Coffee And Games 22.10.2023:
Με έχει κάψει το Sekiro, αλλά τουλάχιστον τελείωσα το Starfield! Δε θα πω “επιτέλους” γιατί αυτό που έπαιξα μου άρεσε πολύ. Θα τα πούμε όμως παρακάτω. Για ακόμα μία Κυριακή το θέμα μας θα είναι αυτά τα δύο games, απλά και μόνο γιατί για ακόμα μία εβδομάδα δεν είχα χρόνο να δω κάτι άλλο.
Για το πως νιώθω κάθε φορά που παίζω το Sekiro τα ξαναείπα την προηγούμενη Κυριακή. Αν και υπάρχει πολύ εξέλιξη σε εμένα σαν παίχτης αυτού του game, δεν υπάρχει εξέλιξη στο να “πάω παρακάτω” στο game. Το πρώτο μπορείς να το δεις από τις τελευταίες δύο περιπτώσεις από main bosses που έχω βγάλει. Και στις δύο αυτές μάχες έμαθα τόσο καλά το boss για να το βγάλω που και στις δύο δεν έχασα καν την ζωή μου. Αυτό σίγουρα είναι καλό, και σε κάνει να νιώθεις καλά. Για να γίνει όμως, μπορεί να έχασα και μία με δύο ώρες στο κάθε boss για να καταλάβω ακριβώς τι κάνει, πότε το κάνει, και πως πρέπει να το αποκρούσω.
Με αυτό στο μυαλό -και το αίσθημα ότι χάνω πολύ ώρα για να κάνω κάποια βασικά πράγματα, έφτασα σε ένα σταυροδρόμι με δύο μεγάλες επιλογές. Ή θα το παρατήσω ή θα δω οδηγούς. Προσοχή όμως, όχι οδηγούς για το πως να περάσω ή να σκοτώσω ένα boss. Οδηγούς για το πως θα το βρω, και το που να πάω μετά. Εδώ να αναφέρω ένα ακόμα πρόβλημα με το game. Πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα με συγκεκριμένη σειρά. Αυτά τα πράγματα μπορεί να μην είναι στην ίδια περιοχή. Οπότε πρέπει να σου κόψει. Εμένα μάλλον δε μου κόβει, και είχα κολλήσει σε ένα σημείο για πάνω από δύο μέρες. Εννοώ ότι δεν ήξερα που να πάω μετά. Η λύση ήταν ότι έπρεπε να κάνω δύο με τρεις κινήσεις/επιλογές/διαλόγους για να μου ανοίξει η συνέχεια.
Αυτό κάποιοι θα το βρουν καλό. Για να πω την αλήθεια μου, και εγώ πριν από δεκαπέντε χρόνια γα**το θα το έβρισκα. Τώρα όμως σε συνεργασία με όλα τα άλλα που γράφω από πάνω με κάνει να νευριάζω με τον τίτλο ακόμα πιο πολύ. Και είναι κρίμα ρε γαμώτο… Το art, η μάχη, η ιστορία, οι εχθροί, η μουσική, όλα μου αρέσουν πάρα πολύ. Με χαλάει να θέλω να το παρατήσω, γιατί πιστεύω ότι αξίζει σαν τίτλος.
Έτσι πήγαμε στους οδηγούς. Και πάλι όμως, όχι πως να σκοτώσω εχθρούς, αλλά πως να τους βρω. Βοηθάει η φάση, και σίγουρα τώρα δε χάνω χρόνο να κόβω βόλτες χωρίς να ξέρω που πρέπει να πάω. Οι οδηγοί δε με κάνουν καλύτερο παίχτη στα bosses οπότε δεν έχω καμία τύψη που τους χρησιμοποιώ. Για να πω και κάτι, ακόμα και πως να βγάλω τα bosses να έβλεπα, νομίζω ότι θέλει αρκετή δουλειά για να τα βάλεις όλα σε μία σειρά και να πάνε όλα όπως πρέπει σε αυτές τις μάχες. Παρόλα αυτά, δε θέλω να χάσω αυτό το καλό που έχει το game, δηλαδή την ανακάλυψη του πως να σκοτώσεις τα bosses.
Πάμε και στα του Starfield, νομίζω για τελευταία φορά για τη στήλη. Το έβγαλα μία φορά. Αυτό που μπορώ να πω για το τέλος του είναι ότι έχει μία πανέξυπνη ιδέα για το “New Game+”, με την οποία αυτή η λειτουργία γίνεται μέρος της ιστορίας του game και όχι απλά ένα κουμπί στο μενού. Μετά το Hades, νομίζω ότι είναι ότι πιο έξυπνο έχω δει για κάτι τέτοιο. Βέβαια, το Hades έπαιζε με τον θάνατο πιο πολύ, εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο. Το αναφέρω όμως γιατί όπως εκεί έβαλαν το θάνατο του χαρακτήρα να είναι κάτι μέσα στο σενάριο, έτσι και εδώ έχουν βάλει την επόμενη περιπέτειά σου να είναι κάτι μέσα στο σενάριο. Μου άρεσε πολύ και η ιδέα που είχαν στο πως να σου δείξουν τι άλλαξε με τις αποφάσεις σου στον Γαλαξία. Αν και δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία αφήγηση, νομίζω ότι είναι λιγάκι καλύτερο από το Cyberpunk 2077. Εκεί οι NPCs που είχες βοηθήσει σου έκανα κλήση στους τίτλους τέλους και σου έλεγαν τι έγινε τελικά με την πάρτη τους.
Τώρα νομίζω ότι μπορώ να πω κάποια ασφαλή συμπεράσματα για τον τίτλο. Το game είναι καλό. Πολύ καλό γι’ αυτό που θέλει να κάνει. Υπάρχουν όμως αρκετά άσχημα πράγματα που το ρίχνουν από το “9 ή το 8 στα 10”. Πολλές τεχνικές και παρουσιάσεις είναι αρκετά παλαιικές για το 2023, και κάποια πραγματάκια είναι πολύ-πολύ σπαστικά. Το κυριότερο είναι τα loadings. Το έχουν πει όλοι, θα το πω και εγώ. Είναι πολλά, και σε βγάζουν από την εμπειρία.
Το επόμενο -που το έχω αναφέρει και πιο παλιά– είναι το θέμα με τους διαλόγους. Καταλαβαίνω ότι πρέπει να έχεις επιλογές κτλ, γιατί όντως ο τίτλος είναι RPG και ποτέ δεν ξέρεις τι θα έχει επιλέξει ο παίχτης σου, πριν αυτόν τον διάλογο. Νομίζω όμως ότι μπορούσαν να κάνουν κάτι πολύ-πολύ καλύτερο… Αυτό είναι ακόμα ένα θεματάκι που εμένα με έβγαζε εκτός του παιχνιδιού.
Τελικώς όμως, η όλη εμπειρία είναι από αυτές που θα θυμάμαι. Πριν από όλα, αυτό είναι το πρώτο RPG από Bethesda που παίζω. Πολύ περίεργο το ξέρω, αλλά είναι. Οι χαρακτήρες ήταν καλοί, δεν ξέρω όμως αν ήταν τόσο καλοί όσο αυτοί του Cyberpunk 2077. Η κεντρική ιστορία επίσης καλή, αλλά όχι τόσο καλή όσο του Cyberpunk. Τέλος, τα side quests πολύ καλά, καλύτερα από του Cyberpunk, που ναι μεν είχε κάποια πολύ καλά, αλλά τα περισσότερα ήταν απλά για να είναι -μιλάω πάντα για το βασικό story, και όχι το DLC. Εδώ όμως μιλάμε για ένα game που είναι πολύ πιο πολύ RPG απ’ ότι το Cyberpunk 2077. Μόνο και μόνο που μπορείς να λύσεις πράγματα -ακόμα και την τελική μάχη- με “μπλα-μπλα”, αυτό το κάνει κάτι πολύ ανώτερο στη “RPG κλίμακα” από το Cyberpunk.
Τέλος, όμως είναι ένας τίτλος που με τις ιστορίες του, τη μουσική του, τους χαρακτήρες του κτλ, με έκανε να έχω αυτό το “και τώρα τι να παίξεις;”. Δηλαδή, αυτή την αίσθηση του ότι όλα τα άλλα είναι “μικρά μπροστά του”. Αυτή την αίσθηση μου την έδωσαν τίτλοι όπως το The Witcher 3, Cyberpunk 2077, The Last of Us -1 και 2, Mass Effect Trilogy κ.α. Ευτυχώς, νομίζω το Sekiro που θα πιάσω αποκλειστικά από εδώ και πέρα θα καλύψει καλά αυτό το κενό. Και ελπίζουμε το Alan Wake 2, να κάνει το ίδιο.
Επίσης, μιλώντας γι’ αυτό να πω ότι μέχρι την επόμενη Παρασκευή -που θα κυκλοφορήσει το Alan Wake 2- δε θα υπάρξει άλλο livestream, για να το πιάσω day-one. Η αγορά έγινε πριν από λίγο. Ελπίζω να μη “φάμε φόλα”. Όσο και αν κράζω για τα pre-orders είναι μερικοί τίτλοι που με κάνουν και εμένα “παιδάκι”… Το γεγονός ότι τα μέσα δεν έχουν πάρει ακόμα κωδικούς με αγχώνει πολύ. Από την άλλη όμως, όσοι έπαιξαν σε previews το τίτλο έχουν να πουν μόνο καλά πράγματα. Δεν ξέρω. Την επόμενη Κυριακή όμως σίγουρα θα μιλήσω για το game. Μακάρι να είναι μόνο καλά τα λόγια που έχω να πω.
Αυτά και για σήμερα, και όπως πάντα τις ευχές μου για μία καλή Κυριακή, μία καλή εβδομάδα, και τα φιλία μου! 😘😗😙😚
