Coffee And Games 26.11.2023:
Καλησπέρα σας για ακόμα μία Κυριακή! Υποσχέθηκα λίγο κράξιμο την προηγούμενη Κυριακή για το remaster του The Last of Us Part 2, και αυτό θα κάνω σήμερα. Κοίτα, δε θα είναι μονόπλευρα τα πράγματα, θα προσπαθήσω να δω και ίσως να καταλάβω αν και γιατί υπάρχει η ανάγκη για μία τέτοια κίνηση. Έτσι όπως με βλέπω όμως – καθώς γράφω αυτές τις πρώτες γραμμές του κειμένου – μάλλον στο τέλος το “πρόσημο” θα είναι αρνητικό! Τέλος πάντων, ας πιάσουμε και βλέπουμε.
Λίγο πριν ας μιλήσω για τη φωτογραφία γιατί έχει λίγο συναισθηματική αξία το όλο πράγμα για εμένα. Καλά δε θα μιλήσω και πάλι για το πόσο καλή σειρά είναι τα δύο The Evil Within, αλλά για τη σχέση τους με τα C&G. Το πρώτο The Evil Within ήταν αν δεν κάνω λάθος ένας από τους πρώτους τίτλους που μπήκαν σε φωτογραφία C&G. Παίζοντας και πάλι αυτό το game – σχεδόν δέκα χρόνια μετά – το μόνο που σίγουρα μπορώ να πω είναι ότι “κρατιέται” πολύ καλά. Τα γραφικά του είναι αρκετά όμορφα, και το gameplay είναι μία χαρά. Δύσκολο μεν, αλλά καλό δε. Δεν ξέρω πόσο πολύ να παροτρύνω τους λάτρεις των horror games γι’ αυτή τη σειρά. Σας παρακαλώ παίξτε τα! Είναι πάρα πολύ ωραία games!
Πάμε στο θέμα μας όμως γιατί δεν ξέρω πόσο θα μου πάρει να πω αυτά που θέλω να πω. Για αρχή ας δώσω τις πληροφορίες που έχουμε για το remaster. Το game θα βγει αποκλειστικά σε PlayStation 5 – αν και σίγουρα κάποια στιγμή παρακάτω θα το δούμε και σε PCs. Αυτό εκτός από τα γρήγορα loadings – κάτι που δεν ήταν μεγάλο πρόβλημα ούτε στην έκδοση του PlayStation 4- θα έχει και ένα mode γραφικών με 4K native resolution.
Στα πιο σημαντικά τώρα – γιατί ναι, για εμένα τα τεχνικά δεν είναι σημαντικά – θα έχουμε την προσθήκη τριών levels που κόπηκαν από το αρχικό game, τα οποία δε θα είναι στην πληρότητά τους όμως. Μαζί τους και θα δούμε ένα καινούργιο roguelike mode που ακούει στο όνομα No Return. Μην ξεχνάμε και κάτι χαζομαρούλες κατά τη γνώμη μου που θα μπορείς να παίζεις κιθάρα και κάτι προσθήκες για speedrun… Το επίσης αρκετά ενδιαφέρον είναι ότι θα μπορούμε να βάλουμε σχολιασμό από τους συντελεστές του τίτλου καθώς παίζουμε το game. Αυτοί θα είναι οι Neil Druckmann, Halley Gross, Troy Baker, Ashley Johnson, και την Laura Bailey. Το τι έκανε ο καθένας ψάξτε να το βρείτε, βαριέμαι να γράφω.
Αυτό το τελευταίο είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, μαζί του και τα “lost levels” βέβαια. Γενικά θέλω πολύ να ακούω τον δημιουργό να μιλάει για το πως σκέφτηκε να φτιάξει αυτό που βλέπουμε ως τελικό αποτέλεσμα στις οθόνες μας. Αυτό είναι κάτι που βάζω να ακούσω και στις ταινίες που έχω σε DVD.
Αυτά λίγο-πολύ είναι ότι θα έχουμε στο πακέτο. Τιμούλα δε μας είπαν ακόμα. Λογικά η Sony θα το πάει στα 80 ευρώ, όπως κάνει με όλες τις κυκλοφορίες του PlayStation 5. Νομίζω ότι ήξεραν πως θα φάνε κράξιμο γενικά από αυτή την κίνηση και μάλλον γι’ αυτό το κρατάνε κρυφό. Πάντως, ένα καλό που μπορείς να πεις είναι ότι θα υπάρχει αναβάθμιση από το game του PlayStation 4, με 10 ευρώ.
Βέβαια, αυτό δεν ξέρω κατά πόσο καλό είναι για έναν και μόνο λόγο, άλλες και άλλες εταιρείες δίνουν ότι δίνει η Sony σε αυτό το remaster δωρεάν. Αν θυμάστε όμως μας το είχαν πει ότι πλέον δε θα είναι δωρεάν οι αναβαθμίσεις στην καινούργια κονσόλα. Γιατί; Ποιος ξέρει… Βασικά ξέρουμε, αλλά κάνουμε τα στραβά μάτια – όπως κάνουμε σε πολλές κινήσεις της Sonάρας. Το αν αξίζει ή όχι αυτό το δεκάρικο μένει να το δούμε. Μπορεί όντως τα παραπάνω πράγματα να είναι κάτι που ίσως να αξίζει και δύο δεκάρικα. Δεν είναι εκεί το θέμα μου.
Το θέμα μου αρχίζει και τελειώνει σε αυτό που είπα ότι άλλες εταιρείες δίνουν τέτοια πακέτα δωρεάν. Όταν δεν το κάνουν τρώνε και ένα ανάλογο κράξιμο πού και πού. Στη Sony αυτό δε συμβαίνει… Κάποιος θα πει ότι αφού μας το είχαν πει το ξέραμε, αλλά αυτό δε μου λέει τίποτα εμένα σαν καταναλωτή. Μπορεί να πουν ότι θα πρέπει να μας γα**νε για να πάρουμε έναν τίτλο κάποια στιγμή στο μέλλον. Αν γίνει αυτό, δεν το κάνει αυτόματα και λογικό γιατί μας το είχαν πει κάποτε ότι θα γίνει.
Μετά από την τιμή, ας πιάσω λίγο και αν πρέπει ή δεν πρέπει να πάρει remaster αυτό το game. Όχι, δεν πρέπει. Όχι, δεν το χρειάζεται αυτό το remaster. Όταν το πρώτο The Last of Us έγινε remaster για το PlayStation 4 υπήρχε ένας πολύ βασικός λόγος γι’ αυτό. Τα games τους PlayStation 3 δεν παίζονταν στο PlayStation 4. Στο PlayStation 5 έχουμε backwards compatibility. Γιατί λοιπόν δε δίνουν απλά ένα update για 4K, και τα δύο modes που βάζουν;
Μην ξεχνάμε ότι το Ghost of Tsushima το έχει κάνει αυτό, με το δωρεάν multiplayer κομμάτι του. OK, το παραπάνω υλικό του βγήκε σαν DLC, αλλά το multiplayer που ήταν καινούργιο mode βγήκε δωρεάν. Για ένα roguelike mode, και 3 παραπάνω levels – τα οποία δε θα είναι και τελειωμένα – 10 ευρώ νομίζω είναι πολλά. Να δούμε όμως, μπορεί όντως να αξίζουν, και αυτά τα μισοτελειωμένα levels να είναι δύο ώρες το καθένα, ξέρω ‘γω.
Να πω την αλήθεια περισσότερο στεναχωριέμαι παρά κάτι άλλο. Φαίνεται σαν να είναι ξεπέσει η Naughty Dog… Αν διαβάζετε εδώ από παλιά θα θυμάστε ότι έχω παίξει όλα τα τελευταία games της το ένα μετά το άλλο. Ήταν τόσο ωραία όλα. Τόσες καλές και ίσως διαφορετικές ιδέες στο καθένα κτλ. Εκτός αυτού, το studio από το PlayStation 1 έδινε πολύ καλά games το ένα μετά το άλλο. Κοίτα δεν περιμένω να γίνουν Insomniac, και να δίνουν κάτι καινούργιο κάθε δύο χρόνια. Αυτό το studio είναι κάτι το μοναδικό! Πρέπει όμως να δούμε κάτι. Έστω στα “χαρτιά” για να καταλάβουμε τι κάνει.
Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε πάρει τρία και μισό – στο Uncharted: The Lost Legacy αναφέρομαι – καινούργια games από το studio και πέντε – με αυτό για το οποίο μιλάμε τώρα – remasters ή remakes. Με το τελευταίο καινούργιο game να ήταν το The Last of Us Part 2 τρία χρόνια πριν, και με το επόμενο καινούργιο game από το studio να μην έχει ανακοινωθεί ακόμα. Καταλαβαίνω ότι οι χρόνοι ανάπτυξης ενός τίτλου πλέον έχουν ανέβει κατά πολύ, ειδικά αν καλοσκεφτείς και το τι “θέλουμε να περιμένουμε” από τη Naughty Dog πλέον.
Εδώ κάπου μπαίνει στην κουβέντα και το multiplayer The Last of Us, το οποίο ακούμε ότι “πήρε πόδι”, ή ξαναφτιάχνετε από την αρχή. Μαζί έχουμε και την αλλαγή πολιτικής για τη Sony όσον αφορά τα GaaS games, και κάτι μου λέει ότι τελικά ίσως το studio να μην είναι 100% υπαίτιο για ότι βλέπουμε από αυτούς τα τελευταία χρόνια. Και με αυτό ας περάσουμε και στην επόμενη παράγραφο με το άλλο μέρος του θέματος.
Άκουγα μία από τις πολλές εκπομπές που ακούω γενικά από το “χώρο μας”, και ειπώθηκε κάτι εκεί που με προβλημάτισε. Μήπως η Sony έχει πάθει “MCU”; Φαίνεται ότι αντί να δίνει ένα “α” αριθμό παραγωγών – που θα μπορούσαν να είναι και μικρότερου βεληνεκούς – πάνε μόνο στα καθαρά, μεγάλα, κινηματογραφικά AAA games. Το κακό με αυτό είναι ότι αυτά τα games θέλουν πλέον και πολύ χρόνο ανάπτυξης. Και να πω και κάτι – που πολλοί θα κράξουν – ίσως στην τελική να είναι το ίδιο και το ίδιο game. Δηλαδή OK, πέραν από το setting και το τι γίνεται στην πλοκή, τα games της Sony έχουν μπει σε μία μανιέρα. Δεν είναι 100% ίδια όλα – όπως λένε πολλοί, αλλά είναι κάπως ίδια όπως ίδιες είναι και οι ταινίες της Marvel από κάποια φάση και κάτω. Γι’ αυτό διάβασε κανένα SuperHero Archive να καταλάβεις τι εννοώ!
Επίσης κάτι που έχω πει και ξαναπεί σε αυτή τη στήλη, τα αποκλειστικά πλέον δεν πουλάνε τόσο όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Πάντα αναφέρω σαν παράδειγμα το Spider-Man του PlayStation 4. Σε μία κονσόλα με 120 εκατομμύρια τεμάχια στην αγορά και το πιο πετυχημένο αποκλειστικό έχει πουλήσει μόλις 33 εκατομμύρια. Προσοχή, δεν είναι μικρός αυτός ο αριθμός, είναι μικρός μόνο για το πόσες κονσόλες είναι εκεί έξω. Κάτι παραπάνω από καλός είναι αλλά…
Ψάχνοντας για να βρω κάτι από τα παλιά σαν αντίθεση έπεσα σε ένα τοίχο. Περίμενα να δω κάποια κονσόλα από τα παιδικά μας χρόνια να έχει πουλήσει αρκετά μεγάλο αριθμό από το “τάδε” game σε σχέση με το πόσοι είχαν την κονσόλα. Για να το καταφέρω αυτό πήγα μέχρι το NES όπου στα περίπου 60 εκατομμύρια κομμάτια που έχει πουλήσει, έχουν πουληθεί περίπου 40 εκατομμύρια Super Mario Bros. Από εκεί και πέρα, σχεδόν όλα τα αποκλειστικά δεν πουλούσαν κονσόλες… Τουλάχιστον, σύμφωνα με τους αριθμούς του Wiki σε αναλογία κονσόλας με καλύτερες πωλήσεις σε αποκλειστικό αυτής την κονσόλας.
Το ξέρω ότι ξεφεύγουμε από το θέμα μας, αλλά αυτό που βρήκα τώρα με έχει σοκάρει λίγο. OK, ξέρω ότι από το PlayStation 4/Xbox One και μετά τα αποκλειστικά δεν πουλάνε κονσόλες, αλλά νόμιζα ότι αν πάω δεκαπέντε χρόνια πριν κάτι τέτοιο δε θα ίσχυε. Να, που είναι αλήθεια όμως. Δεν υπάρχει κονσόλα στην αγορά που να έχει σεβαστό αριθμό πωλήσεων σε κάποιο αποκλειστικό, σε σχέση με το πόσες κονσόλες είναι στα χέρια των καταναλωτών. Τελικά, όλα παίζονται αλλού. Να ένα θεματάκι που μπορούμε να δούμε κάποια άλλη Κυριακή.
Συγνώμη για τη μεγάλη απομάκρυνση από το κύριο θέμα, αλλά πραγματικά δεν το περίμενα καθόλου αυτό. Πάμε πίσω λοιπόν, τα αποκλειστικά δεν πουλάνε, η Sony έχει πάει τα production values “στο θεό”, οι χρόνοι για να δημιουργηθεί ένα game πλέον είναι μεγαλύτεροι, και όλα αυτά μαζί με πάνε στο συμπέρασμα ότι μάλλον αυτό το remaster δε θα είναι το μόνο που θα δούμε. Δυστυχώς, κάπως πρέπει να “λαδώνετε η μηχανή”, όποτε…
Το κακό είναι ότι όπως και η Naughty Dog, γενικά ολόκληρη η Sony έχει πέσει σε έναν “ύπνο” όσον αφορά καινούργια games. Πέραν του Wolverine δε γνωρίζουμε κάτι άλλο. Από μόνο του αυτό δε λέει κάτι. Μπορεί να τα φτιάχνουν, να μη λένε τίποτα ακόμα, και από του χρόνου να “βαράνε” το ένα game μετά το άλλο μέχρι το τέλος της γενιάς. Αυτό που με φοβίζει όμως είναι οι δηλώσεις για GaaS, και μαζί με το ότι δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για καινούργια single player games από τη Sony, έχω αρχίσει να βλέπω ότι μάλλον δεν πάει όπως θα το θέλαμε “το καράβι”.
Με αυτό δεν εννοώ ότι θα πέσουν έξω, ή θα διαλυθεί ως εταιρεία – ή ότι άλλες μα**κίες ακούμε αυτό τον καιρό, αλλά ότι μάλλον δε “θα προχωράει πια στα μονοπάτια” που την ξέρουμε. Δυστυχώς όμως, τα άλλα “μονοπάτια” είναι κάποια που δεν είναι αρεστά σε εμένα. Μπορεί ο καθένας να γουστάρει όσο θέλει τα GaaS, και αυτό κακό δεν είναι. Και εγώ έχω περάσει από αυτό. Δεν περιμένω όμως το PlayStation 5 να μου βγάλει τα καλύτερα GaaS της αγοράς. Δεν το θέλω. Αυτό είναι ακόμα κάτι που θα δούμε στο μέλλον, όπως και το τι πραγματικά δουλεύεται πίσω από τις κλειστές πόρτες της εταιρείας.
Με αφορμή λοιπόν αυτό το τελείως αχρείαστο κατά τη γνώμη μου remaster έκραξα λίγο μετά από καιρό. Με το γάντι όμως! Το κακό είναι ότι αγαπώ τη σειρά. Σίγουρα αν πάρω ένα PlayStation 5 τα The Last of Us μάλλον θα είναι τα πρώτα games που θα αγοράσω. Όσο και αν αγαπώ να έχω τα games στην καλύτερη δυνατή εμφάνισή τους, έχω πει και πάντα θα λέω ότι τα γραφικά είναι κάτι δευτερεύον για εμένα. Οπότε θα προτιμούσα αντί για ένα remaster ή remake από τη Naughty Dog να έχω το επόμενο The Last of Us. Γιατί όχι το επόμενο Uncharted; Αν και για να πω την αλήθεια μου θα προτιμούσα ποιο πολύ να έχω κάτι καινούργιο ή κάτι πολύ παλιό που έχει ξεχαστεί.
Πιάνουμε 2000 λέξεις σήμερα και δεν το περίμενα! Καιρό είχα να γράψω τόσο πολύ. Πάμε να κλείσουμε και ίσως την επόμενη Κυριακή θα πιάσω το άλλο θέμα για τα αποκλειστικά. Αν και έχω μιλήσει πολύ γι’ αυτό παλιότερα. Το τι θα γίνει εν τέλη με το remaster του The Last of Us Part 2 μένει να το δούμε. Μακάρι το πακέτο να είναι καλό και να αξίζει τα λεφτά του. Όχι γιατί θα τα δώσω εγώ, αλλά γιατί πιστεύω ότι πολλοί θα τα δώσουν – όχι όσοι θα ήθελε η Sony σίγουρα – και καλό θα είναι να είναι το όλο πακέτο δυνατό. Γιατί πολύ απλά αν δεν είναι και τα δώσουν, θα καταλάβουν άλλα οι εταιρείες και το μέλλον προβλέπεται δύσκολο…
Όπως πάντα να κλείσω με τις ευχές μου για μία καλή Κυριακή, μία καλή εβδομάδα, και τα φιλία μου! 😘😗😙😚
ΥΓ. Επιτέλους έκανε η Παναγία και θυμήθηκα το VideoGames Archive! Το τρίτο μέρος του Resident Evil 2 είναι πάνω για όποιον θέλει να συνεχίσει την ιστορία. Υπόσχομαι να αλλάξει το πόσο συχνά θα ανεβάζω κάτι από τις άλλες δύο στήλες. Στην τελική για τα VGC συγκεκριμένα, αν πάμε έτσι θα τελειώσω τα Resident Evil σε δέκα χρόνια!! 😆😆
