Πάμε για την αρχή σε αυτή την ενότητα με την ταινία του Venom. Η Columbia Pictures προσπαθεί για ακόμα μια φορά να κάνει κάτι με τα δικαιώματα του Spider-Man. Μιας και τα Marvel Studios τα πάνε πολύ καλά με αυτόν τον, δανικό, χαρακτήρα είπαν να το δουν αλλιώς. Να στήσουν ένα σύμπαν μόνο από τους εχθρούς του. Με το Spidey να μπαίνει και να βγαίνει από αυτό όταν η Marvel του δίνει ρεπό. Το ξεκίνημα έγινε με τον, ίσως, πιο διάσημο κακό του Peter Parker, Venom. Θα προσπαθήσω να γράψω πέντε πράγματα γι’ αυτή τη ταινία χωρίς να προβώ σε πολλά spoilers για να μην την χαλάσω σε όποιον θέλει να τη δει.
Σενάριο, γενικά:
Ο πρωταγωνιστής μας, που τον υποδύεται ο Tom Hardy, είναι ένας γ*μάτος δημοσιογράφος. Βέβαια εν έτει 2018 ακόμα γράφει σε μπλοκάκι τις συνεντεύξεις που παίρνει και μετέπειτα στην ταινία ψάχνει να βρει δουλειά από τις μικρές αγγελίες στην εφημερίδες! Τα προβλήματα αρχίζουν όταν βλέπεις ότι στην ταινία κόπηκαν σκηνές. Άλλες γιατί, μάλλον, ήθελαν αν την μικρύνουν σε χρόνο και άλλες για να γίνει PG13 στην Αμερική. Αυτό φαίνεται από την αρχή μέχρι και το τέλος. Μοντάζ που προσπαθούν να μας συστήσουν χαρακτήρες στα πολύ γρήγορα. Έναν κακό που απλά πετάει ατάκες από comic του ‘80 (πράγμα που δεν είναι απαραίτητα άσχημο) για να καταλάβεις πόσο “κακός” είναι. Σου δίνει την εντύπωση γενικά μιας δουλειάς που έγινε στο “άντε να το βγάλουμε”. Αυτό είναι κρίμα γιατί οι ηθοποιοί, με αποκορύφωμα τον πρωταγωνιστή, φαίνεται να απολαμβάνουν αυτό που κάνουν και να δίνουν ότι μπορούν να δώσουν κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Η βασική πλοκή, και αυτή, πλήττεται από το άσχημο “κόψε-ράψε”. Πολλές φορές μας δίνει στα γρήγορα αυτό κι εκείνο για να στήσει κάποια πράγματα που θα γίνουν στο τρίτο μέρος της. Αυτό φαίνεται πολύ έντονα στη μέση όπου ο Venom “βάζει” τον εαυτό του σε κάποιες καταστάσεις, όπου αυτές γίνονται απλά για να βγάζει νόημα το κάτι που θα δούμε μετά. Ένα άλλο θέμα είναι ότι ο κακός μας έχει αυτό που ταλανίζει, σχεδόν, όλες τις πρώτες ταινίες από τους SuperHeroes. Δηλαδή ότι είναι ο καλός μας απλά buffαρισμένος. Είναι λες και δεν έχουν ιδέες οι σεναριογράφοι για να βάλουν τον ήρωα σε μια δύσκολη κατάσταση στην τελική μάχη και η λύση είναι μόνο μια… “Ας τον σπάσει στο ξύλο ο άλλος, μέχρι να βρει την εσωτερική του δύναμη ή το αντικείμενο που θα τον βοηθήσει”.
Τεχνικά:
Η ταινία δε χάνει στιγμή να μας θυμίσει ότι είναι προέρχεται από comic της Marvel. Το logo να φιγουράρει από την αρχή και με πολλά Εaster eggs από’ δω και από’ κει. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό. Στην τελική όλη η κατηγορία αυτών των ταινιών δεν είναι τίποτα άλλο από fan-service. Καμία δεν έχει κάνει το ένα βήμα παραπάνω, εκτός πολύ λίγων εξαιρέσεων (βλ. Logan, που θα έρθει και η σειρά του για review κάποια στιγμή).
Πολλά τα κακά, πολλά αυτά που με πείραξαν στην ταινία. Πάμε και στα καλά τώρα. Η ταινία παρόλα αυτά που έγραψα παραπάνω, με έκανε να διασκεδάσω μαζί της χωρίς κανένα πρόβλημα. Η ώρα περνάει νερό και δεν βαριέσαι μέχρι το τέλος της. Η ηθοποιοί είναι πολύ καλοί, γι’ αυτό που κάνουν πάντα. Τα CGI του Venom είναι πολύ ωραία, αν εξαιρέσεις την τελική μάχη που για κάποιο λόγο το έχασαν εκεί και είναι σαν να βλέπεις παιχνίδι του PlayStation 3.
Η φωνή του Venom είναι πολύ καλή και βγάζει νόημα αν σκεφτείς ότι την έκανε ο ίδιος ο ηθοποιός που κάνει και τον Eddie. Τα ίδια τα symbiotes δεν έχουν φωνή αλλά δανείζονται από το εκάστοτε οργανισμό που είναι μέσα του. Και μιας και ανέφερα τα symbiotes να πω ότι γίνεται πολύ καλή δουλειά και η ταινία παίρνει το χρόνο της στο να εξηγήσει και στον πιο άσχετο με το θέμα τι είναι ο Venom και πως δουλεύει ο εξωγήινος οργανισμός του.
Επίλογος:
Και πάμε στο τελικό ερώτημα, δουλεύει ο Venom χωρίς τον Spider-Man; Εεεε… Είναι λίγο κάπως. Οι δυνάμεις του symbiote χωρίς τον Parker είναι σαν τον “άνθρωπο-χλαπάτσα”. Με μια δόση Wolverine για την δύναμη γρήγορης ίασης που έχει! Το μόνο που κάνει ο Venom, χωρίς να έχει την μεγάλη λευκή αράχνη στο στήθος του, είναι να πετάει δεξιά και αριστερά το χλαπατσοϊδές υλικό που είναι φτιαγμένος. Να πηδάει από κτίριο σε κτίριο (βλ. Hulk) και να τρώει όποιον του πάει κόντρα. Γενικά, όχι και πολύ “Venom καταστάσεις” δηλαδή. Δυστυχώς θέλει τον Spidey από δίπλα του. Η ταινία δουλεύει ως απλά μια γρήγορη γνωριμία με τα symbiotes, το τι αυτά κάνουν και με τον πρωταγωνιστή μας Eddie Brock. Πιστεύω ότι, αν σου αρέσουν οι SuperHero ταινίες, καλά θα περάσεις. Δεν θα χάσεις το χρόνο σου να τη δεις, αλλά μην περιμένεις τίποτα παραπάνω.
