OMG…! Εντάξει, το ήξερα ότι θα δω κάτι κακό. Το θυμόμουν ότι ήταν πολύ κακή η ταινία ακόμα και για τα “τότε στάνταρ”. Η συνέχεια, ή και όχι, του Daredevil κάνει focus, όπως προδίδει και ο τίτλος, αποκλειστικά στην Elektra. Το “ή και όχι”, πάει στο ότι η ταινία σου δίνει να καταλάβεις ότι είναι συνέχεια των περιπετειών της Elektra από το Daredevil αλλά με κάποια στοιχεία που βλέπουμε εδώ κι εκεί μας λέει ότι ίσως δεν είναι έτσι ακριβώς.
Πάμε στα γρήγορα να μιλήσουμε λίγο για τη βασική πλοκή. Για ακόμα μία φορά έχουμε να κάνουμε με ταινία που, πραγματικά, δεν αξίζει και πολύ το χρόνο μας. Οπότε όσο πιο γρήγορα πιάσουμε τα βασικά, τόσο πιο γρήγορα θα τελειώνει το πράμα!
Γενικώς, Γενικά:
Το σενάριο δεν μας δίνει να καταλάβουμε ακριβώς πόσος καιρός έχει περάσει από τα γεγονότα του Daredevil. Η Elektra με ένα μαγικό τρόπο έχει αναστηθεί. Αυτό το γνωρίζαμε ήδη από την προηγούμενη ταινία βέβαια. Έχει κάνει ένα πολύ καλό όνομα, σαν αυτό που τη γνωρίζουμε από τα comics. Είναι μία πολύ καλή πληρωμένη δολοφόνος. Αναλαμβάνει διάφορες δουλειές που τις φέρνει εις πέρας, φτιάχνοντας έτσι πολύ καλή φήμη για την ίδια. Η ταινία μπαίνει με ένα τέτοιο συμβόλαιο. Θέλει να μας δείξει το πόσο καλή έχει γίνει. Εδώ παίρνουμε αρκετά “Batman vibes” μπορώ να πω. Κάτι που δένει πολύ καλά με την φύση της αντιηρωήδας από τα comics.
Θυμόμουν πολύ λίγα πράγματα για το σενάριο αλλά φαίνεται από πολύ μακριά ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι κλισέ. Οπότε όταν το βλέπουμε δεν μπορώ να πω ότι πέφτουμε και από τα σύννεφα! Η Elektra παίρνει ένα συμβόλαιο, και όπως κάθε τέτοια ταινία του τότε, κάτι γίνεται και δεν θέλει αν το φέρει εις πέρας. Κάπως, κάπου, κάποτε συνθέται και, κάπως, συναισθηματικά με τα ονόματα στο συμβόλαιο και στο τέλος προσπαθεί να τους σώσει. Εδώ βλέπουμε και για πρώτη φορά τις δύο μεγάλες φατρίες στο κόσμο του Daredevil, The Hand και Chaste. Αν και δεν είμαι 100% σίγουρος ότι οι δεύτεροι αναφέρονται με το όνομά τους. Επίσης βλέπουμε για πρώτη φορά και τον Stick.
Αυτά τα δύο τελευταία είναι πολύ βασικά πράγματα στην πλοκή τόσο του Daredevil, στα comics, όσο και της Elektra. Για κάποιο λόγο η ταινία του πρώτου αποφάσισε να τα αφήσει έξω. Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο μου, αυτό ήταν κάτι που δεν μου άρεσε καθόλου. Εδώ τα βλέπουμε αλλά όπως και κάθε τι σε αυτή την ταινία, είναι λίγο άγαρμπα δοσμένα. Δεν μας εξηγούν και πολλά πράγματα για αυτά. Έχουμε το κλασικό, “είναι φατρίες που υπάρχουν από πάντα και μάχονται μεταξύ τους”, αυτό και “τα ‘πάμε”!
Οι δύο φατρίες παλεύουν για να πάρουν στα χέρια τους ένα “όπλο” που θα αλλάξει τη ροή του πολέμου τους. Όποιος το ελέγχει θα νικήσει, μάλλον. Εδώ το σενάριο έχει ένα ωραίο plot-twist μπορώ να πω. Ακόμα ένα στοιχείο που δε θυμόμουν. Δεν θα το πω για να μην ρίξω spoiler. Αν έχει ένα καλό αυτή τη ταινία ίσως είναι αυτό το plot-twist. Όχι ότι είναι κάτι μεγάλο αλλά είναι ωραίο.
Elektra Natchios…
Η πρωταγωνίστρια μας έχει αρκετά προβλήματα, όπως και η ταινία της. Το σενάριο προσπαθεί να μας περάσει ότι ναι μεν σκοτώνει ότι της πούνε, αρκεί να την πληρώσουν καλά, αλλά από την άλλη δεν είναι και τόσο ψυχρή δολοφόνος. Αυτό δεν το χειρίζονται πολύ καλά. Φαίνεται ότι ήθελαν να περάσουν την Elektra των comics λίγο πιο πολύ από την προηγούμενη ταινία. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, η Elektra των comics σκοτώνει ότι βρει μπροστά της και αν την έκαναν έτσι δεν θα ήταν και πολύ συμπαθής για να είναι πρωταγωνίστρια σε μία ταινία που πάει να πιάσει και το PG-13 κοινό.
Προσπαθούν να μας δείξουν ότι η ψυχολογία της αλλάζει επειδή πολλά πράγματα από το παρελθόν της καθρεφτίζονται το παρόν της. Αυτό κάνει, ίσως, την Elektra να αλλάζει λίγο χαρακτήρα και να γίνεται καλή. Εδώ έρχεται και σε μπερδεύει λίγο το πράμα με το τι παίζει όμως με αυτή. Αν το πάρεις σαν συνέχεια του Daredevil, ξέρεις ότι η ίδια έχει ήδη κάποια εκπαίδευση, το βλέπουμε λίγο-πολύ και εδώ. Εδώ όμως μας δείχνουν ότι μετά το θάνατό της, και την ανάστασή της, πήρε τη βασική της εκπαίδευση. OK, μέχρι τώρα. Έχουμε όμως αυτό το “είμαι καλός, όχι είμαι κακός, όχι τελικά είμαι καλός”, που δεν βγάζει και πολύ νόημα!
Δηλαδή στο Daredevil ήταν hero/villain, εδώ μας λένε ότι την εκπαιδεύουν για να γίνει heroine, μετά φεύγει από την σέκτα, μάλλον, γίνεται δολοφόνος και κοιτάει την πάρτη της μόνο. Αλλάζει για τα γεγονότα της ταινίας και μετά γίνεται πάλι δολοφόνος; Δεν καταλαβαίνω ακριβώς… Όχι, ότι δεν πιάνω τι θέλει να πει, αλλά δεν πιάνω το γιατί τόσα “πίσω-μπροστά” με τον χαρακτήρα. Ο λόγος που μου περνάει από το μυαλό είναι και πάλι ότι ήθελαν να έχουν την ηρωίδα όσο πιο κοντά στα comics γίνεται αλλά και να είναι ένας συμπαθής χαρακτήρας. Ίσως ένα πρότυπο ας πούμε. Νομίζω ότι αν την δούλευαν παραπάνω θα είχαμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Τέλος, δεν βγάζουν και πολύ νόημα και οι δυνάμεις της. Ενώ μας δείχνουν ότι όλα είναι φυσικά και ό,τι κάνει το κάνει επειδή είναι γ**άτη “ninja”, κάποιες στιγμές περνάμε σε κάτι το μεταφυσικό χωρίς λόγο και αιτία, πέραν του ότι βοηθιέται το σενάριο από αυτό. Οι λόγοι που εγώ καταλαβαίνω είναι ότι μάλλον η εκπαίδευση της με τους Chaste της έδωσε αυτές τις “μεταφυσικές” δυνάμεις αλλά στην ταινία δεν το βλέπουμε αυτό πουθενά. Είναι κάτι που εγώ βγάζω από το μυαλό μου, για να βγάζουν νόημα τα γεγονότα της ταινίας και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν μου αρέσει όχι μόνο εδώ. Γενικά πιστεύω ότι δεν είναι καλό όταν δεν δίνεις στον θεατή σου να καταλάβει γιατί οι χαρακτήρες σου κάνουν ό,τι κάνουν και ο ίδιος πρέπει, για να βγάζει νόημα το σενάριο σου, να γεμίσει τα κενά με πράγματα που βγάζει από το κεφάλι του.
The Hand:
Οι villains μας είναι το The Hand γενικά. Έχουμε ένα focus σε 4-5 άτομα/ομάδα από την σέκτα, αλλά γενικά υποτίθεται ότι όλο το The Hand θέλει να πάρει το “όπλο” στα χέρια του. Αν και υπάρχουν προβλήματα και εδώ, σίγουρα μπορείς να πεις ότι οι κακοί έχουν λόγο που κάνουν ότι κάνουν. Δηλαδή βγάζει κάποιο νόημα το όλο σενάριο. Αν και κάποια στιγμή “φάσκουν και αντιφάσκουν” γιατί, αν κατάλαβα καλά, στην αρχή θέλουν να σκοτώσουν το “όπλο” και όχι να το πάρουν στην κατοχή τους.
Όταν κάνουμε όμως παραπάνω focus στην μικρή ομάδα αυτοί έχουν έναν συγκεκριμένο στόχο και αυτός βγάζει νόημα. Δεν βγάζει όμως νόημα η ομάδα αυτή σαν δυνάμεις, οι οποίες είναι υπερφυσικές, και συγκεκριμένα το πως η Elektra καταφέρνει να νικήσει τα μέλη αυτής της ομάδας. Δεν μπαίνει spoiler tag εδώ γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που περίμενε ότι θα νικήσουν οι κακοί σε αυτή την ταινία!
Το κάθε μέλος της ομάδας έχει λίγο “σπασμένες” δυνάμεις και κάποιες όταν τις βλέπουμε πραγματικά δεν υπάρχει κάποιος τρόπος για μία ηρωίδα σαν την Elektra τους νικήσει. Και τελικά το σενάριο επιλέγει πολύ τεμπέλικους τρόπους για να έρθει αυτή η νίκη. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι από αυτούς δεν βγάζουν και νόημα αν το δεις από μία άλλη μεριά. Στην τελική το όλο θέμα με τους villains χάνει πιο πολύ από το γεγονός ότι ο σεναριογράφος επέλεξε να βάλει “overpower” κακούς για να μας αγχώσει σαν κοινό και στο τέλος δεν μπόρεσε να τους διαχειριστεί και τους σκοτώνει όπως να ‘ναι.
Τεχνικά:
Οπότε τα δύο βασικά πράγματα στο σενάριο, SuperHeroine και Villains, πάσχουν από κακή γραφή. Αυτό είναι κάτι που διέπει γενικά όλη την ταινία. Επίσης εδώ να αναφέρω, ότι επειδή την είχα δει μόνο μία φορά παλιά, δεν θυμάμαι καθόλου ποιές είναι οι παραπάνω σκηνές από αυτή την “Director’s Cut” έκδοση της.
Περνώντας στα τεχνικά μπορώ να πω ότι όλο το πράγματα δείχνει σαν να είναι μία σειρά τηλεόρασης. Η ποιότητα της εικόνας, ο ήχος, το σενάριο, το πως παίζουν οι ηθοποιοί, όλα. Σαν να θυμάμαι κιόλας ότι ήταν ταινία που βγήκε κατευθείαν σε DVD, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Μοιάζει πολύ με αυτές τις παραγωγές, συνήθως ταινιών τρόμου, που είναι sequels κάποιας άλλη μεγάλης παραγωγής που βγήκε στο σινεμά αλλά για κάποιο λόγο δεν έβγαλε τα αναμενόμενα και τα “κεφάλια” από πίσω πούλησαν τα δικαιώματα σε κάποιο μικρότερο studio. Όλη η αίσθηση που σου περνάει η ταινία είναι κάτι τέτοιο.
Επίλογος:
Κλείνοντας, μιας και είπα ότι θέλω να το κάνω λίγο γρήγορο το κείμενο, καταλαβαίνετε ότι δεν αξίζει να τη δείτε την ταινία. Σίγουρα ο χρόνος μας είναι πιο πολύτιμος. Μπαίνει κι αυτή στο σεντούκι με τις, δικαίως, ξεχασμένες πρώτες παραγωγές SuperHero ταινιών που δεν είναι τίποτα το σπουδαίο. Δεν θα ήθελα να την ξαναδώ και πιστεύω ότι δεν θα το κάνω. Δεν θα την έβαζα όμως στον ίδιο “λάκκο με τα κ**λοδάχτυλα” όπως τις παραγωγές της Warner απλά και μόνο γιατί είναι παλιά.
Το Suicide Squad ή το Justice League είναι ακόμα πιο χαμηλά στο μυαλό μου σαν ταινίες γιατί ήρθαν σε μία εποχή που είχαμε δει ήδη πολύ δυνατές και καλές, σαν ταινίες, SuperHero movies. Η Elektra, μαζί με τον Daredevil, έρχονται από μία εποχή που ακόμα τα studios δεν ήξεραν που να πατήσουν. Το μόνο καλό που θα πω εδώ, πέραν του μικρού plot-twist, είναι το ότι και οι δύο ταινίες έχουν μία “σκοτεινιά και μαυρίλα” που δε θα δεις από τη Marvel, με το MCU, πλέον. Μοιάζουν πιο πολύ με ταινίες του DCEU και αυτό είναι κάτι που ταιριάζει “χάντι” με τους δύο αυτούς ήρωες/αντιήρωες. Παρόλα αυτά και οι δύο ταινίες είναι “όχι” από εμένα και πάμε παρακάτω… Ίσως και σε κάτι χειρότερο, σύμφωνα με τη λίστα που έχω φτιάξει για τις ταινίες που θέλω να δω για τη στήλη!
