Κάποιος ΔΕ θέλει να αγοράζουμε day-one

Coffee And Games 22.01.2023:

Και τρίτη συνεχόμενη Κυριακή στη μέρα του το C&G; Τι έχει γίνει εδώ; Ίσως, τελικά να φτιάχνει το πρόγραμμα μέσα από τα κακά του. Για να φτιάξει όμως ακόμα πιο πολύ, για ακόμα μία φορά πρέπει κάτι να κοπεί. Και αυτές τις εβδομάδες είναι τα livestreams

Πάμε για το καλύτερο πράγμα που θα πει ότι πρέπει να γίνουν “θυσίες” αυτές τις μέρες. Με τις “μέρες αυτές” να μη γνωρίζω ακόμα το πόσες θα είναι. Αν υπήρχε μόνο η δουλίτσα στη μέση τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. Υπάρχει όμως και αυτή η αλλαγή που παλεύω -σχεδόν- από το καλοκαίρι και πρέπει κάποια στιγμή να γίνει. Οπότε μία στάση στα livestreams για την εβδομάδα που πέρασε. Μία στάση για την εβδομάδα που έρχεται. Και τέλος, μάλλον μία στάση και για τη μεθεπόμενη, θα δούμε. 

Γενικά, χρόνος δεν υπάρχει αλλά ελπίζουμε ότι από τα μέσα του επόμενου μήνα -βαριά το Μάρτη- αυτό θα αλλάξει. Έρχονται πολύ καλά games από σήμερα μέχρι τα τέλη του Μάρτη. Επειδή είμαι “τρελός”, θέλω να τα παίξω όλα σε streams. Και δεν είναι ότι στον -όποιον- ελεύθερο χρόνο μου παίζω κάτι. Πολύ λίγα, και για πολύ λίγο. Ακόμα προσπαθώ να βγάλω το Gungrave G.O.R.E, αλλά θέλω να πιστεύω ότι μέχρι σήμερα θα έχει τελειώσει και αυτό. 

Το “κακό” στην υπόθεση είναι ότι την Παρασκευή που μας έρχεται κυκλοφορεί το remake του Dead Space. Εντάξει, ας μην κρύβομαι πια, θέλω να το παίξω day-one! Το θέμα είναι ότι μάλλον δε θα γίνει αυτό. Και το ακόμα πιο κακό είναι ότι αν το Dead Space πάει πίσω, λογικά θα πάει πίσω και το Hogwarts Legacy. Ακόμα ένας τίτλος που με καίει να δω day-one. Και πάλι όμως, δεν πειράζει. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, θα έχουμε χρόνο και με το παραπάνω μετέπειτα μέσα στο 2023. 

Με κίνδυνο να γίνει “αγαπητό μου ημερολόγιο” το σημερινό G&C (!), θα συνεχίσω στο ότι δε βλέπω την ώρα να πάρουν και πάλι μπροστά και οι άλλες δύο στήλες του blog αλλά και πάλι… Το κείμενο για το Thor: Love and Thunder δεν το έχω έτοιμο αλλά έχω δει την ταινία και έχω τις σημειώσεις μου. Για το Resi είμαι ακόμα πιο ενθουσιασμένος βέβαια. Μετά το τόσο διάβασμα που έριξα για τα Outbreak, μπήκαμε επιτέλους στο Resi 2. Ίσως το αγαπημένο μου από τη σειρά. Παρεμπιπτόντως, ο τίτλος έκλεισε τα 25 του χρόνια εχτές-προχτές. Το κείμενο είναι έτοιμο και “μονταρισμένο” για να βγει από το Νοέμβριο αλλά με αυτά και αυτά, ακόμα τίποτα. 

Ας περάσουμε στον προβληματισμό της εβδομάδας, που σήμερα έχει να κάνει με τις προπαραγγελίες. Βλέπω/καταλαβαίνω ότι για κάποιο λόγο οι εταιρείες είναι σαν να μας σπρώχνουν να μην αγοράζουμε games day-one και θα αναλύσω λίγο αυτή τη σκέψη μου στο άρθρο. 

Κειμενάκια έχουν ήδη γραφτεί τόσο για τις τιμές -κάτι που θα αναφέρω και σε αυτό το κείμενο, όσο και για τα patches που βγαίνουν από τη 1η μέρα κυκλοφορίας ενός τίτλου. Αυτά τα δύο από μόνα τους είναι ίσως πολύ καλοί λόγοι για κάποιον να μην προπαραγγείλει ή ακόμα και να αγοράσει έναν τίτλο την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Στα γρήγορα για τα patches να πω ότι πλέον δε νομίζω να υπάρχει κάποιος νοήμον “gamer” που να πιστεύει ότι θα παίξει το game όπως πρέπει ή στην καλύτερη δυνατή έκδοσή του την πρώτη μέρα. Εδώ δε μιλάω μόνο για τα διάφορα bugs ή κολλήματα που μπορεί να βρούμε σε έναν τίτλο. Μιλάω ότι υπάρχουν παραδείγματα, σαν του The Witcher 3 ας πούμε, που αυτός που το έπαιξε day-one σε σχέση με εμένα -που το είδα αρκετά χρόνια μετά- είδαμε άλλο UI στον χαρακτήρα μας. Αλλαγμένο προς το καλύτερο σίγουρα -και “μπράβο” στη CD Projekt που το έκανε- αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι ίσως θα ήταν καλύτερα για τον early adopter να περιμένει ένα με δύο χρονάκια όπως έκανα εγώ. 

Οπότε, σίγουρα σε αυτό το θέμα μπορείς να πεις ότι αυτός που πιάνει τον τίτλο αρκετό καιρό μετά παίζει κάτι πολύ καλύτερο. Μετά από τα τόσα patches και τη διόρθωση διαφόρων κολλημάτων του game. 

Στα των χρημάτων, τι να πρωτοπείς; Καταρχάς, πλέον μιλάμε για 80άρια. Τελείωσε, το πέρασαν. Αν θες κάτι day-one πρέπει να το πληρώσεις. Ευχαριστούμε πολύ 2K, ευχαριστούμε πολύ Activision, αλλά πάνω απ’ όλους ευχαριστούμε πολύ Sony. Και όποιος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η Sony είναι αυτός που έδωσε καλύτερο πάτημα γι’ όλους, ας κοιτάξει ποιος έχει την πρωτοκαθεδρία στη Βιομηχανία “μας”. 

Μετά τα 80άρια έχουμε τις Deluxe Edition. Συνήθως, αυτές δίνουν στολές και διάφορες άλλες μ***κίες που πριν από δέκα χρόνια μπορούσες να τις ξεκλειδώσεις παίζοντας το game. Και -για να σου το κάνουν ακόμα πιο θελκτικό- αν δεν αγοράσεις αυτή την έκδοση, κάποια από τα πράγματα που δίνει -ίσως- να μην μπορέσεις να τα πάρεις κάπως στον τίτλο σου. 

Μετά έχουμε τα DLCs, που πλέον έχουν γίνει standard. Αυτά δεν είναι απαραίτητα κακά. Κάποια από αυτά κιόλας είναι πολύ-πολύ ωραία θα έλεγα. Σίγουρα δίνουν κάτι παραπάνω σε αυτόν που αγάπησε ένα game. Είναι κακό όμως γιατί είναι έξτρα χρηματάκια για κάποιον που θέλει να έχει τα πάντα από το game του. 

Με αυτά τα δύο και μόνο στο μυαλό, έχω αγοράσει εκδόσεις -πχ, στη σειρά Borderlands- που το “να περιμένεις” τους έδωσε τρελή αξία, με τη value-for-money λογική. Σχεδόν όλη η σειρά, plus τα DLCs, plus ότι άλλο είχαν τριγύρω -όπως την αναβάθμιση για Series X, σε τιμές πολύ χαμηλότερες του 50%. Το ίδιο με το Mortal Kombat 11 ή το Injustice 2. Πολύ καλά πακέτα με “τα πάντα-όλα” μέσα, σε πολύ χαμηλές τιμές. Χαμηλές, μιλώντας πάντα σε σχέση με το τι θα έπρεπε να δώσει αυτός που ακολουθεί τον “τάδε” τίτλο από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του. 

Δύο τα κρατούμενα μέχρι εδώ εναντίον της day-one/προπαραγγελίας ενός game. Χρήματα και patches που θα το κάνουν πολύ καλύτερο -στις περισσότερες περιπτώσεις- με την πάροδο του χρόνου.

Το τελευταίο όμως είναι και το πιο σημαντικό πιστεύω. Δεν έχουμε δει το προϊόν που πάμε να πάρουμε. Αυτό είναι κάτι που πολύ λίγες βιομηχανίες έχουν. Με τη δική “μας” να έχει στήσει ολόκληρο μηχανισμό πάνω σε αυτό. Δε μιλάμε απλά για το “άντε να δούμε πόσο το περιμένει ο κόσμος”. Μιλάμε για περιπτώσεις που ο ίδιος ο developer έχει πρόβλημα με τον publisher αν δεν γίνουν οι ανάλογες προπαραγγελίες από τον κόσμο. Χωρίς να έχω κάποια πληροφορία εκ των έσω επί του θέματος, δε θα μου κάνει εντύπωση αν υπάρχει κάποιος όρος σε κάποιο συμβόλαιο που να μιλάει αποκλειστικά για τις προπαραγγελίες και να τις συνδέει το ποσό που θα πάρει κάποιος ως ανταμοιβή για τη δουλεία του σε κάποιο game. 

Και επιστρέφοντας στο προκείμενο, δεν ξέρουμε τι θα πάρουμε, πως πάμε και κάνουμε παραγγελίες; Ή ακόμα-ακόμα, πως πάμε και δίνουμε λεφτάκια γι’ αυτό; Τρόποι να μάθουμε αν κάτι αξίζει υπάρχουν. Το Ίντερνετ είναι εδώ. Αλλά θα πρέπει να περιμένουμε λίγο, για να δούμε. Εδώ είναι που μπαίνει το επόμενο επιχείρημα σε αυτό που λέω. Περιμένεις και βλέπεις αν κάτι αξίζει. Και με το “περιμένεις” εννοώ, ότι μπορεί να περιμένεις και πολύ. 

Οπότε, συνοψίζοντας έχω αρχίσει και σκέφτομαι πολύ για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να παίρνουμε games day-one… Έχουμε το συνολικό χρηματικό ποσό που πρέπει να δώσουμε για τον τίτλο, που είναι πολύ μικρότερο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Έχουμε τα patches και τα updates, που κάνουν έναν τίτλο -τις περισσότερες φορές- πολύ καλύτερο ποιοτικά σε βάθος χρόνου. Και τέλος, αλλά ίσως πιο κύριο, έχουμε το ότι δεν ξέρουμε τι θα πάρουμε στα χέρια μας. 

Στον αντίποδα όμως έχουμε ένα πολύ μεγάλο πράγμα. Από τη φύση μας εμείς που αγαπάμε πολύ το μέσο, είμαστε και “παιδάκια”. Έχω ξαναγράψει, οι εταιρίες το ξέρουν αυτό, και το εκμεταλλεύονται φουλ. Όταν σε “βαράνε” με όλο το καλό υλικό που έχουν από έναν τίτλο που πρόκειται να κυκλοφορήσει, σε ένα IP που σου αρέσει, είναι πολύ δύσκολο να μην προβείς στην “άσχημη” κίνηση. Υπάρχουν τίτλοι που όλοι μας μπορούμε να κάνουμε υπομονή, αλλά δυστυχώς υπάρχουν άλλοι που δεν μπορούμε. Και αυτό το λέω ως ένας άνθρωπος που πάω με το συναίσθημα πολλές φορές στη ζωή μου και αυτό μου έχει κοστίσει σε πολλαπλά επίπεδα. 

Στο θέμα μας: ναι, μου έχει στοιχίσει αρκετά λεφτάκια τα οποία θα μπορούσαν να πάνε κάπου άλλου. “Άλλου” ακόμα και αν μιλάμε για το ίδιο Μέσο, δηλαδή σε άλλα games ή collectables. Γιατί όπως είπαμε, είμαστε “παιδάκια”, και στους τίτλους που τα έδωσα να μην τα έδινα, μάλλον κάποιο άλλο game θα μου τα “έτρωγε”! Εδώ είναι όμως το “μεγάλο στοίχημα”. Εδώ είναι που πρέπει να δείξουμε χαρακτήρα. Εντάξει, και εγώ “δάσκαλε που δίδασκες…” είμαι σε αυτή την περίπτωση αλλά τι να σου πω; Το βλέπω ας πούμε ως τον πνευμονολόγο που καπνίζει. Ξέρει ότι το κάπνισμα κάνει κακό, και το λέει στους ασθενείς του, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να το κόψει. Όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας. 

Παρόλα αυτά, τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι δύο ή και τρεις φορές πριν πάρω κάτι day-one. Και αν αυτό γίνει, είναι γιατί συνήθως θα δίνουν κάποιο collectable από το κατάστημα για να σε κάνουν να το πάρεις από εκεί. Ή μιλάμε για IPs που πραγματικά “έχω στην καρδιά” μου. Πχ, ότι και να λέω, ήταν σχεδόν σίγουρο ότι δε θα μπορέσω να περιμένω για το Dead Space. Όπως το ίδιο σίγουρο είναι στην περίπτωση του Hogwarts Legacy ή του Resident Evil 4. Αυτό το “παιδάκι” που είπαμε ότι εκμεταλλεύονται οι εταιρίες. 

Στην τελική όμως, σαν να βλέπω ότι οι εταιρίες το πάνε, “όποιος το πάρει τον πρώτο μήνα και μετά ότι πιάσει ο κ*λος μας από τις διάφορες εκπτώσεις κτλ.”! Ειλικρινά όμως θα πρέπει να το σταματήσουμε αυτό -μιλώντας και για τον εαυτό μου. Αν είναι να μου δίνεις ένα ολοκληρωμένο προϊόν ένα και δύο χρόνια μετά την επίσημη κυκλοφορία του, σε πολύ καλύτερη τιμή και ποιότητα, είναι σαν να με σπρώχνεις να το αγοράσω τότε. Και αυτό σίγουρα καλό δεν είναι για εσένα. Ίσως οι εταιρίες θα έπρεπε λίγο να ξανασκεφτούν κάποια πράγματα…

Βέβαια, τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει για την Nintendo! Αυτή η εταιρία ζει στον δικό της κόσμο, και ίσως κάποιες φορές αυτό είναι και το καλύτερο. 

Πριν κλείσω να μιλήσω λίγο και για τη φωτογραφία. Αυτό είναι κάτι που κάνω στις εισαγωγές αλλά σήμερα είπα να το πάω ανάποδα. Σήμερα έχουμε τα Assassin’s Creed που έχω μαζί μου εδώ στη Πράγα. Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα 4 Collector’s Edition -από διαφορετικούς τίτλους της σειράς- αλλά εδώ αυτά είχα μόνο. Έχω μιλήσει ήδη αρκετές φορές για το πόσο αγαπώ ή καλύτερα αγαπούσα τη σειρά. Μακάρι η Ubi να κάνει το θαύμα της και να φτιάξει κάτι καλό για τη συνέχειά της… Επίσης, υπάρχει ένα πολύ ωραίο άρθρο στο GO γραμμένο από έναν άνθρωπο που αγαπά τη σειρά πολύ και συμφωνώ με τα περισσότερα που λέει σε αυτό, αν όχι με όλα. Να πάτε να το διαβάσετε! 

Αυτά και για σήμερα. Καλή συνέχεια και καλή εβδομάδα. Τα καλύτερα έρχονται!

Τα φιλιά μου!! 😘😗😙😚

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *