1K Coffee & Games Live, και διάφορα άλλα

Coffee & Games 18.10.2025:

Ακόμα ένα ΣΚ και ακόμα ένα C&G. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάτι που να με καίει να πω αυτήν την εβδομάδα. Σκέφτομαι να κάνω λοιπόν ένα “λίγο απ’ όλα”, και ίσως να δώσω κάποιο παραπάνω βάρος στο γεγονός ότι πλέον είμαστε “1K plus” στα αριθμημένα C&G Live, και το game που έπαιξα για να το γιορτάσω αυτό. 

Η αρχή στα άκυρα θα γίνει με το review μου για το Bye Sweet Calore για το GO. Δυστυχώς, περίμενα κάποια πράγματα παραπάνω από τον τίτλο. Σίγουρα είναι όμορφος. Σίγουρα έχει καλούτσικη ιστορία που θέλει να περάσει και ένα νόημα. Σαν game όμως το χάνει, και από κάποια φάση και κάτω γίνεται λίγο κουραστικό ή ακόμα και εκνευριστικό σε κάποιους τομείς. Δε νομίζω ότι υπάρχουν ακόμα πολλά να προσθέσω πέραν αυτών που είπα στο review. Απλά είναι τόσο ωραίο το art του game που πραγματικά στεναχωρήθηκα που δεν είναι τόσο καλό, γιατί το ήθελα να είναι τόσο καλό. Α! Κάτι που μου ήρθε τώρα είναι ίσως το γεγονός ότι το “πλασάρουν” πολύ σαν horror εμπειρία και δεν είναι. OK, δεν είναι για μικρά παιδιά, αλλά horror δεν το λες. Ακόμα μία χαμένη ευκαιρία κατά τη γνώμη μου. Θα ήταν πολύ ωραίο σαν contrast να είναι ένα game με τέτοιο art, αλλά να έχει μία πολύ πιο σκοτεινή ιστορία, και να βλέπεις και τίποτα ακραία στην οθόνη, όπως σε Silent Hill ή Resident Evil. Δεν έγινε όμως, δεν πειράζει. Ίσως στον επόμενο. 

Σειρά έχει το τι περιμένουμε μέσα στο επόμενο διάστημα και είμαι λίγο hyped. Αν με ξέρετε μάλλον καταλαβαίνετε ότι μιλάω για τον επόμενο τίτλο Vampire: The Masquerade. Ναι, ίσως το Bloodlines 2 να μην είναι σαν το προκάτοχό του. Ίσως να ήταν καλύτερα να είχε κάποιον άλλον τίτλο από κάτω, αλλά τι να κάνουμε; Από τα previews ξέρουμε ότι δεν περιμένουμε ένα τόσο μεγάλο RPG, και κάτι τόσο “RPG” θα μπορούσα να πω όσο το πρώτο. Αλλά τι να λέει αυτό; Αν είναι μία ωραία ιστορία που να σε κρατήσει, στον World of Darkness, δεν πειράζει. Ακόμα και τα New York Series – που ακόμα δεν έχω παίξει το τρίτο – και το Swansong, ήταν μία χαρά. Ίσως όχι τα καλύτερα, αλλά μία χαρά. Από το studio που βγάζει το Bloodlines 2 τουλάχιστον περιμένω καλή ιστορία, σε αυτό το έχουν λίγο – πολύ. Στα του gameplay φοβάμαι γιατί δεν έχουν κάνει και πολλά τα παιδιά εκεί. Μπορεί όμως αυτό το game να είναι αυτή η δημιουργία που θα τους ανεβάσει. Περιμένουμε να δούμε… 

Επόμενο game, το οποίο μάλλον είναι τρελό που το περιμένω πώς και πώς, αλλά τι να σου πω; Αυτό λοιπόν, είναι το Terminator 2D NO FATE. Θα βάλω trailer να δεις. Μοιάζει σαν το όνειρο κάθε παιδιού που μεγάλωσε στα ‘90s. Και πέραν του ότι θα παίξεις και καλά όλη την ταινία. Είπαν ότι μπορείς με τις επιλογές σου να αλλάξεις πράγματα στο σενάριο και να δεις πως θα ήταν αν η ταινία πήγαινε προς εκείνο το μονοπάτι. Βέβαια, δεν ξέρουμε πόσο μεγάλο θα είναι το ένα πέρασμα του τίτλου, αλλά είναι καλή ιδέα για να σε κάνει να το ξαναπαίξεις. 

Τελευταίο θέμα για σήμερα – σε αυτό το μικρό κείμενο – είναι και το χιλιοστό επεισόδιο του C&G Live. Φτάσαμε τα χίλια αριθμημένα επεισόδια. Μου πήρε περίπου τέσσερα και κάτι χρόνια να το κάνω αυτό. Θα ήταν πιο γρήγορα αν δεν είχα κάποια επεισόδια που είναι “extra”, και επίσης αν το σχέδιο για κάθε μέρα τουλάχιστον μίας ώρας stream ήταν κάτι που ακολουθούσα όπως τότε στην αρχή. Δυστυχώς, η ενήλικη ζωή βαράει την πόρτα, και όταν θες να παίζεις και κάτι άλλο πέραν αυτού που παίζεις στα stream, πρέπει να κόψεις το “κάθε μέρα από μία ώρα”. Καλά ήταν όσο μπορούσε να γίνει μέσα στις καραντίνες, πλέον όμως δεν… Και μιλώντας για τις καραντίνες μου ήρθε στο μυαλό και το άλλο. Το blog άρχισε εκεί. Άρχισε τουλάχιστον στη φάση που είναι τώρα. Γιατί είχα και παλιά blog, αλλά το έκλασα μετά από κάποιον καιρό. Το ίδιο είχα κάνει και με τα streams. Έχω κάνει και πολύ παλιά streams, αλλά για κάποιο λόγο τα σταμάτησα. Και στις δύο περιπτώσεις λοιπόν, οι καραντίνες, ο πολύς ελεύθερος χρόνος, και το ότι δεν μπορώ να “κάτσω τον κ*λο μου” για πολύ καιρό χωρίς να κάνω κάτι, με “έσπρωξαν” στο να ξαναπιάσω να γράφω και να κάνω streams. 

Τα streams δεν ήταν στο κεφάλι μου από την αρχή. Αν δεν κάνω λάθος τα έπιασα περίπου ένα χρόνο μετά το blog. Και στην αρχή ήταν στα ελληνικά. Βασικά, ήταν λίγο ότι να’ναι. Κάποια στα ελληνικά, κάποια στα αγγλικά. Μετά από έναν αριθμό και έπειτα όμως είπα ότι θα πάω μόνο αγγλικά και δεν το έχω μετανιώσει. Μέσω αυτού έμαθα να μιλάω αγγλικά. Εννοώ, ότι μιλούσα και πριν, και ακόμα και τώρα τα αγγλικά μου δεν είναι καλά. Εξαιτίας όμως του ότι μιλούσα τόσο πολύ στα streams, με έκανε πλέον να έχω πολύ καλύτερη ευφράδεια λόγου στη γλώσσα αυτή, παρόλο που ακόμα μου λείπουν πολύ βασικές γνώσεις. Αυτό νομίζω είναι κάτι που δε θα γίνονταν αν δεν άλλαζα τη γλώσσα. Και τελικά εκεί μείναμε. 

Μετά από λίγο καιρό ήταν, σαν τότες, τα είκοσι χρόνια του Xbox, και είπα να παίξω τις δύο μεγάλες του σειρές. Μέχρι εκείνη τη στιγμή έπαιζα στα streams ότι έπαιζα και εκτός αυτών, και επειδή τα έπαιζα αυτά και εκτός, δεν είχα όλο το game σε stream. Μετά τα Halo και τα Gears of War, ήταν η φάση που άρχισα να πλάθω την ιδέα που έχει τώρα το κανάλι. Δηλαδή, να παίζω μία σειρά ολόκληρη με το ένα game πίσω από το άλλο. Οι λόγοι πολλοί. Και το να δούμε την εξέλιξη της εκάστοτε σειράς μέσα στα χρόνια. Και για να υπάρχει κάπου όλη η σειρά, αν θέλει κάποιος να τη δει. Και για να δω και εγώ κάποια κεφάλαια σειρών που δεν είχα δει ποτέ. Αυτό ακόμα και σήμερα πάει έτσι, με μικρά διαλείμματα εδώ και εκεί για να παίξω κάτι που έχω πάρει day-one και θέλω να το δω στο κανάλι. Και τώρα για να σε τρελάνω, και για να μεγαλώσει λίγο το κείμενο (!), θα σου απαριθμήσω όλες τις σειρές που έχω παίξει στο κανάλι σε αυτά τα χίλια επεισόδια! 

Resident Evil, τουλάχιστον ό,τι μπορούσα να παίξω μέχρι στιγμής στον εξοπλισμό που έχω, εκτός από την αρχική τριλογία που έχει βγει στο GOG και δεν την έχω αγοράσει ακόμα. Την τριλογία του Dead Space, και το remake του πρώτου τίτλου. Εδώ χρωστάω το Dead Space Ignition, το οποίο το έχω και μπορώ να το παίξω. Όπως είναι και πριν, όλα τα Halo games, μαζί με τα Halo Wars, και τα δύο “Spartan… κάτι” που ήταν mobile games. Όλα τα Gears of War, μαζί με το Tactics. Οτιδήποτε υπάρχει από Alan Wake, μαζί με το Control που είναι στο ίδιο σύμπαν. Τα Vampire: The Masquerade που ανέφερα και πριν. Εδώ να αναφέρω ότι έχω και το πρώτο Bloodlines και το Redeption, και θα ήθελα να τα έχω και αυτά σε streams… Θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά να τα παίξω. Όλη τη σειρά Borderlands, με τα Tales from…, αλλά όχι το τέταρτο ακόμα. Όλα τα Batman: Arkham, μαζί με το Gotham Knights και το Suicide Squad. Σχεδόν ό,τι έχει βγάλει η Supermassive Games από τις “ταινίες – games” της, με το τελευταίο να έχει μπει μόλις στο Game Pass, και να σκέφτομαι να το δω και αυτό για να φύγει η “υποχρέωση”. Castlevania: Lords of Shadow τριλογία. Όλα τα DOOM. Ναι, όλα. Από τα παλιά, μέχρι σήμερα. Τα δύο Evil Within. Τα τρία Metro. Τα δύο Hellblade. Την τριλογία των BioShock. Τα δύο Space Marine από το Warhammer 40K. Ό,τι μπορώ να παίξω στον εξοπλισμό που έχω από Silent Hill, με το f να είναι το επόμενο που θα πάμε για NG+, και το remake του δεύτερου να περιμένει για να αγοραστεί και γίνει και αυτό stream. Ό,τι έχει βγει από Darksiders. Τα δύο The Last of Us. Και τέλος από τις σειρές, την σειρά Uncharted. Εκτός από αυτά υπάρχουν και διάφορα άλλα διάσπαρτα, όπως ας πούμε το Hogwarts Legacy ή το The Callisto Protocol κ.α. 

Για το χιλιοστό όμως επεισόδιο ήθελα να παίξω το αγαπημένο μου game ever. Ναι, έχω γράψει γι’ αυτό και δε θα το ξανακάνω τώρα, αλλά αγαπώ τόσο πολύ και για τόσους πολλούς λόγους το Shadow of the Colossus. Δεν υπάρχει κάτι σαν και αυτό στη βιομηχανία, και δε θα υπάρξει. Αυτό δεν είναι κακό. Άλλωστε ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτό το game είναι η μοναδικότητά του. Τέλος πάντων, έβγαλα και τη σημερινή φωτογραφία από αυτό γιατί κολλάει με το θέμα. Επίσης, σήμερα κλείνουμε και είκοσι χρόνια από την κυκλοφορία αυτού του τίτλου. Είκοσι χρόνια σχεδόν από τότε που το έπιασα στα χέρια μου. Έκατσαν καλά αυτά τα δύο μαζί από καθαρή τύχη. Αν δεν το έχετε παίξει και μπορείτε κάπως να το παίξετε, ΠΡΕΠΕΙ να το δείτε. Αν δεν μπορείτε να το παίξετε δείτε τα streams μου να πάρετε μία γεύση. Ο τίτλος αυτός είναι αξεπέραστος. Μάλιστα, σκέφτομαι να το κάνω και στάνταρ κάθε τρία με τέσσερα χρόνια, το πολύ, να το ξαναπαίζω για να το θυμάμαι. 

Αυτά τα λίγα και μπερδεμένα για σήμερα. Πριν κλείσω όμως να δώσω ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ σε όσους με βλέπουν. Ξέρω δεν είναι πολλοί, αλλά δεν πειράζει. Ίσως να είναι και καλύτερα έτσι. Πρέπει όμως να το πω. Σας ευχαριστώ πολύ, γιατί αν δεν είχα και εσάς δε θα πήγαινα ποτέ στα χίλια, όσο όρεξη και πείσμα και αν έχω. Επίσης, αν έφτασες μέχρι εδώ, σε ευχαριστώ πολύ και εσένα “Τάκη” μου, και αν δεν έχεις έρθει ποτέ από τα streams, πέρασε καμία βόλτα. Επειδή, το πρόγραμμα εκεί είναι λίγο ότι να’ναι, πάντα λέω αν θες ακολούθα τα social media του καναλιού. Εκεί ποστάρω ΠΑΝΤΑ πριν το stream κάτι. Οπότε αν δεις κάτι εκεί, σε δέκα με δεκαπέντε λεπτά θα είμαι live. Τέλος πάντων, ας δώσω τις ευχές μου για καλή συνέχεια, καλό Σαββατοκύριακο, και ας σας αφήσω να ηρεμήσετε! Δεν ξεχνάω όμως όπως πάντα, τα φιλία μου!! 😘😗😙😚

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *