στην βάση τους (με άπειρα βλήματα) ή να τα ξεκολλήσει από αυτή και να τα πάρει μαζί του (με 300 και 10 βλήματα αντιστοίχως). Επίσης όταν ο παίχτης πάρει κάποιο από τα δύο τελευταία όπλα η κίνηση του χαρακτήρα του γίνετε αργή και δεν μπορεί να πηδήσει στο ύψος που μπορούσε πριν. Έτσι δίνοται η, σωστή, αίσθηση ότι αυτά είναι πολύ βαριά όπλα που δεν πρέπει να τα κουβαλάμε παντού και πάντα.
Cybertron, ο πλανήτης που έχει και platform στοιχεία (!):
Το παιχνίδι πέρα από το βασικό του στόχο (το ατελείωτο πιστολίδι) έχει και αρκετά platform σημεία καθώς και διαδρομές που θα τρέξετε ή θα πετάξετε ως οχήματα. Η κίνηση των χαρακτήρων γίνετε με τον κλασσικό (πλέον) τρόπο των T.P.S. ή F.P.S. Με τον αριστερό αναλογικό μοχλό κινείς τον χαρακτήρα και με τον δεξιό κινείς την κάμερα. Με την αριστερή σκανδάλη του μοχλού κάνουμε focus ή zoom, ανάλογα το όπλο, και με την δεξιά πυροβολούμε. Με τα φτερά RB και LB, όταν ο χαρακτήρας μας είναι ρομπότ ή όχημα, κάνουμε 2 ειδικές κινήσεις που είναι διαφορετικές ανάλογα με τον ποιόν ελέγχουμε και σε πια μορφή είμαστε. Το κουμπί X είναι το action button, με το A να είναι αυτό που κάνει τον χαρακτήρα να πηδάει, το Y να αλλάζει όπλο και το B να πετάει χειροβομβίδες, όταν αυτές υπάρχουν.
Ο δεξής αναλογικός μοχλός βοηθάει ακόμα και στα melee χτυπήματα, αφού όταν πιεστεί ο χαρακτήρας μας εξαπολύει μια melee επίθεση στον εχθρό που είναι μπροστά μας με το δεξί του χέρι να γίνεται στιγμιαία ένα όπλο όπως, σπαθί, τσεκούρι, στιλέτο κτλ. Ο αριστερός αναλογικός με την σειρά του όταν πιεστεί μέσα κάνει το ρομπότ μας όχημα και το αντίθετο.
Το μόνο πρόβλημα στον χειρισμό είναι οι melee επιθέσεις γιατί πατώντας τον αναλογικό για να τις εκτελέσουμε ο χαρακτήρας μας πετάγεται μπροστά ανεξαρτήτως του που είναι ο αντίπαλος. Αυτό πολλές φορές είναι μοιραίο και εκνευριστικό. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο ότι το studio ανάπτυξης το έκανε αυτό για να αποτρέπει τους παίχτες από να κάνουν συνέχεια μια επίθεση αλλά από την στιγμή που είναι εδώ καλό θα ήταν να δουλεύει πιο ομαλά.
Cybertron, ο πλανήτης γεμάτος οχήματα:
Όταν το Transformers μας γίνει όχημα (όπως είναι φυσικό) ο χειρισμός αλλάζει ελαφρώς. Κουνώντας τον αριστερό αναλογικό μοχλό το όχημα πάει μπροστά, πίσω, δεξιά και αριστερά με μια χαλαρή ταχύτητα. Πατώντας την αριστερή σκανδάλη το όχημα αρχίζει να τρέχει, πάντα προς τα μπροστά. Εδώ υπάρχει ένα φάουλ όσον αφορά την αληθοφάνεια του τίτλου. Ό,τι και να γίνει και όπου και να κουτουλίσουν τα όχημά μας, τρέχοντας “πολύ γρήγορα” δεν υπάρχει καμία επίπτωση. Ούτε αν πέσουμε πάνω σε τοίχους, ούτε σε αντιπάλους κτλ. Επίσης η “γρήγορη” ταχύτητα του τίτλου δεν φαντάζει τόσο γρήγορη όσο θα θέλαμε από το παιχνίδι. Οι περιπτώσεις που πρέπει να μεταμορφωθούμε σε οχήματα για να περάσουμε ένα σημείο είναι λίγες με τις περισσότερες να είναι στο campaign των Autobots καθώς στις 2 πίστες που παίρνουμε τον έλεγχο αεροσκάφους (μια για κάθε σενάριο).
Η δεξιά σκανδάλη κάνει το ίδιο όπως όταν είμαστε ρομπότ, αδειάζει τους γεμιστήρες στους αντιπάλους μας. Τα “τροχοφόρα” (σε εισαγωγικά γιατί αν δεν τρέχουμε είναι στον αέρα) κατά κόρον έχουν ένα όπλο ως οχήματα με αυτό να έχει συγκεκριμένο αριθμό βλημάτων. Τα αεροσκάφη από την άλλην έχουν δύο με άπειρα (αλλάζουν με το ίδιο πλήκτρο, το Y). Εδώ η ομάδα ανάπτυξης του παιχνιδιού το έκανε έτσι, μάλλον, γιατί σαν πετούμενα η στόχευση δεν είναι τόσο καλή όσο θα θέλαμε (ακόμα και με τα βλήματα που κλειδώνουν τους στόχους). Επίσης στις πίστες αυτές είμαστε περισσότερη ώρα οχήματα από κάθε άλλη φορά στο παιχνίδι. Τέλος σε αυτήν τη μορφή το άλλο πλήκτρο που χρησιμοποιούμε είναι το A που κάνει την ίδια ενέργεια όπως όταν είμαστε ρομπότ.
Cybertron, ο πλανήτης που επαναλαμβάνεται:
Γενικά το gameplay δεν έχει και μεγάλη διαφορά από πίστα σε πίστα. Πέρα από αυτές που χειριζόμαστε αεροσκάφος (που είναι τελείως διαφορετικές δομικά) οι άλλες είναι πάνω-κάτω είναι ίδιες, σκοτώστε, περάστε το σημείο, ένα μικρό platform και μετά πάλι το ίδιο μέχρι να φτάσουμε στο boss της πίστας. Και αυτό θα μπορούσε να έχει φτιαχτεί κάπως γιατί το παιχνίδι είχε περιθώρια για κάτι τέτοιο (παραδείγματος χάρη, θα μπορούσε η διαφορετικότητα των χαρακτήρων να μην υπάρχει μόνο στις ατάκες και στα οχήματα).
Αναφορά για το multiplayer του παιχνιδιού δεν θα κάνω, αφενός γιατί δεν έχω Xbox Live να το παίξω και αφετέρου, γιατί πιστεύω ότι σε ένα παιχνίδι (δεν αναφέρομαι στα MMO και τα λοιπά online παιχνίδια) το multiplayer είναι δευτερεύον ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί αφού ο τίτλος μπορεί να σταθεί χωρίς αυτό. Δηλαδή δεν είναι εκεί για να δώσει παραπάνω ζωή στο τίτλο χωρίς να γίνετε αυτοσκοπός (βλέπε “Call Of Duty”). Το μόνο που θα πω πάνω στο θέμα είναι το μεγάλο λάθος (κατ’ εμέ), που κάνουν όλο και περισσότερα παιχνίδια τον τελευταίο καιρό, ότι, παρόλο που το campaign έχει στηθεί για multiplayer (με δύο χαρακτήρες να σας ακολουθούν πάντα), δεν μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε αν δεν υπάρχουν, τουλάχιστον, δύο Xbox 360 και δύο κόπιες του παιχνιδιού…
Cybertron, ο πλανήτης που θα ξαναεπισκεφτούμε:
Εν κατακλείδι το παιχνίδι δεν είναι καθόλου άσχημο. Ξεφεύγει από το ορισμό του “άλλο ένα Transformers παιχνίδι που απλά αρμέγει τους fans”. Είναι αρκετά διασκεδαστικό, περνάει ευχάριστα η ώρα και δεν χρειάζεται να αναφέρω πάλι ότι αν είστε fans πρέπει οπωσδήποτε να το έχετε στην συλλογή σας. Αν δεν είστε απλά θα πάρετε ένα ευχάριστο παιχνίδι που θα σας βάλει με τον καλύτερο τρόπο στο σύμπαν του “Αιώνιου Πολέμου”. Λάθη έχουν γίνει, αλλά είναι λίγα και δεν ενοχλούν ιδιαιτέρα. Ευελπιστώ στον διάδοχο του (“Fall Of The Cybertron”) αρκετά από αυτά να έχουν διορθωθεί και να πάρουμε στα χέρια μας το ωραιότερο Transformers παιχνίδι που παίξαμε, ποτέ!
Θετικά:
- Πολύ καλό σενάριο
- Η μοναδικότητα και η διαφορετικότητα που έχουν τα Transformers μεταξύ τους
- Τα ίδια τα Transformers (επιτέλους!)
Αρνητικά:
- Τα οχήματα δεν είναι όσο γρήγορα θέλουν να φαίνονται ότι είναι!
- Θα μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία στο gameplay
- Δεν μπορείς να διαλέξεις στόχο στη melee επίθεση
- Επαναλαμβανώμενη μουσική (αν και πολύ καλή)
- Multiplayer = Xbox Live Only