Η δεύτερη ταινία του MCU προσπαθεί να μας πάει ένα βήμα παραπέρα από το απλά μια origin ταινία SuperHero. Μας δίνοντας στους τίτλους αρχής το origin του πως ο Bruce Banner έγινε ο Hulk. Καλή ιδέα κατά τη γνώμη μου. Από το πρώτο λεπτό βλέπουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι όπως όλες οι πρώτες ταινίες των SuperHeroes. Bonus, για τους πιο παρατηρητικούς. Σαν τότε, μας έκανε εντύπωση την πρώτη φορά που την είδαμε ότι κάπου μέσα εκεί υπάρχει το logo των Stark Industries. Logo που είναι ίδιο ακριβώς με αυτό από την ταινία Iron Man. Εδώ να αναφέρω ότι όχι μόνο δεν είχαμε στο κεφάλι μας ότι μπορεί να είναι στο ίδιο σύμπαν οι δύο ταινίες αλλά δεν ξέραμε καν ότι ο ίδιος νους είναι από πίσω τους. Με πολλά, πολλά σχέδια για το μέλλον…
γενικώς, γενικά:
Αρχικά έχουμε μια ιστορία που, κλασσικά, ο Banner προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν και τους ανθρώπους που αγαπάει. Όπως πάντα πιστεύει ότι το alter-ego του μπορεί να τους κάνει κακό. Κάπου, κάπως, κάποτε τον βρίσκουν εκεί που είναι. Με μπροστάρη τον πατέρα της αγαπημένης του, αρχίζει ένα ανθρωποκυνηγητό για να τον πιάσουν. Εδώ βλέπουμε κάποια ακόμα στοιχεία για την S.H.I.E.L.D. Ακούμε επίσης κάποιες, λίγες, πληροφορίες για το Super Soldier Program από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό το πρόγραμμα που οδήγησε στην δημιουργία του Captain America.
Δεν μπορώ να καταλάβω αν ο δημιουργός ήταν 100% σίγουρος γι’ αυτό που πήγαινε να κάνει ή απλά πετούσε Marvel Easter eggs για το fan-service του πράγματος… Με το πολλά έχουμε και την πρώτη μετατροπή του Banner σε Hulk και εδώ βρίσκω το πρώτο πρόβλημα. Ενώ το Iron Man ήταν πολύ καλό στο CGI τμήμα του σαν ταινία, εδώ δεν έχουμε το ίδιο. Ο Hulk φαίνεται, και φαίνονταν ακόμα και τότε, πολύ ψεύτικος.
Η ταινία όμως δεν είναι ένα CGI fest, με τον Hulk να καταστρέφει ότι βρει στο δρόμο του. Κάτι που θα μπορούσε να γίνει πολύ εύκολα. Ναι, έχει αρκετό Hulk αλλά έχει και πολύ Banner. Αυτό είναι και το κάτι που την κάνει διαφορετική από τις άλλες ταινίες του MCU. Έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που αν ήταν κάποιο άλλο τέρας θα μιλούσαμε για μια ταινία θρίλερ (ταινία αγωνίας). Ο πρωταγωνιστής μας παίζει πολύ με το ότι δεν πρέπει να γίνει Hulk. Προσπαθεί να το αποφύγει όσο μπορεί για να μην πειράξει τους ανθρώπους γύρω του.
Έχουμε να κάνουμε με κάτι που φεύγει αρκετά από τις άλλες ταινίες SuperHero. Εδώ ο Banner θέλει να είναι όσο πιο μακριά γίνεται από την διαφορετική του περσόνα. Μας δίνεται να καταλάβουμε ότι ο Bruce κάνει τα πάντα για να κρατάει τον εαυτό του πάντα ήρεμο. Κάτι που βοηθάει τον θεατή να το δει καλύτερα αυτό είναι και ένας μετρητής που βλέπουμε σε κάποιες σκηνές. Οι αριθμοί στην οθόνη μας πληροφορούν για το πόσες μέρες έχουν περάσει χωρίς να έχει αλλάξει σε Hulk ο Banner. Ένας έξυπνος τρόπος για την ταινία να μας δείχνει και το πόσος χρόνος έχει περάσει μέσα σε αυτή.
Η διαμάχη με τους εχθρούς του πρωταγωνιστή μας έχει τη μορφή καταδίωξης, σχεδόν, καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Υπάρχει μια προσπαθια να μας περάστει και το ερώτημα, ποιος είναι πιο τέρας; Το τέρας ή αυτός που κάνει τα πάντα για να πιάσει το τέρας. Έξυπνο και μου αρέσει πολύ. Βέβαια, καθώς έχουμε να κάνουμε με SuperHero ταινία στην κορύφωση της έχουμε και πάλι να κάνουμε με μια σκηνή δράσης. Και πάλι ο ήρωας μας παλεύει κάτι που είναι ο ίδιος αλλά πιο δυνατός. Δεύτερη φορά που το βλέπουμε, του δίνω ακόμα μια ευκαιρία και δεν θα κράξω!
τεχνικά θέματα:
Επίσης έχουμε να κάνουμε με ένα CGI fest. Ίσως όχι τόσο άσχημα δοσμένο όσο στο Venom παραδείγματος χάριν, αλλά είναι αρκετά άσχημα τα εφέ σίγουρα. Εδώ να πω ακόμα ένα, μικρό, παράπονο μου όσον αφορά τους στρατιώτες που καταδιώκουν και έρχονται σε αντιπαράθεση με τον Hulk. Βρε παιδιά μου καλά, πόσες γ**ημένες σφαίρες πρέπει να χαλάσετέ για να καταλάβετε ότι δεν του κλάνουν μια τα όπλα; Δηλαδή θα περίμενε κανείς μετά την δεύτερη σκηνή να το έχουν πάρει είδηση και να προσπαθούν να βρουν κάτι άλλο. Για να είμαι δίκαιος βέβαια κάτι κάνουν παρακάτω στην ταινία με αυτό το “πρόβλημα”.
Τεχνικά πέρα από το πρόβλημα με τα CGI, πράγμα που είναι μεγάλο αν σκεφτείς ότι ο πρωταγωνιστής μας είναι ένα CGI “τέρας”, όλα καλά πάνε. Έχουν χρησιμοποιήσει διάφορα έξυπνα τεχνάσματα για να μην δούμε ποτέ στην κάμερα κάποιον θάνατο. Φαντάζομαι για να κρατήσουν την ταινία σε PG-13 μονοπάτια. Η μουσική για ακόμα μια φορά αδιάφορη αλλά καλή. Οι ηθοποιοί είναι πολύ σωστοί στο cast και διασκεδάζουν τους ρόλους τους. Αυτό που με κάνει να στεναχωριέμαι λίγο για το ότι τα Marvel Studios και ο Edward Norton δεν τα βρήκαν. Έτσι δεν τον ξανά είδαμε ποτέ σε αυτόν τον ρόλο.
επίλογος:
Προσωπικά η ταινία μου άρεσε πολύ. Στις δύο ώρες που κρατάει δεν με κούρασε καθόλου, κάθε άλλο μάλιστα, δεν κατάλαβα πότε πέρασαν. Έτσι κλείνοντας το review και την ταινία, έχουμε την πρώτη σύνδεση με κάτι πιο μεγάλο καθώς στο τέλος βλέπουμε τον ίδιο ηθοποιό από που υποδύεται τον Iron Man, Robert Downey Jr, να εμφανίζεται στην οθόνη (ή τον κινηματογράφο) μας και να ρίχνει σπόντα για τους Avengers. Το κακό είναι ότι υπάρχει κάποια διαμάχη με τα δικαιώματα του ήρωα στις αυτόνομες ταινίες του για την μεγάλη οθόνη, κάτι που έχει αποτρέψει τα Marvel Studios να γυρίσουν κάποιο sequel αποκλειστικά με αυτόν τον χαρακτήρα, αλλά αυτό που δεν έχει αποτρέψει το στούντιο, βέβαια, να τον συμπεριλάβει σε ταινίες άλλων SuperHeroes τους.
