Batman Returns, Movie Review

Συνέχεια στις κλασικές Batman ταινίες έχουμε με το Batman Returns. Όπως είπα και στο προηγούμενο κείμενο, είναι απόλυτα λογικό να μην περιμένεις αυτό το άρθρο για να δεις αν αξίζει η ταινία ή όχι. Η ταινία αξίζει, πάμε παρακάτω! Εδώ έχουμε ένα sequel που τα κάνει όλα σωστά. Είναι από τα sequels που δικαιολογούν τον εαυτό τους στο έπακρο. Έτσι ενώ παίρνει όλα τα καλά στοιχεία από την πρώτη ταινία και τα κάνει καλύτερα, δεν σταματάει εκεί. 

Γενικώς, Γενικά:

Χαρακτηριστικά στην πλοκή για ακόμα μια φορά δεν βλέπουμε και πολλά για το πως ο Batman έγινε αυτό που είναι. Να πω την αλήθεια μου, δεν χρειαζόμασταν κιόλας. Εδώ μπαίνουμε με το πως ο Penguin έγινε αυτό που είναι. Λίγο μετά μπαίνει στο “παιχνίδι” και η Catwoman. Σε ένα ακόμα “trend” για τις υπόλοιπες ταινίες του “σύμπαντος”. Αυτό που θέλει τον Batman να παλεύει σε κάθε μια από αυτές με δύο γνωστούς villains από τα comics. 

Ένας σκοτεινός Penguin:

Πάμε να τους δούμε έναν-έναν όμως. Ο Penguin είναι τρελά ωραίος εμφανισιακά. Με αυτό εννοώ ότι το μακιγιάζ έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στον Danny DeVito. Πάντα όμως έχουμε την Tim Burton πινελιά. Για ακόμα μια φορά ο διάσημος σκηνοθέτης είναι στο τιμόνι και δε θα μπορούσε η ταινία να μην έχει τα χαρακτηριστικά του “χρώματα”. Ο Penguin είναι και κοντά σε αυτό που είναι από τα comics αλλά έχει και μια πολύ-πολύ σκοτεινή χροιά στην εμφάνιση του. Εδώ να πω ότι σαν παιδάκι όταν τον έβλεπα τον φοβόμουν λίγο! 

Σεναριακά βλέπουμε ότι ανάμεσα στις δύο ταινίες έχουν γίνει πράγματα και αρκετοί villains έχουν απειλήσει την Gotham City. Μια από αυτές τις ομάδες είναι και τα “παιδιά” του Penguin. Η ταινία έτσι θέλει να στήσει το γεγονός ότι ο villain έχει από κάτω του μια ομάδα για να φέρει εις πέρας το σχέδιο του. Που πολύ απλά είναι να κάνει “λίγο πανικό” στην Gotham! 

Ο Τρίτος Villain:

Δίπλα του έρχεται και ένας χαρακτήρας που δεν γνωρίζω αν είναι από τα comics με το όνομα Max Shreck, που τον υποδύεται ο Christopher Walken. Ο χαρακτήρας αυτός είναι, αν θέλετε, ο τρίτος villain της ταινίας και κινεί τα νήματα από πίσω. Είναι αυτός που έχει το σχέδιο να κάνει τον Penguin δήμαρχο της πόλης για να τον έχει στην “τσέπη” του και να περάσει αυτά που θέλει να κάνει στην Gotham City. Πέραν αυτού βλέπουμε έναν άντρα που είναι ικανός να φτάσει στα άκρα για να κάνει αυτό που θέλει και είναι η αφορμή για την δημιουργία και το origin της Catwoman μας εδώ.

Οι δύο πλευρές της Catwoman:

Η Selina είναι μια γυναίκα που έχει πολλές αναστολές και “δεύτερες σκέψεις” για όλα. Λίγο-πολύ μισεί τη ζωή της, προσπαθεί να “ανέβει” στην δουλειά της αλλά ζει σε χρόνια που για να γίνει κάτι τέτοιο από μια γυναίκα ήταν πολύ δύσκολο. Εδώ μπαίνει ο Max και τη “σκοτώνει”. Αλλά η ίδια με έναν ίσως παραφυσικό τρόπο έρχεται πίσω στη ζωή και πλέον “την βλέπει” αλλιώς. Αφού αφήνει πίσω της την τρομαγμένη Selina, παίρνει την αυτοπεποίθηση που θέλει και φτιάχνει την περσόνα της Catwoman. 

Η πολύ καλή δουλειά των ηθοποιών συνεχίζεται και σε αυτόν τον χαρακτήρα. Η Michelle Pfeiffer παίζει πολύ καλά και τις δύο πλευρές της Selina. Είναι πραγματικά πολύ ωραία η αλλαγή του πως υποδύεται την γυναίκα που από τη μια στιγμή στη άλλη αλλάζει. Από εκεί που λέει την μια μ**ακία μετά την άλλη και το μετανιώνει στο πεντάλεπτο, γίνεται έναν άνθρωπος που ξέρει τι θέλει και προσπαθεί να το αποκτήσει πάση θυσία. 

Λίγο Παραπάνω Batman, όπως του πρέπει:

Έτσι έχουμε και την διαμάχη με τον Batman. O ήρωας μας αυτή τη φορά έχει να “παλέψει” με όλους. Μια λέξη που μπαίνει σε εισαγωγικά καθώς κάποιες φορές αυτό συμβαίνει φυσικά, με ξυλίκι δηλαδή, και κάποιες όχι. Ο Bruce παλεύει με τον Shreck και ίσως τον Penguin σε κάποιες καταστάσεις. Ο Batman έχει να βγάλει εκτός μάχης τον Penguin αλλά και να “γυρίσει” τα μυαλά της Catwoman. Η antihero/villain των comics είναι ακριβώς αυτό και εδώ. Δεν ξέρεις αν είναι εχθρός ή όχι του Batman. Και πολλές φορές σου περνάει την ιδέα ότι ούτε και η ίδια ξέρει. Αυτό μου αρέσει πολύ. 

Το σενάριο “μπλέκει” πιο πολύ τα πράγματα όταν βάζει τους δύο χαρακτήρες (Batman και Catwoman) να γνωρίζονται και σαν τις άλλες τους περσόνες. Μάλιστα υπάρχει ένα “on and off” σε ένα ρομάντζο που τρέχει μεταξύ τους. Θέλοντας να το πάνε ένα βήμα παρακάτω βάζουν και τον Bruce να καταλαβαίνει ποιά είναι πίσω από τη μάσκα πράγμα που τον κάνει να έχει περισσότερες αναστολές για το αν θα πρέπει να την αντιμετωπίσει σαν απλό villain ή όχι. 

Είναι ωραία αυτά τα δειλήματα. Ειδικά όταν μπαίνει ο “εγώ είμαι το δίκιο”-πρωταγωνιστής σου. Με αυτό πάμε και στον Batman. Σίγουρα έχουμε πιο πολύ σε αυτή την ταινία. Και με αυτό βλέπουμε αρκετές από τις πτυχές του SuperHero. Πάντα έχουμε την βίαιη πλευρά του με τις σκηνές μάχης. Εδώ όμως βλέπουμε και τον ντετέκτιβ λίγο πιο πολύ. Βλέπουμε και πιο πολλά gadgets, Batcave και Batmobile. Όλα έχουν τον χρόνο τους. Πλέον δεν μπορώ να πω ότι ο πρωταγωνιστής μας δεν είναι τόσο “πρωταγωνιστής” όσο στην πρώτη ταινία. 

Batman Χωρίς Alfred δεν Γίνεται:

Δίπλα πάντα και ο Alfred. Και αυτός παίρνει τον χρόνο που του πρέπει. Για πρώτη φορά βλέπουμε κιόλας τον χαρακτήρα να βοηθάει στα διάφορα εμπόδια του Bruce. Αν και πάντα από την Batcave αλλά σίγουρα “κοντά” στον Batman. Μέσα από κουβέντες που οι δυο τους έχουν καταλαβαίνουμε και γιατί λείπουν κάποιοι χαρακτήρες από αυτή την ταινία. Με μεγαλύτερο από αυτούς το ερωτικό ενδιαφέρον του Bruce από την προηγούμενη δημιουργία, Vicki. Τώρα για να λέμε την αλήθεια λογικά δεν θα τα βρήκαν με την Kim Basinger φαντάζομαι αλλά τουλάχιστον προσπαθούν να πουν κάτι για την απουσία αυτής από εδώ. Αυτό μόνο καλό είναι. Έτσι στο ρόλο του “ξανθού ενδιαφέροντος” του Bruce μπαίνει η Selina και όλα γίνονται λίγο πιο μπερδεμένα με αυτή, αυτόν και τις περσόνες τους! 

Η Χριστουγεννιάτικη Gotham City:

Η πόλη φαίνεται άμεση και καλή συνέχεια αυτής που είχαμε από την πρώτη ταινία με τον Batman. Δείχνει πολύ πιστευτό το ότι βλέπουμε κάποια άλλα σημεία της αυτή τη φορά. Αν και πάντα, εξαιτίας των τεχνικών και οικονομικών (φαντάζομαι) εμποδίων ποτέ δεν την βλέπουμε μεγάλη. Πάντα η δράση έχει να κάνει με έναν μικρό χώρο ή πλατεία της. OK, δεν θα το πάρω ως κάτι το πολύ κακό αυτό. Αν και είναι. Κάτι που πρέπει να ειπωθεί εδώ είναι ότι όλη η ιστορία διαδραματίζεται την περίοδο των Χριστουγέννων. Αυτό δίνει και μια άλλη “νότα” στην πόλη. “Μέσα” από την ματιά του Burton έχουμε βλέπουμε την πόλη να έχει έναν χαρακτήρα “goth-γιορτινό”. Περιττό να πω ότι οπτικά όλα δένουν καταπληκτικά. 

Τεχνικά:

Τεχνικώς δεν θα μπορούσα να πω ότι είμαστε πολύ-πολύ πιο πάνω από την πρώτη ταινία. Σίγουρα είμαστε όμως. Έχουμε καλύτερα οπτικά “tricks” για να δούμε αυτό που θέλει ο σκηνοθέτης να πει. Τα σκηνικά, αν και μικρότερα (σε κάποιες φάσεις), είναι σίγουρα καλύτερα. Οι στολές κτλ όλα καλά. Και πάμε στο μακιγιάζ… “Δεν υπάρχει”! Πέραν όλων των άλλων είχαν ειδική ομάδα μόνο για το μακιγιάζ του Penguin και αυτό φαίνεται τόσο πολύ στην ταινία. Είναι απλά καταπληκτικό. Όπως έγραψα και παραπάνω το χάφτεις ότι βλέπεις μπροστά σου τον χαρακτήρα από τα comics. Κανονικά. Ωραία έχουν περάσει μέσω αυτού και την άλλαγη της Selina. Είναι διαφορετικά τα χρώματα (και όχι μόνο) που της έχουν βάλει πριν και μετά αυτή γίνει Catwoman. 

Η μουσική για ακόμα μια φορά κλεβει την παράσταση! Έχουμε πάνω-κάτω ίδια θέματα αλλά έχουν μικρές αλλαγές που τα κάνουν πολύ γ**άτα. Έχουμε βέβαια και τα καινούργια μουσικά ακούσματα που έχουν να κάνουν με τους καινούργιους χαρακτήρες που βλέπουμε εδώ. 

Επίλογος:

Το μόνο που έχω να πω για το κλείσιμο είναι αυτό. Έχουμε ένα sequel που είναι “σχολή” για τα sequels! Παίρνει όλα τα στοιχεία από το πρώτο, τα κάνει καλύτερα και βάζει άλλα τόσο καινούργια πολύ ωραία δοσμένα. Πραγματικά δεν έχει κάτι να σκεφτείς ή να αμφισβητήσεις για το τι γίνεται μέσα στην ταινία. Πάντα μιλώντας για τον κόσμο που αυτή μας δίνει. Σχεδόν όλα είναι υπέροχα! Ειλικρινά δεν μπορώ να δω κάτι που δεν γίνεται καλά εδώ. Εννοείται ότι την βλέπετε και την ξαναβλέπετε και την ξαναβλέπετε και την ξαναβλέπετε! Δεν θα χάσετε τίποτα. Ίσα-ίσα που θα δείτε και πράγματα που την πρώτη φορά δεν είδατε. 

ΥΓ. Κάτι που αποδεικνύει αυτό το τελευταίο είναι ότι μετά από τόσες θέασης που είχα σαν παιδάκι τώρα είναι, ίσως, η πρώτη φορά που κατάλαβα τα “ροζ” αστεία που πετάει ο Penguin καθόλη τη διάρκεια της. Αυτό δίνει μεγάλο βάθος και χαρακτήρα στον villain. Χαρακτήρα που μπορεί να μην είναι 100% ίδιος με τα comics αλλά είναι αυτό που ήθελε ο σκηνοθέτης να κάνει. Και το υποστηρίζει από την αρχή μέχρι το τέλος!

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *