Coffee & Games 22.02.2025:
Καλημέρα/καλησπέρα! Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι αυτό το κείμενο είναι σαν συνέχεια του προηγούμενου. Το καταλαβαίνω. Για κάποιο λόγο ξέχασα να γράψω για τα βιβλία του Resident Evil. Εδώ κάπου αρχίζουν τα ακόμα πιο πολλά κοινά με το προηγούμενο κείμενο.
Καταρχάς, να αναφέρω ότι τα βιβλία των Resi τα τελείωσα πολύ πριν αυτά του Dead Space, αλλά για κάποιο λόγο δεν έγραψα κάτι γι’ αυτά. Το Resident Evil είναι ίσως η αγαπημένη μου σειρά στα videogames. Ναι, ναι, ξέρω, είμαι πολύ mainstream! Τι να κάνουμε όμως; Τα αγαπώ! Το ίδιο και τα Dead Space, και πλέον μπορώ να πω το ίδιο και τα Silent Hill. Ωπ! Πάμε πίσω στο θέμα μας γιατί ξεφεύγω πάλι.
Τα βιβλία από τον κόσμο του Resident Evil είναι παραπάνω από αυτά του Dead Space, με τον αριθμό να αγγίζει τα επτά. Κάποια από αυτά είναι μεταφορά των games, κάποια είναι ολοκαίνουργιες ιστορίες που δεν έχουμε δει πουθενά, παρά μόνο στις σελίδες αυτών των βιβλίων. Εδώ υπάρχει και μία μεγάλη διαφορά μεταξύ των Dead Space και Resident Evil βιβλίων. Τα Resident Evil βιβλία είναι σε άλλο canon σε σχέση με τα games. Έχουν το δικό τους κόσμο, και οι γνωστοί μας από τα games χαρακτήρες έχουν άλλη ιστορία, παρελθόν και μέλλον. Πέντε από αυτά είναι μεταφορά πέντε κεφαλαίων από τα games, και δύο είναι ιστορίες που δεν έχουμε δει ποτέ.
Μιλώντας για τις μεταφορές να πω ότι ναι μεν υπάρχουν τα βασικά σημεία κάθε game σε αυτά τα βιβλία αλλά η συγγραφέας έχει πάρει πολλές ελευθερίες. Βασικά, μόλις έμαθα ότι δεν είχε ποτέ στην κατοχή της τα σενάρια από τα games αλλά κάποια story notes και manuals από αυτά. Δε μου κάνει καθόλου εντύπωση. Το καταλαβαίνεις από την αρχή ότι πολλά πράγματα είναι διαφορετικά σε αυτόν τον κόσμο του Resident Evil.
Κάποιες αλλαγές είναι πολύ ωραίες, και ίσως καλύτερες θα μπορούσα να πω. Κάποιες όχι και τόσο, αλλά OK, δεν μπορούν όλα να είναι πετυχημένα. Ας τα πιάσουμε από την αρχή. Για ακόμα μία φορά δε θα δώσω spoilers σε περίπτωση που κάποιος θέλει να τα διαβάσει. Τα βιβλία φαίνεται ότι ακολουθούν μία ιστορία που εμένα μου κάνει ότι είχε και η Capcom στο “κεφάλι” της για την βασική πλοκή του franchise πριν μπούμε στο Resident Evil 4 που άλλαξε πολλά στη σειρά. Φαίνεται ότι υπάρχουν δύο βασικές πλευρές, οι S.T.A.R.S. και η Umbrella Corporation. OK, αυτό είναι λίγο – πολύ και το σενάριο των games μέχρι κάποια στιγμή, αλλά εδώ έχουμε περισσότερα στοιχεία πάνω σε αυτό.
Οι S.T.A.R.S. για παράδειγμα, δεν είναι μία ομάδα που είναι αποκλειστικά στη Raccoon City. Είναι ένα ειδικό σώμα της Αστυνομίας που δρα σε ολόκληρη την Αμερική. Μάλιστα, βασική σεναριακή πλοκή των βιβλίων είναι και το ποιοι είναι ακόμα ενταγμένοι ως S.T.A.R.S. στο καλό της κοινωνίας και ποιοι έχουν “πουληθεί” στην Umbrella Corporation και δρουν ως κατάσκοποι γι’ αυτή.
Πιάνοντας το πρώτο βιβλίο, φαντάζομαι ότι όλοι καταλαβαίνουμε τον πρώτο άνθρωπο που είναι κατάσκοπος από την εταιρεία σε αυτό. Η αρχή των βιβλίων είναι και η μεταφορά του πρώτου game. Δε θα πω παραπάνω για να μη δώσω spoilers γι’ αυτή την πλοκή, καθώς θα διαβάσετε κάποιες εκπλήξεις αν πάτε έχοντας μόνο το σενάριο των games στο κεφάλι σας. Θα αναφέρω μόνο ότι στα πρώτα κεφάλαια έχουμε παραπάνω πληροφορίες για το παρελθόν των δύο βασικών πρωταγωνιστών του. Μπορεί να γνωρίζουμε αρκετά πράγματα για τους Redfield, αλλά αυτά που θα διαβάσετε για το παρελθόν της Jill ίσως να έρθουν και να “δέσουν” με κάποια στοιχεία που ήταν λίγο περίεργα σε αυτή.
Συνέχεια στο δεύτερο βιβλίο που είναι κάτι τελείως καινούργιο. Εδώ ακολουθούμε την Rebecca με μία άλλη ομάδα των S.T.A.R.S., μετά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου/game. Η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα. Εδώ βλέπουμε την αρχή για ιδέες που πήραν μετά και τα games, αλλά και οι κινηματογραφικές μεταφορές του Paul W. S. Anderson. Και πάλι θα ήθελα να πω πιο πολλά, αλλά νομίζω ότι θα πάμε σε spoilers και το κόβω. Πάντως ετοιμαστείτε για ακόμα περισσότερες εκπλήξεις, σε μία ιστορία που έχει βοηθήσει στην εξέλιξη του franchise άθελά της!
Τρίτο βιβλίο και πάμε πίσω σε γνωστά μονοπάτια με τη μεταφορά του Resident Evil 2. Δε γνωρίζω αν ήταν η έλλειψη πληροφοριών από την συγγραφέα ή απλά ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό με την ιστορία, αλλά πολλά πράγματα είναι αλλιώς δοσμένα στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Το μόνο που θα πω είναι ότι έχουμε κάποιες αλλαγές στα boss fights! Μάλιστα, είναι μία από τις πρώτες φορές που ο Tyrant T-00 αναφέρεται ως “Mr.X”, ένα “όνομα” που δεν είχαν δώσει τα games σε αυτό το τέρας μέχρι τότε. Δε λέω τίποτα παραπάνω…
Το τέταρτο βιβλίο είναι ακόμα μία ιστορία που δεν έχουμε δει πουθενά αλλού, αν και για ακόμα μία φορά φαίνεται να έχουν πάρει ιδέες και τα games αλλά και οι ταινίες από αυτή. Εδώ έχουμε τον Leon, την Claire και τη Rebecca, μαζί με μία άλλη ομάδα των S.T.A.R.S., να προσπαθούν για ακόμα μία φορά να πάρουν στοιχεία για την Umbrella Corporation και για βιολογικά όπλα της. Αν δεν κάνω λάθος -μέχρι και την κυκλοφορία του Death Island- αυτή ήταν και η πρώτη και μοναδική φορά που είχαμε κάποια ιστορία με αυτούς τους χαρακτήρες μαζί.
Τα υπόλοιπα τρία βιβλία είναι μεταφορές από games. Έχουμε το Resi 3, Resi: Code Veronica και το Zero. Τώρα μόλις παρατήρησα ότι δεν έχω γράψει πουθενά τους τίτλους των βιβλίων γενικώς, έτσι ας το κάνω τώρα. Έχουμε και λέμε, Resident Evil: The Umbrella Conspiracy, Resident Evil: Coliban Cove, Resident Evil: City of the Dead, Resident Evil: Underworld, Resident Evil: Nemesis, Resident Evil Code: Veronica, Resident Evil: Zero Hour.
Για τα τρία τελευταία βιβλία δεν έχω να πω και πολλά. Έχουμε να κάνουμε με μεταφορές που διαφέρουν σε αρκετά πράγματα στο σενάριο. Για ακόμα μία φορά, αυτό μου άρεσε. Και πάλι δεν είναι όλες οι αλλαγές καλές, αλλά αρκετές κάνουν την ιστορία λίγο πιο ενδιαφέρουσα, ακόμα και για εμάς που γνωρίζουμε απ’ έξω και ανακατωτά τα games. Το κακό με όλη τη σειρά, είναι ότι υπάρχουν εδώ και εκεί λάθη στο continuity. Δεν αναφέρομαι καθόλου στα games αλλά στο continuity του σύμπαντος αυτού. Είναι πράγματα που μπήκαν μετά στην ιστορία -όπως κάποια από το Resident Evil Zero για παράδειγμα- και δε βγάζουν και πολύ νόημα καθώς διαβάζεις την ιστορία. Βέβαια, για να πούμε και “του στραβού το δίκιο”, κάποια πράγματα δε βγάζουν 100% νόημα ούτε και στα games, οπότε εγώ θα το συχωρέσω στη συγγραφέα.
Γενικά, έχουμε περισσότερη δράση από τα βιβλία του Dead Space, με περισσότερα τέρατα. Κάποια από αυτά τα τέρατα είναι ολοκαίνουργια, και δεν τα έχουμε δει/ακούσει/πολεμήσει πουθενά αλλού στα Resident Evil. Κάποια από αυτά μάλιστα μοιάζουν πολύ ωραίοι εχθροί για τα games, και κάποια εξάπτουν τη φαντασία μου για το πως θα μπορούσαν να είναι εξωτερικά, έτσι όπως τα περιγράφουν οι σελίδες των βιβλίων.
Αν και δεν είναι κάτι το τρομερό, είναι ωραία βιβλία τρόμου/συνωμοσιών, με χαρακτήρες που αγαπάμε από τη σειρά των games, δοσμένους λίγο διαφορετικά. Αν σας αρέσει το franchise δεν έχετε να χάσετε κάτι. Αν δε σας αρέσει, και θέλετε απλά να διαβάσετε κάτι, νομίζω ότι από τις δύο σειρές, τα δύο βιβλία του Dead Space είναι καλύτερα από τα επτά του Resident Evil. Δεν είναι ότι αυτά του Resi είναι κακά, αλλά νομίζω ότι του Dead Space είναι απλά λίγο ανώτερα στην ιστορία και τα νοήματά τους. Και οι δύο σειρές υπάρχουν στο YouTube, σε μορφή audiobooks, με κάποια κανάλια να έχουν κάνει πολύ καλή μεταφορά σε ακουστικό υλικό το κείμενο αυτών των βιβλίων.
Τώρα σειρά έχει το Silent Hill. Αν και νομίζω ότι τα βιβλία αυτής της σειράς είναι μόνο μεταφορές των games, και δεν υπάρχουν official μεταφράσεις. Βρήκα πάντως τα πρώτα δύο, τις μεταφορές των πρώτων δύο games, στο YouTube. Θα τα κάνουμε και αυτά ένα πέρασμα. Σίγουρα θα γράψω κάτι και γι’ αυτά όταν τελειώσουν.
Τα “όχι και τόσο gaming, αλλά σίγουρα gaming” topics νομίζω ότι τελείωσαν για τώρα. Το κακό είναι ότι δεν παίζω τόσο πολύ μέσα στην εβδομάδα, γι’ αυτό δεν έχω και πολλά να γράψω. Το καημένο το Eternal Strands ακόμα το παλεύω. Όχι ότι δεν είναι όμορφο game, αλλά γιατί δεν έχω ώρα να παίξω! Άντε να δούμε αυτό το Σαββατοκύριακο τι θα γίνει… Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους, καλή εβδομάδα, και τα φιλιά μου!! 😘😗😙😚
