Ναι, ότι έχετε ακούσει και διαβάσει για το Morbius είναι αλήθεια. Θα μπορούσα να κλείσω το review εδώ. Δεν χρειάζεται να γράψω τίποτα άλλο. Η ταινία είναι από κακή έως άθλια. Φτάνει άνετα τις πολύ κακές στιγμές της DC και της Warner. Έλα όμως που κάτι πρέπει να πούμε γι’ αυτή. Θα προσπαθήσω όμως να είμαι όσο πιο σύντομος μπορώ για δύο λόγους. Πρώτον, δεν αξίζει το χρόνο μου. Δεύτερον, δεν αξίζει ούτε το δικό σας. Πιστέψτε με!
Γενικώς, Γενικά:
Το σενάριο μας βάζει στη ζωή του Dr. Michael Morbius. Αυτός έχει μία σπάνια αρρώστια που δεν του επιτρέπει να χαρεί τη ζωή όπως όλοι εμείς. Από μικρός όμως δείχνει την μεγάλη του έφεση στις επιστήμες κι έτσι, αφού σπουδάσει γιατρός (ναι, ας το αφήσουμε έτσι στο γενικό), αφοσιώνει τη ζωή του στο να βρει λύση για την αρρώστια του αυτή. Κάπου εκεί βλέπουμε και τον ανταγωνιστή της ταινίας. Αυτός είναι ένα ακόμα παιδί με την ίδια πάθηση και από πολύ μικροί οι δυο τους γίνονται πολύ καλοί φίλοι. Κάποιος θα μου πει ότι ίσως δεν έπρεπε να γράφω εδώ ότι ο φίλος του θα είναι και ο ανταγωνιστής στην ταινία. Ο μόνος λόγος που δεν το βάζω αυτό σε spoiler tag είναι ότι είναι ΤΟΣΟ προφανές ότι θα γίνει! Δηλαδή “φωνάζει” από την πρώτη στιγμή που βλέπεις τα δύο παιδιά μαζί μέχρι που αναπόφευκτα γίνεται.
Ο Morbius, λοιπόν, βρίσκει μια λύση στο πρόβλημα του. Σε αυτή τη λύση εμπλέκονται και κάποιες νυχτερίδες από την Νότια Αμερική, οι οποίες τρέφονται μόνο με αίμα. Ε, κάπως έτσι καταλαβαίνεις γιατί έχουμε το “The Living Vampire” δίπλα από το όνομα του χαρακτήρα. Ο ίδιος προσπαθεί να πάει κόντρα στη φύση του και δε θέλει να πληγώσει ή να σκοτώσει άλλους ανθρώπους. Αυτό ίσως είναι και μία από τις δύο, πολύ άσχημες, ιδέες που είχε η ταινία και οι δημιουργοί της για να παίξουν σε PG-13 μονοπάτια.
Και η ιδέα αυτή ακούει στο όνομα “σύνθετο αίμα”. Ο Morbius, καθότι και γ**άτος doctor, έχει φτιάξει ένα σύνθετο αίμα το οποίο είναι χρώματος μπλε αλλά δουλεύει όπως το κανονικό αίμα. Οπότε με αυτό στο μυαλό μην περιμένετε να δείτε το Morbius να σκοτώνει ανθρώπους ή να πίνει κανονικό αιματάκι από κάπου. Αν δεν κάνω λάθος σε όλη την ταινία νομίζω ότι δύο ή τρεις φορές τον βλέπουμε να πίνει κανονικό, κόκκινο αίμα!
Η άλλη, πολύ κακή, ιδέα είναι τα μακρινά πλάνα ή την μετακίνηση της κάμερας όταν κάποιος σκοτώνει κάποιον άνθρωπο. Ναι, δε θα δείτε κανέναν να πεθαίνει από κάποια πληγή, κόψιμο ή ό,τι άλλο gore πράγμα σκεφτεί το μυαλό σας. Όλα τα πλάνα που κάτι τέτοιο γίνεται, ή θα είναι μακριά οι ηθοποιοί, ή θα είναι από τέτοια μεριά η κάμερα που δε θα φανεί η πληγή ή το gore στοιχείο.
The Living Vampire:
Ένα βήμα παραπάνω σε αυτό πάει και με μεταμόρφωση του Morbius. Όποτε αυτός γίνεται vampire, ή παίρνει για λίγο την vampire φάτσα του, το μόνο που βλέπεις (και ακούς) είναι αυτό το γρύλισμα που κάνουν οι σκύλοι όταν είναι νευριασμένοι! Στις καλές περιπτώσεις για κάποιο “α” χρονικό διάστημα, στις κακές για λίγα δευτερόλεπτα, ίσα-ίσα για να σου σπάσει τα νεύρα! Μόνο στην τελική μάχη βλέπουμε την vampire φύση του Morbius για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πάνω-κάτω αυτός είναι ο “SuperHero” μας. Ένας ας το πούμε γιατρός που έκανε μία μ**ακία σε ένα πείραμα του, έγινε ότι έγινε, και τώρα προσπαθεί να δει τι θα κάνει με αυτό. Πάντως δεν ξέρω τι μου περνάει ότι είναι ο Morbius. Δηλαδή δεν καταλαβαίνω αν η ταινία θέλει να τον κάνει ήρωα ή αντιήρωα. Σίγουρα τα κίνητρα του κάποιες φορές είναι καλά αλλά γενικά δεν δείχνει να κάνει κάτι για το κοινό καλό, ή έστω για κάποιους ανθρώπους γύρω του. Από την άλλη όμως δεν είναι και villain. Δεν κάνει κάτι κακό σε κανέναν. Περισσότερο την πάρτη του βλέπει και ίσως προσπαθεί να προστατεύσει το φίλο του από αυτό που έκανε στον εαυτό του.
Αυτό είναι νομίζω και το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο κίνητρο πίσω από αυτά που κάνει ο πρωταγωνιστής μας. Βασικά ούτε και πίσω από τον villain υπάρχει αλλά θα το μιλήσουμε λίγο πιο μετά γι’ αυτό. Κοίτα, κάτι μπορεί να βρεις. Κάτι είναι αυτό που κάνει τον Morbius να κάνει ότι κάνει στην ταινία αλλά ή δεν το περνάει καλά το σενάριο ή δεν το δείχνει καλά ο σκηνοθέτης. Δηλαδή πρέπει να μην υπήρχε στιγμή που κάτι να ένιωσα για τον πρωταγωνιστή μας. Δεν αγχώθηκα για τίποτα. Δεν υπήρξε κάτι που να με κάνει να σκεφτώ, “ωχ, τώρα πως θα τα βγάλει πέρα ο Morbius”. Ακόμα και όταν αυτός παλεύει με την vampire φύση του, για να μην πιεί ανθρώπινο αίμα, και πάλι κάτι σε κάνει να μην το πιστεύεις και πολύ…
Tι Villain είναι αυτός Παναγία μου;
Ο κακός μας είναι ένα ακόμα μεγάλο αγκάθι. Δεν υπάρχουν πραγματικά κίνητρα πίσω από τις πράξεις του. Το μόνο που βλέπουμε είναι το, “αφού δεν μου το δίνεις κι εμένα, θα σε γ**ήσω”, αλλά υπάρχουν άλλες κι άλλες ταινίες που το έχουν κάνει αυτό πολύ-πολύ καλύτερα. Ο villain φαίνεται και αντιδρά τόσο πολύ σαν παιδάκι πέντε χρονών, που πραγματικά δεν καταλαβαίνω το “τι και πως” του.
Καλά δεν μιλάω καν για το πως έγινε ότι έγινε αυτός… Κλασικά, για ανέμπτευτη SuperHero ταινία, ο κακός είναι ο καλός αλλά σε κακός! Δηλαδή ούτε να του boostάρουν τις δυνάμεις δεν σκέφτηκαν. Καλά, OK, και καλά κάτι κάνει για να είναι λίιιιιιιγοοοοο πιο δυνατός αλλά “κλάιν-μάιν” πιο δυνατός είναι. Η δε τελική μάχη, Παναγία βοήθα! Η Sony μάλλον δεν κατάλαβε ότι το CGI fest του Venom ήταν αισχρό και είπαν να το ξανακάνουν. Νομίζω ότι βαδίζουμε σε μονοπάτια παράνιας εδώ. Το κάνατε στο πρώτο Venom και δεν έπιασε. Το κανατε στο δεύτερο Venom και δεν έπιασε. Γιατί να πιάσει στο Morbius; Τι να πω;
Τεχνικά και Σενάριο:
Το μεγαλύτερο αγκάθι όμως, νομίζω, ότι είναι οι διάλογοι γενικά. Το πως μιλάνε οι πρωταγωνιστές και το τι λένε είναι κάτι που με κάνει να σκέφτομαι ότι κάποιος πολύ-πολύ άπειρος έπιασε να γράψει το σενάριο. Για ακόμα μία φορά, δεν είμαι σεναριογράφος, δεν έχω σπουδάσει τίποτα που να έχει να κάνει με κινηματογράφο, αλλά ρε π**στη μου το βλέπεις από χιλιόμετρα αυτό, ή το ακούς καλύτερα! Από την πρώτη γραμμή μέχρι την τελευταία δεν λένε κάτι “ανθρώπινο” οι πρωταγωνιστές. Πέραν πολύ μικρών εξαιρέσεων εδώ κι εκεί, που μάλλον ο βασικός σεναριογράφος κοιμήθηκε και του πήρε το laptop κάποιος άλλος!
Για τους ηθοποιούς δεν ξέρω τι να πω; Θέλω να πω ότι με πείθουν αλλά δεν με πείθουν οι διάλογοι τους οπότε… Ίσως και να έκαναν καλή δουλειά, σύμφωνα με τις οδηγίες του σκηνοθέτη, αλλά δεν είναι και πολύ πιστευτό το όλο πράγμα. “Πιστευτό” πάντα στα πλαίσια μιας SuperHero ταινίας.
Μουσικά κάτι πάει να γίνει αλλά και πάλι το χάνει εξαιτίας όλου του άλλου. Στα CGI πάλι δεν ξέρω. Κοίτα αυτό που είδα εγώ στην οθόνη του υπολογιστή μου, μου άρεσε αλλά πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια θα δείχνει πολύ ψέμα. Ακόμα και τώρα κάποιες στιγμές φαίνεται ψέμα. Γενικά όμως καλή δουλίτσα. Πέραν βέβαια της τελευταίας μάχης που επειδή είναι full CGI δείχνει αρκετά άσχημη και πιστεύω ότι με την πάροδο του χρόνου θα φαντάζει ακόμα πιο άσχημη.
Επίλογος:
Και πολλά που έγραψα. Ναι, η ταινία είναι σκουπιδάκι από τα λίγα… Δεν έπρεπε να βγει. Βασικά από την πρώτη στιγμή που την είχαν ανακοινώσει μου έκανε πολύ περίεργο το πως θα την φτιάξουν. Οι, όποιες, ενώσεις με το MCU και τον Spider-Man δε, είναι τουλάχιστον τραγικές. Δεν έπρεπε να υπάρξουν και όλοι καταλαβαίνουμε το λόγο που αυτές είναι εκεί. Πολύ κακές, πολύ πρόχειρες και πραγματικά δεν ξέρω τι σκέφτονται ώρες-ώρες στο Hollywood! Εν κατακλείδι, ότι ακούτε και διαβάζετε είναι αλήθεια. Η παραγωγή είναι από τις χειρότερες που είδα γι’ αυτή τη στήλη. Βουτάει άνετα και χωρίς κόπο στον “Λάκο με τα κ**οδάχτυλα” και μπαίνει πολύ εύκολα στη λίστα, “ταινίες που εύχομαι να μην ξαναχάσω χρόνο από τη ζωή μου για να δω”. Δεν έπρεπε να υπάρχει. Δεν σας την συστήνω. Μόνο αν θέλετε να γελάσετε με φίλους, ίσως… Μόνο τότε…
ΥΓ. OK, OK, έκανα έρευνα (δηλαδή Googleάρα την ταινία!). Οι σεναριογράφοι είναι δύο. Και έχουν πολύ μεγάλα ονόματα στο βιογραφικό τους… Dracula Untold, The Last Witch Hunter, Gods of Egypt, Power Rangers (2017), Morbius και τώρα δουλεύουν πάνω στο Madame Web… Πως βρίσκουν δουλειά αυτοί οι άνθρωποι; Πραγματικά! Άρα από αυτό καταλαβαίνουμε τι θα είναι το Madame Web… Ο Θεός να βάλει το χέρι Του!
