Men In Black: International, Movie Review

Είναι λίγο δύσκολη η θέση μου σε παραγωγές σαν κι αυτή. Θέλω να πω ότι, όπως λογικά έχετε διαβάσει και ξέρετε, η ταινία δεν είναι καλή. 100% δεν είναι καλή αλλά κάτι φαίνεται πως πήγαινε να γίνει και κάπου το έχασαν… Βέβαια τα προβλήματα αρχίζουν από το σκελετό της (το σενάριο) και όπως είναι λογικό αυτό επηρεάζει τα πάντα. Χρειαζόμαστε ένα sequel/soft-reboot σαν το Men in Black: International;

Η πρώτη και γρήγορη απάντηση που μου σκάει στο μυαλό είναι “όχι”! Εδώ καλά-καλά τις δύο συνέχειες δεν χρειαζόμασταν, πόσο μάλλον αυτό που έχουμε με την τελευταία παραγωγή. Παρόλα αυτά σαν ιδέα ακούγεται ωραία. Είναι πολύ περίεργο που δεν είχαμε ακούσει/δει κάποια άλλη Υπηρεσία σαν τους MIB, κάπου άλλου στον κόσμο. Πως γίνεται οι εξωγήινοι που θέλουν να έρθουν στη Γη, ή να κάνουν επίθεση σε αυτή, να το κάνουν μόνο στην Αμερική; Κάτι δεν βγάζει νόημα. Εδώ έρχεται η ταινία να μας δείξει ότι οι Men in Black δεν είναι μόνο κάτι το Αμερικάνικο, και μέσα στο μυαλό μου βγάζει πολύ νόημα αυτό.

Γενικώς, Γενικά:

Βλέπουμε ότι η Υπηρεσία έχει πρακλάδι, τουλάχιστον, στην Αγγλία. Κάτι τέτοιο ανοίγει ακόμα πιο πολύ τον κόσμο και το lore των ταινιών. Δυστυχώς όμως δεν κάνει τίποτα άλλο με αυτό… Λίγο-πολύ φαίνεται σαν η λέξη “International” στον τίτλο να μπήκε γιατί ήθελαν να κάνουν μία ταινία που να είναι γυρισμένη σε διάφορα σημεία του κόσμου, παρά κάτι άλλο. Καλά η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν να το κάνουν και διαφορετικά αυτό αλλά τέλος πάντων. Κλασικά, κάτι “μεγάλο” υπάρχει στη Γη, κάποιοι εξωγήινοι το θέλουν, είτε για να καταστρέψουν τη Γη, είτε για να καταστρέψουν κάποιον άλλον πλανήτη. Έτσι το όλο πράγμα πέφτει στα χέρια των Men in Black για να μας σώσουν και πάλι.

Προς αποφυγή παρεξήγησης καταλαβαίνω… Αυτό είναι το βασικό σενάριο για τέτοιες μεταφορές comic, ίσως, δεν μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο. Και η αλήθεια είναι ότι προσπάθησαν να κάνουν τους κακούς λίγο πιο ενδιαφέροντες εδώ. Δεν τα κατάφεραν όμως. Ίσως το μόνο που δουλεύει σε αυτό να είναι η πιο “κατασκοπευτική ταινία-πλοκή” που ήθελαν να κάνουν. Αυτό έχει να κάνει με το ότι οι βασικοί villains της ταινίας έχουν διεισδύσει μέσα στους MIB και σίγουρα το όλο πράγμα φαντάζει πιο πόλυ “James Bond”, με τους πρωταγωνιστές να μην ξέρουν ποιον να εμπιστευτούν. Κάτι που δυστυχώς δεν έλεγα ότι συμβαίνει και με εμάς. Συγνώμη κιόλας αλλά το plot twist και τα πισωμαχαιρώματα νομίζω τα βλέπεις από “πολύ μακριά”. Και μιλάω εγώ που ξέρετε ότι δεν είμαι και “το 10 το καλό” στην εξυπνάδα! 

Επίτηδες δε γράφω για την βασική-βασική πλοκή γιατί έχει αυτά τα plot twists που μπορεί να χαλάσουν την ταινία για κάποιον. Τώρα ποιός είναι αυτός που δεν θα τα καταλάβει από πριν είναι άλλη κουβέντα. Εγώ θα προσπαθήσω να μην γράψω γι’ αυτά. Έτσι πάμε γρήγορα-γρήγορα στους πρωταγωνιστές μας. 

Οι Παγκόσμιοι Men In Black:

Εδώ έχουμε ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Όπως και το γενικό σενάριο, οι δύο πρωταγωνιστές μου δίνουν την εντύπωση ότι είναι πολύ “παιδικά” γραμμένοι. Ο πρώτος, Agent H, είναι μία άσχημη αντιγραφή του J, θα μπορούσα να πω. Καταρχάς σε όλη την ταινία κάποιος υπάρχει από δίπλα του να του λέει πόσο γα**τος πράκτορας ήταν και είναι. Οι σκηνές που βλέπουμε κάτι τέτοιο είναι πολύ λίγες και με το πως αυτός συμπεριφέρεται γενικά στην ταινία σου περνάει πολύ την εντύπωση ότι αν έτσι είναι οι top πράκτορες της MIB όλοι μπορούμε να το κάνουμε. 

Οι πράξεις του μέσα στην ταινία είναι τουλάχιστον παιδικές, όπως και το γράψιμό του (που είπα παραπάνω). Φαίνεται σαν να έγραψαν τον ρόλο για τον Chris Hemsworth, που το υποδύεται, παρά γιατί ήθελαν “κάτι να πουν” με τον χαρακτήρα. Και το κακό με τον Chris, αν μπορείς να το πεις έτσι, είναι ότι μάλλον ο σεναριογράφος έχει δει μόνο τα Thor! Έτσι ο H είναι πιο πολύ Thor παρά κάτι άλλο… Και όταν λέω “Thor” εννοώ ότι κακό είχε ο χαρακτήρας από το Ragnarok και μετά…

Ο άλλος χαρακτήρας είναι η Molly ή Agent M. Τι να πρωτοπώ γι’ αυτή; Αν ο Thor, ε, συγνώμη H, είναι γραμμένος “παιδικά” αυτή ξεφεύγει κατά πολύ από αυτό. Με την πολύ κακή έννοια! Καταρχάς είναι ακόμα “μία δυναμική γυναίκα” με τον τελείως λάθος τρόπο που το Hollywood γράφει “δυναμικές γυναίκες” τα τελευταία χρόνια. Από το πουθενά κάνει πράγματα, λύνει προβλήματα και βοηθάει σε καταστάσεις απλά και μόνο “γιατί έτσι”. Είναι πολλές οι φορές που δεν βγάζει νόημα το γιατί ο H δεν σκέφτηκε κάτι και τη λύση τη βρήκε η M. Το σενάριο θέλει να δικαιολογίσει αυτά τα πράγματα λέγοντας μας ότι η Molly ήταν “πίσω” από τους Men in Black για χρόνια. Αν, και δεν ήταν ποτέ στην ομάδα, ακολουθούσε και έπαιρνε πληροφορίες για την Υπηρεσία χωρίς οι ίδιοι να το καταλάβουν.

OK, να το δώσω. Που δεν θέλω αλλά τέλος πάντως. Ας πούμε ότι η Molly ήταν όντως τόσο έξυπνη και δεν την κατάλαβαν ποτέ όταν τους παρακολουθούσε γενικά. Η ταινία σου δίνει, από μιας αρχής, ότι η Molly κάνει τα πάντα για να μπει στους Men in Black. Με “τα πάντα” εννοώ ότι μιλάει σε όλες τις Υπηρεσίες της Αμερικής, βλ. FBI ή CIA. Δηλαδή η ταινία θέλει να σου πει ότι η MIB, η τόσο γα**τη Υπηρεσία που πολύ λίγοι ξέρουν γι’ αυτή, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ μέσα στο FBI ή τη CIA και δεν έμαθαν ποτέ ότι κάποιος είναι στα ίχνη τους… 

Και ας πούμε ότι όντως κι αυτό ισχύει. Δεν έμαθαν ποτέ για την Molly και η ίδια απλά παρακολουθούσε την ομάδα και έμαθε τα “χίλια μύρια” για τους εξωγήινους κτλ. Και πάλι δε βγάζει νόημα ο χαρακτήρας της σε σχέση με τον H… O Η είναι ένας πράκτορας που είναι χρόνια στην Υπηρεσία. Είναι ο πιο γα**τος στο International τμήμα της. Εξωγήινοι, και όχι μόνο, απ’ όλο τον κόσμο τον ξέρουν. Και μία γυναίκα που απλά ακολουθούσε την Υπηρεσία ξέρει πιο πολλά από αυτόν για πολλές καταστάσεις; Πως; Δεν καταλαβαίνω. Εντάξει είπαμε όμως μπορεί να είμαι βλακούλης! Αλλά στην τελική το plot twist το έπιασα σεναριογράφε! Την “δυναμική/γιατί απλά πρέπει να είναι δυναμική/γυναίκα” δεν έπιασα, όλα καλά όμως!

Πάλι πρόβληματα με τον Villain:

Πάντα μου αρέσει να λέω τα πάντα όμως! Οπότε για να περάσουμε και στους villain θα πω αυτό: τουλάχιστον προσπαθούν να δώσουν μία δικαιολογία στο γιατί ο H είναι “βλαμμένος”. Μάντεψε όμως… Όπως και όλα τα άλλα κι αυτή είναι πολύ πρόχειρα γραμμένη και στο κεφάλι μου δεν βγάζει 100% νόημα. 

Anyway, οι villains! Η ταινία όπως είπαμε “είναι” ένα κατασκοπευτικό θρίλερ/κωμωδία, ο Θεός να τη κάνει! Έτσι, όπως πάντα σε αυτά, ο κακός στο τέλος είναι άλλος. Δεν θα πω “τι και πως” για δύο λόγους. Πρώτον για να μην δώσω spoilers. Δεύτερον γιατί η αλήθεια είναι ότι όσο πιο λίγα γράψω για την ταινία, τόσο το καλύτερο! Και εγώ δεν θα χάσω χρόνο, και εσείς δεν θα χάσετε χρόνο για κάτι που ειλικρινά δεν… Ε, ο villain είναι για να είναι… Τίποτα άλλο! Καλό το plot twist στο τέλος αλλά όπως όλα, καλό “στα χαρτιά”. Ή για να το πω καλύτερα, θα ήταν καλό αν γράφονταν από κάποιον που γράφει καλά σενάρια. Αυτό. Τίποτα παραπάνω. 

Τεχνικά:

Το μόνο καλό που έχω να πω είναι για τα τεχνικά. Για ακόμα μία φορά, όμως, είναι λογικό και επόμενο. Μιλάμε για ταινία που είναι δύο χρόνια παλιά, νομίζω! Είναι κάτι παραπάνω από αυτό που περιμένεις από την παραγωγή. Ναι, οι εξωγήινοι, τα πολύ λίγα πρακτικά εφέ και τα πάρα πολλά GCI είναι πολύ καλά. Πολύ λίγες είναι οι σκηνές και οι χαρακτήρες που μοιάζουν ψεύτικοι και είναι λίγο περίεργο όταν το λες αυτό για μία ταινία σαν κι αυτή. Πολλές φορές το σενάριο έχει καταστάσεις και χαρακτήρες που είναι 100% GCI. Είναι όμως πολύ λίγες οι στιγμές που μου πέρασε ότι οι ηθοποιοί είναι μπροστά από κάποιο green screen. Αυτό το λες και επιτυχία για την παραγωγή. 

Και λίγο πριν πάμε για το κλείσιμο να πούμε και για το κακό με την ώρα. Κλασικά, τα τελευταία χρόνια, η ταινία έπρεπε να είναι δύο ώρες. Δύο ώρες χαμένες από τη ζωή μου! Δεν καταλαβαίνω το γιατί. Αν και οι περισσότερες σκηνές έχουν λόγο που είναι εκεί, πολλές είναι οι φορές που βλέπεις ότι κάποια σκηνή θα μπορούσε να είναι πιο μικρή ή ακόμα και να κόψεις 3 ή 4 τελείως. Αυτές οι αλλαγές, κατά τη γνώμη μου, μόνο καλό θα κάνουν σε μια κακή ταινία. Θα μπορούσε να είναι μικρότερη. Τουλάχιστον να χάνεις λιγότερη ώρα από άλλα πιο σημαντικά πράγματα που μπορείς να κάνεις!

Επίλογος:

Πάμε για επίλογο γιατί, για ακόμα μία φορά, πολύ χρόνο έχασα για κάτι που δεν το αξίζει και τόσο. Ναι, δυστυχώς, για εμένα, η ταινία μπαίνει στο “λάκκο με τα κ**οδάχτυλα”. Δεν αξίζει ούτε το χρόνο, ούτε το όνομα, ούτε τα χρήματα που δαπανήθηκαν γι’ αυτή. Κακή πλοκή, κακοί χαρακτήρες και γενικά κακή διεκπεραίωση του όλου project. Όσο πολύ με γοήτευε η ιδέα ότι οι Men in Black πάνε σε όλο τον κόσμο, τόσο πολύ με έκανε να καταλάβω γιατί η Αμερική, και μόνο η Αμερική, δουλεύει πολύ καλύτερα σε αυτό το franchise. Anyway, μακριά και αγαπημένοι! Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο μου, μόνο η πρώτη ταινία των Men in Black αξίζει πολύ. Άντε και οι άλλες δύο απλά και μόνο γιατί είναι οι ίδιοι χαρακτήρες. Εδώ ούτε λεπτό παραπάνω. Μόνο τα εφέ, τίποτα άλλο!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *