Coffee and Games, 14.11.2020:
Ωωω… (cute voice) The Last of Us! Όλοι λένε και λένε γι’ αυτό το game και ήρθε η ώρα να το δω και εγώ. Είμαι αρκετά κοντά στο τέλος του αλλά δεν θα ήθελα να μιλήσω για αυτό πριν δω τίτλους τέλους. Περιμένω πως και πως να βιώσω αυτό το συγκλονιστικό φιλάνε που λένε όλοι τόσα χρόνια. Ένα τέλος που για κάποιο (καλό) λόγο δεν έχω φάει spoil ακόμα. Πάμε όμως στο θέμα μας σήμερα.
Με αφορμή το The Last of Us θα ήθελα να μιλήσω σήμερα για τα αποκλειστικά games και τις καινούργιες κονσόλες. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αποκλειστικό game στην εκάστοτε πλατφόρμα. Όλοι ξέρουμε το τι καλά ή (ίσως) κακά μαντάτα αυτό φέρνει για τους απαχού gamers. Από τη μία πλευρά πιστεύω ότι αυτά πρέπει να υπάρχουν. Βοηθούν την εκάστοτε πλατφόρμα και κατ’ επέκταση το μέσο και τη βιομηχανία. Από την άλλη υπάρχει το ερώτημα, γιατί είναι κακό όλο και περισσότεροι να μπορούν να πιάσουν στα χέρια τους αυτά τα games; Γιατί τις περισσότερες φορές έχουμε να κάνουμε με προϊόντα που και αξίζουν το χρόνο μας αλλά είναι και games-σταθμοί.
Έτσι έχουμε τα δύο μοντέλα που ακολουθούν οι δύο, από τους τρεις μεγάλους της βιομηχανίας για τα αποκλειστικά τους. Η Microsoft, προσπαθώντας να κάνει το Xbox πλατφόρμα και όχι απλά κονσόλα, βγάζει όλα τα αποκλειστικά της day-one και στο PC καθώς και στο Game Pass, πράγμα που σημαίνει και σε Android λειτουργικά.
Η Sony ακολουθεί το μοντέλο της χρονικής αποκλειστικότητας για την κονσόλα της και τα αποκλειστικά της. Βγάζει τα games στο PC μετά όμως από κάποιο χρονικό διάστημα αλλά και αυτό όχι σε όλα. Ο χρόνος, βέβαια έχει δείξει στην εταιρεία ότι αυτό της αποδίδει περισσότερα κέρδη από κάποιον τίτλο. Με αυτό στο μυαλό τους, θέλουν να μεταφέρουν κι άλλους τίτλους στο PC. Είτε πρόκειται για παλιούς, είτε για μελλοντικές κυκλοφορίες.
Η Nintendo απλά δεν ασχολείται με το όλο θέμα και κρατάει τις αποκλειστικότητες της. Κάνει βέβαια “δειλά” και μικρά βήματα στο να πάει τα franchise της στα κινητά. Αυτό όμως φαίνεται ότι είναι περισσότερο για διαφήμιση. Κάτι που της αποφέρει βέβαια και πολλά κέρδη.
Και το βασικό θέμα μου έχει να κάνει με αριθμούς και, πάλι, ένα μικρό κράξιμο. Κράξιμο για αυτούς που τους έχει πιάσει το παράπονο που δεν έχουν τις καινούργιες κονσόλες στην κυκλοφορία τους και θα πρέπει να περιμένουν. Οι αριθμοί, τους οποίους έχω γράψει πιο αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο, δείχνουν ότι ένας στους δέκα κατόχους PlayStation 4 έχει το πιο πετυχημένο αποκλειστικό game την πλατφόρμας, Spider-Man. Το κάθε studio και η μαμά Sony είναι πολύ ευχαριστημένοι με τα νούμερα και πολύ καλά κάνουν γιατί είναι μεγάλα. Όμως αν το δεις από μακριά είναι κρίμα να τα έχουν πιάσει στα χέρια τους τόσο λίγοι gamers. Λίγοι σε σχέση με το σύνολο. Ειδικά όταν μιλάμε για αποκλειστικά games που πάντα έχουν κάτι να πουν. Με ιστορίες, μηχανισμούς και ιδέες που πάντα πάνε το μέσο ένα ή και πολλά βήματα μπροστά.
Από την άλλη έχουμε μια κυκλοφορία καινούργιων μηχανημάτων με το μικρότερο αριθμό καινούργιων τίτλων μαζί με αυτά που είχαμε ποτέ στην ιστορία των videogames. Η Microsoft παίρνει πίσω την κυκλοφορία του Halo Infinite αφήνοντας την κονσόλα της χωρίς κανένα καινούργιο παιχνίδι γι’ αυτή. Η Sony βγάζει ένα remake και ένα “κανονικό” τίτλο, ο οποίος όμως βγαίνει και σε PlayStation 4. Δηλαδή είναι σαν να μας λένε, “πάρτε κονσόλα του χρόνου όταν θα βγάλουμε κάτι”.
Γιατί, OK, να καταλάβω ότι μπορεί να θες να λιώσεις το Demon’s Souls και μετά τι; Και ας είναι ένα remake που κάνει το game σαν κανούργιο. Το έβγαλες, το έλιωσες κτλ, μετά τι θα παίξεις; Το σύστημα δεν έχει games πέρα από αυτά που παίζουν πολύ ωραία στο PlayStation 4 σου. Βέβαια το PlayStation 5 κάνει κάποιες quality of life αναβαθμίσεις. Αναβαθμίσεις ποθ κατά τη γνώμη μου δεν αξίζουν πεντακόσια ευρώ μόνο γι’ αυτές. Όσο κι αν γ**άνε και δέρνουν (ειδικά το loading time).
Βέβαια θα μου πεις η κονσόλα είναι και μια επένδυση που σε βάθος χρόνου θα φανεί. Γιατί όμως να κάνεις μια τέτοια επένδυση τώρα; Από τη στιγμή που μπορείς με πολύ λιγότερα να πάρεις τα games που δεν έχεις παίξει στο προηγούμενο μηχάνημα και να είσαι μια χαρά. Άσε που κατά καιρούς αυτά τα games η κάθε εταιρεία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα έχουν δώσει και τσάμπα. Για να μην πω ότι μπορείς να πάρεις και την αντίπαλη κονσόλα να παίξεις αυτά που δεν έχεις παίξει, αν και σε αυτή την περίπτωση πιστεύω πως πλέον δεν αξίζει τόσο γιατί έχουμε backwards compatibility και στα δύο συστήματα οπότε ότι δεν έχεις παίξει από το αντίπαλο στρατόπεδο μπορείς να το παίξεις μελλοντικά όταν πάρεις την επόμενη πρόταση της εκάστοτε εταιρείας.
Ένα κακό που μπορεί να έρθει, από την γρήγορη απόκτηση μια κονσόλας που δεν μπορεί να μας προσφέρει κάτι το τόσο διαφορετικό (ακόμα) στα games μας, είναι το ότι πολύ φοβάμαι μην το δουν με καλό μάτι οι εταιρείες και έχουμε αναβαθμισμένα μοντέλα κάθε ένα με δύο χρόνια, όπως γίνεται με τα smartphones. Αναβαθμίσεις που δεν χρειαζόμαστε 100% και βγαίνουν μόνο και μόνο για να πάρουν τα λεφτά των early adopters.
Και για να κλείσω και σήμερα θα πω μόνο ότι στην τελική το ζητούμενο είναι να παίζουμε όσο το δυνατόν πιο πολλά και καλά παιχνίδια. Σίγουρα οι καινούργιες κονσόλες φέρνουν κάτι το πολύ δυνατό στα χέρια μας αλλά αν δεν μας δείξουν και οι developers τι μπορούν να κάνουν με αυτά τα μηχανήματα είναι λίγο δώρον άδωρον.
