Μπορούμε και χειρότερα

Coffee & Games 23.08.2025:

Ήθελα κάτι να γράψω και την προηγούμενη εβδομάδα αλλά τελικά δεν μπόρεσα. Είναι λίγο περίεργο να το λες αυτό όταν έχεις παίξει τέσσερεις με πέντε ώρες The Last of Us Part 2 για τα streams. Με έχει πιάσει λίγο όμως αυτό που με είχε πιάσει αρκετά χρόνια πριν και έρχονται στο κεφάλι μου και πάλι οι ίδιες σκέψεις. Μήπως τελικά για ακόμα μία φορά στη ζωή μου περισσότερο μιλάω ή γράφω για τα videogames απ’ ότι παίζω videogames; Όπως είπα και πριν τα έχω ξαναπεράσει αυτά τα “υπαρξιακά”. Σαν τότε όμως ήταν περισσότερο το γράψιμο σε forums και οι ανταλλαγές απόψεων για πολλά πράγματα του χώρου με άλλους που αγαπούν το ίδιο χόμπι, παρά κάτι όπως το blog τώρα. 

Την προηγούμενη εβδομάδα όμως νομίζω ότι πήρα την σωστή απόφαση και για ακόμα μία φορά έκανα πράξη αυτό που πιστεύω ότι είναι το πρέπον. Στην τελική καλά τα λόγια και τα κείμενα, αλλά μιλάμε για ένα χόμπι που πρέπει να έχεις επαφή από πρώτο χέρι για να μπορείς να γράψεις γι’ αυτό. Και δυστυχώς αυτή η επαφή θέλει και πολύ χρόνο. Ναι, ξέρω στην τελική ίσως θα μπορούσα να συνεχίσω την ιστορία των Resi στη VGC στήλη του blog, αλλά κάτι δε με τραβούσε. Και έτσι τελικά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο από το πουθενά έμεινε κενό από κείμενο, αλλά είχε αρκετό gameplay. Δε θα μιλήσω όμως γι’ αυτό σήμερα. Είπα και σε προηγούμενο άρθρο ότι θέλω να τελειώσω για ακόμα μία φορά στη ζωή μου και τα δύο The Last of Us για να δω αν όντως οι εντυπώσεις μου μετά από τόσα χρόνια είναι οι ίδιες όπως τότε που τα είδα για πρώτη και μοναδική έως τώρα φορά. 

Επόμενη ιδέα ήταν λίγα λόγια για το Indiana Jones and the Great Circle. Τελείωσα με τον τίτλο και θα ήθελα να πω κάποια πράγματα πριν βγει το πρώτο -και νομίζω μοναδικό- DLC του. Θα το αφήσω όμως και αυτό για το επόμενο Σαββατοκύριακο. Γιατί αυτή την εβδομάδα έχουμε Gamescom, και για κάποιο λόγο είναι η Gamescom που έχω δώσει την λιγότερη σημασία από ποτέ. Υπάρχουν κάποιο τίτλοι που σίγουρα μου τραβούν το ενδιαφέρον και θα ήθελα να μάθω περισσότερα, αλλά για κάποιο λόγο το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της φετινής έκθεσης με αφήνει αδιάφορο. Δεν ξέρω γιατί… Μου έρχονται κάποιες ιδέες για το τι μπορεί να συμβαίνει. Και ξέρεις κάτι, αντί να σου πω από τώρα ποιοι είναι αυτοί οι τίτλοι που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον, νομίζω ότι είναι πιο ουσιώδες να μιλήσω πρώτα για το γιατί αυτή τη στιγμή είμαι ίσως περισσότερο αδιάφορος από ποτέ στη ζωή μου για το τι γίνεται στη βιομηχανία. 

Ναι, για ακόμα μία φορά θα κράξω. Δε θα το κάνω όμως με νευρά αυτή τη φορά. Για κάποιο λόγο είμαι τόσο αδιάφορος που δεν έχω όρεξη ούτε νεύρα να έχω με την κατάσταση της βιομηχανίας. Και επειδή είμαι τρελός θα αρχίσω από το τελικό συμπέρασμα μου και μετά θα ξεδιπλώσω το σκεπτικό μου για το γιατί και πως πήγα εκεί. Όπως λένε πολλοί, και όσο περνάει ο καιρός τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο λοιπόν, οι indies και οι μικρές παραγωγές θα μας σώσουν. Πώς καταλήγουμε εκεί λοιπόν; Όπως πάντα θα τους πιάσω έναν – έναν για να καταλάβετε και εσείς γιατί πλέον αυτό το πράγμα έχει καταντήσει μία κοροϊδία. 

Ας αρχίσουμε με τον “αγαπημένο μου”, Microsoft. Τι να πεις για μία εταιρεία που φαίνεται να έχει ρίξει λευκή σημεία; Πολλοί θα πουν ότι δεν είναι έτσι και ότι κάνουν πράγματα, αλλά εγώ να πω ότι πλέον δεν πιστεύω τίποτα από αυτούς. Ότι και να λένε, το θέμα είναι οι πράξεις και δυστυχώς από την εξαγορά της ABK και μετά, οι πράξεις πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός που θα τους εμπιστευτεί ξανά… Σε κάθε επίπεδο. Είτε είσαι πελάτης του Xbox, είτε είσαι developer που δουλεύεις γι’ αυτούς. Πλέον η αγορά ενός Xbox έχει γίνει τόσο μη αναγκαία για κάποιον, που μου κάνει μεγάλη εντύπωση το γιατί ακόμα το προσπαθούν. 

Το κακό εδώ είναι η επομένη εταιρεία στη σειρά κάνει “πάρτι” με τις αποφάσεις της Microsoft για το Xbox και το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον ανταγωνισμός. Δεν ξέρω με τι μούτρα μπορεί κάποιος να πει σε κάποιον άλλον, “πάρε Xbox αντί για PlayStation”. Ναι, GamePass υπάρχει ακόμα και είναι ακόμα και τώρα η πιο συμφέρουσα συνδρομητική στη βιομηχανία και ίσως γενικώς. Αυτός είναι ένα λόγος να πεις σε κάποιον να πάρει αυτή την κονσόλα. Δυστυχώς για το Xbox η ίδια υπηρεσία του PlayStation είναι αρκετά καλή και δε νομίζω ότι θα χάσει αυτός ο “κάποιος” και κάτι αν δεν παίξει κάποια games day-one και τα παίξει ένα χρόνο μετά. Εκεί νομίζω ότι είναι το θέμα που στο κεφάλι μου τώρα χάνει το GamePass. Αν ζούσαμε είκοσι χρόνια πριν, θα άλλαζε αυτή η κουβέντα. Σήμερα όμως υπάρχει τόσο μεγάλη προσφορά σε games, που και να μην παίξεις τον μεγάλο τίτλο day-one όλο και κάτι θα υπάρχει σε αυτή την συνδρομητική που θα σε κρατήσει μέχρι αυτός ο μεγάλος τίτλος που θέλεις τόσο να παίξεις να μπει σε αυτή. 

Από την άλλη αν πεις ότι ok τα θες αυτά τα games day-one κτλ, κτλ, κτλ, ποιος σου λέει ότι τελικά αυτά τα games θα κυκλοφορήσουν; Αυτό δεν είναι μόνο κακό του Xbox βέβαια, απλά το αναφέρω εδώ γιατί κολλάει. Ίσα – ίσα που το Xbox αυτά που ακύρωσε ίσως καλά έκανε και τα ακύρωσε. Δε γίνεται να τρέχει ένα project τέσσερα, πέντε, και οχτώ χρόνια και να έχεις μόνο ένα cinematic trailer να δείξεις. Αυτό όμως δε μου λέει κάτι εμένα. Δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Δεν τους έβαλα εγώ να κάνουν αυτό που κάνουν. Εμένα σαν καταναλωτή με κάνει να χάνω την εμπιστοσύνη μου στην εταιρεία και στην αγορά μου. Μία εμπιστοσύνη που τα τελευταία χρόνια έχει περάσει πολλά από την “πράσινη ομάδα”. 

Η Sony ανέβασε τις τιμές στο PlayStation 5… Επιτέλους θα πληρώνουν και οι Αμερικάνοι ότι και εμείς. Κάτι που βέβαια είναι πολύ κακό. Όχι γιατί δεν έπρεπε να πληρώνουν και οι κάτοικοι της άλλης πλευράς του Ατλαντικού το ίδιο, αλλά γιατί δεν έπρεπε οι τιμές αυτές να ανέβουν ποτέ. Δεν είναι ότι δεν πιστεύω πως δεν χάνουν χρήματα έτσι όπως έχει γίνει η οικονομία, απλά δεν πιστεύω ότι χάνουν τόσα πολλά που δε θα μπορούσαν να τα “καταπιούν”. Μιλάμε για μία κονσόλα που είναι πέντε χρονών. Σε παλαιότερες γενιές είχαμε ήδη δει την πρώτη μείωση τιμής και πηγαίναμε για την δεύτερη. Και αυτό το λέω απλά και μόνο γιατί τα υλικά είναι πιο φτηνά. Συγνώμη, αλλά όσο και να χτυπούν το κ*λο τους κάτω δεν μπορούν να με πείσουν ότι αυτή τη στιγμή τα υλικά του PlayStation 5 κάνουν πιο ακριβά απ’ όσο έκαναν πέντε χρόνια πριν. Αν δε δω αριθμούς δεν πιστεύω κανέναν. Εδώ να αναφέρω βέβαια ότι το ίδιο έκανε και η Microsoft πριν από τη Sony, αλλά εκεί όπως είπα και πριν -και δείχνουν και οι αριθμοί- μιλάμε για μία κονσόλα που είναι νεκρή εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια. 

Γιατί το έκαναν τότε; Πολύ απλά, γιατί τους παίρνει. Το PlayStation 5 αυτή τη στιγμή είναι η μόνη high-end κονσόλα στην αγορά. Αν γνώριζαν από τη Sony ότι η Microsoft θα τα έκανε ακόμα πιο σκα*ά αυτή τη γενιά, να είστε σίγουροι ότι η κονσόλα αυτή θα ήταν ακόμα πιο ακριβή την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας, όπως είχαν κάνει με το PlayStation 3 τότε που νόμιζαν ότι τους έπαιρνε να το κάνουν. Γιατί στην τελική, για κάποιο γα*ημένο λόγο, αυτές οι γαμημ*νές εταιρείες φαίνεται να μη μαθαίνουν ποτέ από την ιστορία τους. Είτε αυτή είναι καλή, είτε αυτή είναι κακή. 

Επίσης, αυτό φαίνεται και στο τι έκαναν με τις τιμές των games τους όταν νόμιζαν ότι τους παίρνει. Μικρό spoiler για τη γνώμη μου για το The Last of Us Part 1. Προσπάθησαν να μας πείσουν, και να μας πουλήσουν στα 80 ευρώ έναν τίτλο που είναι μεταφορά σε καλύτερη μηχανή γραφικών και τίποτα παραπάνω. Ότι έκαναν με το Shadow of the Colossus το οποίο όμως δεν ήταν σε τιμή όσο ένα καινούργιο PlayStation 4 game. Και ευτυχώς που δεν πήγε, και ξέρεις πως φαίνεται ότι δεν πήγε; Γιατί το Horizon Zero Dawn Remastered είχε χαμηλότερη τιμή την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του. Και τι να λέει αυτό; Αυτό λέει ότι όταν κυκλοφόρησε το PlayStation 5 είχαν βγει και συνέχισαν για κάποιο καιρό να βγαίνουν και άλλοι τίτλοι με το σκεπτικό του The Last of Us Part 1, αλλά με δύο “πραγματάκια” παραπάνω για να δικαιολογήσουν την τιμή των 80 ευρώ. Νομίζω ότι ο κόσμος ευτυχώς δεν τσίμπησε, γι’ αυτό είδαμε κυκλοφορίες όπως του Horizon Zero Dawn Remastered και του Days Gone Remastered στις τιμές που τις είδαμε. Και άντε καλά το δεύτερο δεν πούλησε και πολύ ούτε όταν ήταν καινούργιος τίτλος και ίσως γι’ αυτό να το έβαλαν πιο φτηνά το Remaster από την αρχή. Είμαι όμως 100% σίγουρος ότι αν είχε πάει πολύ καλά το The Last of Us Part 1, θα έβλεπες και το Horizon Zero Dawn Remastered στα 80 ευρώ. 

Καλά δε θα πιάσω καν τα GaaS… Το πόσα χρήματα έχασε η εταιρεία σε αυτά. Θα το πιάσω μόνο από μία πλευρά το θέμα, και αυτή είναι ότι όλοι εμείς που ακόμα αγοράζουμε τα προϊόντα τους θα είμαστε αυτοί θα πληρώσουμε τις μαλακ*ες του Jim Ryan. Και από τον έναν νταβατζή πάμε στον άλλον…

Nintendo μου καλή. Έτσι είναι όταν όλοι σου κάνουν τσιμ*ούκια με games που ναι μεν είναι καλά αλλά έχουν τεχνολογία του 2010 και του 2015. Ναι, για ακόμα μία γαμ*μένη φορά, δεν είμαι άνθρωπος των γραφικών. Ναι, όταν είναι όμορφα και καλά το λέμε, όταν είναι άσχημα και κακά πάλι το λέμε. Το θέμα όμως με τη “μαμά Nintendo” είναι ότι βγάζει τα games με τεχνολογία 2015 αλλά τα χρεώνει σαν να έχουν τεχνολογία 2025… Α! Κάτσε γράψε λάθος. Μερικά τα χρεώνει ακόμα παραπάνω. Γιατί; Γιατί τόσο λέει πιστεύουν από την εταιρεία ότι αξίζει το προϊόν τους. Ε, βέβαια όταν δεν έχει αριθμούς να πεις, “ρε φίλε η παραγωγή αυτή μας κόστισε 3 φορές πάνω από την προηγούμενη, θα στη χρεώσουμε παραπάνω”, τι άλλο να πεις; Λες και οι άλλες εταιρείες ή publishers που βγάζουν games δεν πιστεύουν ότι τα δικά τους αξίζουν 90 ευρώ, ήρθε η Nintendo να μας πει τα σωστά μαθηματικά. 

Μην πιάσουμε την κονσόλα… OMG, δε θα σταματήσω να μιλάω μέχρι αύριο γι’ αυτή! Μπράβο, φοβερό μηχανάκι… Τρέχει με το ζόρι το Cyberpunk 2077, πέντε χρονών παιχνίδι, αλλά κολλάει μωρέ στο Elden Ring, τριών χρονών παιχνίδι. Και θέλει τώρα εμένα κάποιος να με κοιτάει στα μάτια και να μου πει ότι αυτό το μηχάνημα αξίζει 500 ευρώ, και ότι είναι future-proof, και θα συνεχίσουν να βγαίνουν όμορφα games από τους 3rd party developers σε αυτό. Αλλά έτσι είναι το fanboyίλικι… Εγώ ακόμα ντρέπομαι έτσι όπως τα έχει κάνει η Microsoft που είπα πριν από πέντε χρόνια στο κολλητό μου να πάρει Xbox. Που πριν από πέντε χρόνια ήταν τελείως αλλιώς η κατάσταση, αλλά οι Nintendo fans μπορούν να πουν σε κάποιον, “βέβαια το Switch 2 αξίζει τα χρήματά του, και δεν πειράζει αν δεν έχεις άλλη κονσόλα, πάρε μόνο αυτό”… Δηλαδή μία ακριβοπληρωμένη κονσόλα, που σίγουρα δεν κοστίζει τόσο για να πωλείται τόσο. Με games που μόνο τα 1st party θα είναι καλά, και αυτά θα είναι πιο ακριβά από όλα τα άλλα games οπουδήποτε, ενώ η παραγωγή τους κοστίζει λιγότερο από όλα τα άλλα games οπουδήποτε.

Με αυτό πάμε και στην τελευταία κατηγορία που είναι όλοι μέσα. Η κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον. Και κάποιοι πρέπει να καταλάβουν ότι αυτό το “σπορ” δεν είναι ποδόσφαιρο. Αν χάσει η Sony μερικά εκατομμύρια πωλήσεις σε κονσόλες και games μόνο καλό θα κάνει. Αν χάσει η Nintendo την πρωτοπορία στα φορητά/hybrid μόνο καλό θα κάνει. Αν το επόμενο Halo είναι ακόμα μία πατάτα μόνο καλό θα κάνει να μην το παίξεις/αγοράσεις. Βέβαια ότι και να πούμε για τη Microsoft πλέον είναι περιττό, οι άνθρωποι έχουν παραδώσει τα όπλα. Τέλος πάντων, πάμε πίσω σε αυτό που έλεγα σε αυτή την παράγραφο. Κόψε τις αγορές. Και ναι αν τις κόψεις εσύ, εγώ και ο παραδίπλα, κάτι θα καταλάβουν. Ναι, μπορεί να μην τις κόψει ποτέ ένα μεγάλο μέρος του κοινού. Ένα μέρος που ίσως -αν και δε μου αρέσει η λέξη αυτή- δεν είναι και τόσο “ψαγμένοι”. Και ξέρεις γιατί θα τους πονέσει αυτό τους “μεγάλους παίχτες” της βιομηχανίας; Γιατί εσύ που έχεις χάσει τόση ώρα να διαβάσεις τις βλακείες μου εδώ, και εγώ που έχω χάσει τόση ώρα για να τις γράφω, δε δίνουμε λεφτάκια μόνο σε ένα FIFA και ένα CoD. Δίνουμε σε πολλά περισσότερα, που αν τα χάσουν, κάτι θα αλλάξουν για να τα ξαναπάρουν. Πάντα βέβαια, ευελπιστούμε προς το καλύτερο. 

Και κάπως έτσι φτάνεις στο συμπέρασμα ότι τελικά μόνο οι μικρές παραγωγές θα μας σώσουν. Τώρα το θέμα με τις κονσόλες είναι λίγο πιο περίπλοκο, και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω 100% απάντηση σε αυτό. Γιατί και χίλια καλά indies να βγουν, αν δεν έχεις κάπου να τα παίξεις, κλάιν και που βγήκαν. Τι να σου πω; Να σου πω PC; Ίσως είναι μία λύση, αλλά για να φτιάξεις κάτι καλό, σίγουρα θες παραπάνω χρήματα από τις κονσόλες. Βέβαια εδώ μιλάμε για τις κονσόλες του 2025 που είναι του 2025, όχι το Switch 2, αυτό είναι του 2021, άντε 2022. Θα σου πω PC όμως. Ξέρεις γιατί; Γιατί ναι μεν μπορεί να έχει διπλάσια τιμή τουλάχιστον, αλλά από το PC γλιτώνεις τόσα πολλά από τα γύρω που πιστεύω ότι σε δύο χρόνια το πολύ έχει βγάλει τη διαφορά. Εντάξει, επίσης δεν είναι και τόσο εύκολη η μετάβαση. Ναι, το ξέρω, αλλά και πάλι εδώ θα πω ότι αν είσαι κάποιος που έχει φτάσει τόσο μακριά στο κείμενο μάλλον γνωρίζεις τι θα πει gaming στο PC ή τουλάχιστον δε σου είναι και τόσο δύσκολο να μάθεις. 

Δύο χιλιάδες λέξεις λοιπόν απλά για να πω ότι το PC είναι καλύτερο; Όχι, το αντίθετο. Τα κακά των κονσολών, των μεγάλων publishers κτλ, έρχονται και στο PC, αν δεν είναι ήδη εδώ. Δύο χιλιάδες λέξεις απλά για να πω τον “πόνο μου”. Και πάλι, έναν “πόνο” που δεν το λέω με νεύρα. Δεν έχω καθόλου νεύρα όταν τα γράφω αυτά. Ούτε θα προσπαθήσω να σε πείσω, όπως έκανα παλιά. “Θέτε λαϊκά, φάτε λαϊκά”, που έλεγε και ο στοίχος από τα Ημισκούμπρια. Στην τελική όλοι μας κάνουμε μα*ακίες για κάτι που αγαπάμε. Απλά το θέμα μου είναι να μη γίνεται οπαδική αυτή η αγάπη, φοράμε παρωπίδες, και στην τελική γινόμαστε “βασιλικότεροι του βασιλέως” σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουμε πράξεις και καταστάσεις που ούτε οι ίδιες οι εταιρείες που τις κάνουν δεν έχουν δικαιολογίες να μας πετάξουν στα μούτρα έστω και ψέματα γι’ αυτές. 

Μάντεψε… Επειδή πάμε στις δυόμιση χιλιάδες λέξεις δε θα γράψω τίποτα για την Gamescom σε αυτό το άρθρο. Αν είσαι ένας από τους λίγους που έχεις φτάσει μέχρι εδώ, πρώτα απ’ όλα να σου πω ευχαριστώ, και μετά να σου υποσχεθώ ότι το επόμενο κείμενο δε θα είναι μιζέρια! Είτε μιλήσω για τον Indiana, είτε γι’ αυτά που μου έκαναν εντύπωση από την Gamescom, είτε πούμε για τα δύο The Last of Us στο PC, θα είναι ένα αρθράκι λίγο πιο χαρούμενο. Ξέρω είναι πολύ περίεργο σε μία περίοδο που όλοι στη βιομηχανία μιλάνε με καλά λόγια για την καινούργια “σεζόν” που πιάνει από τον επόμενο μήνα, εγώ να κράζω. Πραγματικά όμως ήθελα να τα πω. Συγνώμη, και πάλι ευχαριστώ για την ανάγνωση. 

Καλή συνέχεια, καλό Σαββατοκύριακο, και όπως πάντα τα φιλία μου!! 😘😗😙😚