Coffee And Games 13.12.2022:
Για φωτογραφία έχουμε κάτι σε Marvel σήμερα. Ναι, τελείωσε το The Callisto Protocol και ήρθε η ώρα για τον επόμενο μεγάλο τίτλο του Δεκεμβρίου. Είμαι εξίσου ενθουσιασμένος και γι’ αυτόν τον τίτλο. Τα reviews μιλούν για ένα πολύ καλό παιχνίδι -σε αυτό που θέλει να κάνει- και εγώ δεν κρατιέμαι να το δω.
Θα κρατηθώ όμως λίγο παραπάνω… Γιατί θέλω να το έχω όλο σε livestreams. Πράγμα που θα πει ότι θα πρέπει να περιμένω μέχρι την Τετάρτη για να δούμε με τι έχουμε να κάνουμε εδώ! Ελπίζω να μη γίνω πολύ ρεζίλι πάλι. Στο Gears Tactics, στο πρώτο bossάκι ήμουν ανίκανος να περάσω την πίστα. Αναγκάστηκα να κατεβάσω τη δυσκολία στο easy μπας και πάμε παρακάτω. 😅
Σήμερα έχω λίγα πραγματάκια στο κεφάλι μου για τα οποία θέλω να γράψω. Πρώτον, μετά τον τερματισμό του The Callisto Protocol θα ήθελα να μιλήσω λίγο για τον τίτλο. Δυστυχώς, δεν ήταν αυτό που περίμενα. Και το μεγάλο κακό εδώ είναι ότι περίμενα πολλά από το game. Δεύτερον, έχουμε τα The Game Awards. Από εκεί δεν είναι και πολλά αυτά που ξεχώρισα, αλλά δύο-τρία πραγματάκια υπάρχουν που θέλω να μιλήσω λίγο παραπάνω.
Στα του game όμως πρώτα. Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά- δεν… Για εμένα το The Callisto Protocol ήταν από τα πιο αναμενόμενα games για το 2023. Είχα εναποθέσει πολλές ελπίδες σε αυτό, για πολλούς και διάφορους λόγους. Κυρίως γιατί ήθελα να δω κάτι καινούργιο από τα μυαλά πίσω από το Dead Space. Για κάποιο λόγο -που όλοι ξέρουμε- η EA έχει κλάσει κανονικά το Dead Space, τουλάχιστον μέχρι την ανακοίνωση του remake του πρώτου τίτλου. Εμένα αυτό με λυπεί πολύ. Έχω γράψει και άλλες φορές ότι το Dead Space κάποιες μέρες -μέσα στο κεφάλι μου- περνάει σε αγάπη το Resident Evil. Ένα IP που όσοι με ξέρουν γνωρίζουν πόσο πολύ το αγαπώ.
Με το The Callisto Protocol σίγουρα δεν περίμενα να “ανακαλύψουν και πάλι τον τροχό” -όπως έκαναν με το original Dead Space, αλλά τουλάχιστον να είναι ένα καλό πρώτο βήμα σε ένα καινούργιο IP που μπορεί να τους πάει μακριά. Δεν είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέτοιο. Απλά τα κακά σημεία -αν και δεν είναι πολλά- είναι εκεί που το game υποτίθεται ότι θέλει να δώσει έμφαση και να τονίσει τη διαφορετικότητά του.
Ας πιάσουμε αυτό. Το “περίεργο” με τον τίτλο είναι ότι το melee παίζει πολύ βασικό ρόλο στην εξόντωση των εχθρών μας. Γενικά, επειδή μιλάμε για ένα game που προσπαθεί να σου περάσει ότι είναι survival-horror, οι σφαίρες κτλ δεν είναι τόσες πολλές. Το παιχνίδι έχει ένα σύστημα melee και μαζί με τις λίγες σφαίρες, πολλές είναι οι φορές που αναγκαστικά θα πρέπει αν σκοτώσετε τα τέρατα έτσι. Μάλιστα, υπάρχει ένα “mini-boss” fight με έναν εχθρό που δεν μπορείς να τον πλησιάσεις καθόλου, όποτε καλό θα ήταν κάποιες σφαίρες να μένουν στη “τσέπη” για μετά. Η αλήθεια είναι όμως, ότι το game σου δίνει ευκαιρίες να μαζέψεις και άλλες πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της μάχης με αυτόν τον εχθρό.
Το κακό με το melee σύστημα είναι ότι δε δουλεύει καθόλου καλά όταν έχεις να κάνεις με παραπάνω από έναν εχθρούς. Για ακόμα μία φορά όμως είναι καλό να πω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις εναλλακτικές υπάρχουν -τουλάχιστον, στις περισσότερες απ’ αυτές. Εγώ κλασσικά θέλω πάντα να κρατάω τα καλά πυρομαχικά για τις μεγάλες μάχες. Το game μου δυσκόλεψε πολύ τη ζωή όταν έμπαινα σε μάχη με παραπάνω από έναν εχθρούς στην οθόνη μου. Αυτό είναι κακό όταν γενικά ο τίτλος σου κάνει τόσο πολύ focus στη melee μάχη.
Και το κακό μεγαλώνει ότι μπαίνουμε για δεύτερη, τρίτη και τέταρτη φορά στη μάχη με αυτό το προαναφερθέν mini-boss. Ο συγκεκριμένος αντίπαλος μπορεί να μας σκοτώσει με μία επίθεση. Όχι, όχι, γράψε λάθος. Μας σκοτώνει με μία επίθεση. Αν τη φας, πέθανες. Σε κάποιες από τις αναμετρήσεις του μαζί μας -ναι, είναι πολλές- υπάρχουν και άλλοι εχθροί γύρω μας. Αν ο χαρακτήρας μας αποφασίσει να “κλειδώσει” σε μάχη με κάποιον απ’ αυτούς, είναι σχεδόν βέβαιο ότι έχουμε πεθάνει. Αυτό μου δίνει την εντύπωση ότι δεν παλεύω μόνο με το bossάκι, αλλά και με τους μηχανισμούς του game. Και αυτό είναι κακό για έναν τίτλο.
Δεύτερο που μου την έκανε πολύ είναι το σύστημα με τα checkpoints και τα saves γενικά. Το game κάνει πολλά autosaves από μόνο του. Αυτά γίνονται όπου έχουμε checkpoints. Μέχρι εδώ καλά. Τα checkpoints όμως είναι σε συγκεκριμένα σημεία, και δε γίνονται όποτε θες εσύ.
Το κακό με αυτό είναι ότι μπορεί εσύ να θες να ψάξεις κάποια περιοχή πριν πας παρακάτω. Όση ώρα και αν έχεις “χάσεις” σε αυτό, το game δεν το υπολογίζει και θα κάνει το επόμενο save/checkpoint εκεί που πρέπει παρακάτω. Έλα όμως που μέσα στο ψάξιμο μπορεί εσύ να έχεις σκοτώσεις και τρεις-τέσσερις εχθρούς. Σε ένα game σαν και αυτό, αυτό σημαίνει πολλά. Μπορεί να βάρεσες “κεφάλι” και να πέθαναν πιο γρήγορα. Μπορεί να έκανες σωστές αποφυγές και να μην πήρες καθόλου damage. Μπορεί, μπορεί…
Όταν εσύ πεθάνεις παρακάτω, υπάρχει περίπτωση να έχεις ψάξει τρία δωμάτια, να σκότωσες τέσσερις εχθρούς σε αυτά, να μάζεψες και κάτι αντικείμενα που θα βοηθήσουν κτλ. Αν πεθάνεις καθώς πας στον “κανονικό δρόμο” για την ιστορία, το game θα σε “πετάξει” πίσω πριν κάνεις όλα αυτά.
Πιο συγκεκριμένα στο 2ο livestream με τον τίτλο μου έτυχε ένα τέτοιο περιστατικό. Έπρεπε να πάω να ψάξω έναν διάδρομο, πριν πάω από την άλλη πλευρά όπου συνέχιζε η ιστορία. Εκεί έπρεπε να κάνω και ένα-δύο πίσω-μπροστά για να μαζέψω ότι είχε στη διαδρομή. Στο μεταξύ είχα σκοτώσει δύο εχθρούς. Στη συνέχεια -όταν πήγαινα εκεί που έπρεπε- δεχόμουν επίθεση από άλλους τρεις εχθρούς, και λίγο παρακάτω άλλους δύο. Αν εγώ πέθαινα κάπου σε όλο αυτό, έπρεπε να το ξανακάνω από την αρχή. Στα τελευταία αρκετά λεπτά του livestream μπορείτε να δείτε πόσες φορές το έκανα.
Και καλά άντε, εγώ είμαι άχρηστος, γιατί δε μου δίνεις την επιλογή να κάνω save όπου θέλω εγώ; Με ότι έχω πάνω μου εκείνη την ώρα, εκεί που είμαι και να συνεχίσω απ’ εκεί. Γιατί ναι, υπάρχει και αυτό το πρόβλημα στον ίδιο τομέα.
Και save να κάνεις από μόνος σου, το game δεν το παίρνει στα υπόψη και θα σε γυρίσει στο προηγούμενο checkpoint. Ίσως, αυτός να ήταν και ένας μηχανισμός για να κάνει τον παίκτη να αγχωθεί λίγο παραπάνω. Εμένα όμως μου έδωσε την εντύπωση ότι χάνω τον χρόνο μου σε κάποια σημεία του game. Μάλιστα –στο τελευταίο livestream– δεν πήγα να πάρω κάποιο από τα audio files/collectables που υπήρχε κάπου, απλά και μόνο γιατί βαρέθηκα να χάνω από τους ίδιους εχθρούς και να πρέπει να σκοτώσω πάλι τον “α” αριθμό απ’ αυτούς για αυτό το audio file.
Αυτά τα δύο είναι για εμένα τα πολύ μεγάλα κακά του τίτλου. Μαζί με το γεγονός ότι δεν έχουμε τόσο πολλούς διαφορετικούς εχθρούς ή και boss fights. Παρόλα αυτά δε λέω ότι το παιχνίδι είναι του πεταματού, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που αξίζει φουλ τιμή… Το πολύ καλό που θα πάρω από αυτό το game είναι όμως το ότι δείχνει να έχει καλές βάσεις για να φτιάξει μία γ**άτη συνέχεια σε όλα του. Ελπίζω να έπιασαν τους στόχους τους, ή να τους πιάσουν μέσα στο χρονικό διάστημα που θέλουν, και να συνεχίσουν με το The Callisto Protocol 2 ή όπως θα το λένε. Βέβαια, στο ενδιάμεσο έχουμε και ένα story DLC που μας είπαν ότι θα βγει το καλοκαίρι, για να δούμε…
Και μιλώντας για την υποστήριξη του τίτλου μετά το launch, να πω ότι δε μου άρεσε και το ότι δεν είχαμε new game+ στον τίτλο από την κυκλοφορία του. Αυτό όμως είναι μικρό το κακό γιατί είπαν ότι θα το προσθέσουν για όλους τον ερχόμενο Φεβρουάριο.
Τώρα πρέπει να μιλήσω για τα The Game Awards αλλά πέρασε η ώρα… 😅 Θα μπορούσε πολύ εύκολα να σβήσω την παράγραφο που γράφω γι’ αυτά στην αρχή και κανένας να μην καταλάβαινε τίποτα. Θέλω όμως τα C&G να είναι αυθόρμητα κείμενα -όσο γίνεται- και γι’ αυτό θα το αφήσω έτσι. Θα μιλήσουμε για τις παρουσιάσεις των βραβείων την επόμενη φορά. Όπως καταλαβαίνετε τα βραβεία αυτά-καθαυτά ποσώς με ενδιαφέρουν.
Έτσι θα κλείσουμε και σήμερα. Το The Callisto Protocol δεν είναι κάτι το τρελό αλλά είναι απλά OK. Απλά OK με κάποια άσχημα στοιχεία που το κάνουν πολλές φορές εκνευριστικό, και κατά τη γνώμη μου δε θα έπρεπε. Ίσως, αντί να το αγοράσετε ακόμα μπορείτε να δείτε τα livestreams που έχω με όλον τον τίτλο και να πάτε παρακάτω. Τώρα αν το δείτε και σας αρέσει τόσο πολύ, μπορείτε να το αγοράσετε κάποια στιγμή σε κάποια έκπτωση, ίσως κάποια αρκετά γενναία…
Τα φιλιά μου και καλή εβδομάδα!! 😘😗😙😚
